Navumčyk: Jazierskaja zastaniecca ŭ historyi aŭtaram vyrazu «Zakat nad bołotom»
Hetak jana ŭ svoj čas prypiačatała čyrvona-zialony ściah dyj usiu epochu, piša žurnalist Siarhiej Navumčyk.
Kali ja pračytaŭ sumnuju navinu i skazaŭ žoncy — «Eleanora pamierła», u adkaz było — «Jaki žach!», a ja padumaŭ, što heta adzinaja ŭ Biełarusi žančyna, da imia jakoj nie abaviazkova było dadavać proźvišča. «Eleanora» — i ŭsim jasna.
Biez Eleanory Jazierskaj Miensk užo nia budzie raniejšym Mienskam. Va ŭsialakim razie dla mianie. U 70-ych jaje pieradača — ci nie adzinaje, što ja hladzieŭ na BT. Jana nia mieła niejkaha asablivaha dačynieńnia da taho, što siońnia nazyvajecca Adradžeńniem, ale pačatak 90-ych, bieź jaje ŭjavić niemahčyma. Kali hadoŭ praz 50 pra toj čas buduć zdymać kino — aŭtaram daviadziecca jaje ŭpisać u lik persanažaŭ, inakš karcina nia budzie praŭdzivaj.
Kaniečnie, jana była epatažnaj. I časam heta šakavała.
Spuskaješsia pa eskalatary na stancyi «Kastryčnickaja» — čas pik — i nasustrač padymajecca Eleanora, jak zaŭsiody, jarka apranutaja, u niejkim hihanckim aranžavym kapialušy ź pierjem. Usie hladziać na jaje: zorka! I tut:
— Sierioža! Kak ja rada Vas vidieť! Ja kak raz vspominała, čto v 73 hodu my s Vašim papoj smortrieli «Sołomiennyje psy» i potom prošli ot Doma kino do Akadiemii nauk! Prichoditie ko mnie zavtra v sieḿ, budiet chorošaja kampanija! — i ŭsie pačynajuć šukać vačyma, što tam za taki za Siaroža, i kab u eskałatary ŭtvaryłasia dzirka — dyk skoknuŭ by tudy, kab schavacca.
Nia viedaju, što ź siabie ŭjaŭlajuć dyplamatyčnyja pryjomy ŭ Miensku siońnia, ale ŭ pačatku 90-ych, kali jany tolki ŭvajšli ŭ praktyku, heta byli davoli cyrymanijalnyja mierapryjemstvy (za vyklučeńniem italjanskich i francuzskich), ale Eleanora ich upryhožvała, była samaj jarkaj hościaj (zdajecca, z tych, kaho pryniata ličyć bamondam, jana była adzinaj, kaho tudy zaprašali).
Eleanora nie zrazumieła maju emihracyju, i navat napisała z hetaj nahody artykuł, maja žonka joj artykułam ža i adkazała, ale heta dla mianie daŭno ŭžo nia maje značeńnia.
Jana zastaniecca ŭ pamiaci jarkaj asobaj, a ŭ historyi aŭtaram frazy «zakat nad bałotam» — što bliskuča acharaktaryzavała i režym, i jaho ściah, i jaho alapavatuju estetyku.
Ciapier čytajuć
«Chavaješ svoj žach, bo heta škilet sa skuraj». Śviatłana Cichanoŭskaja pryznałasia, ci paznała Siarhieja praź piać hadoŭ2
Kamientary