Samy čas, narešcie, vybracca z-pad koŭdry i raznastaić viečar pachodam u teatr.
«Vojcek»: 6, 7 i 22 krasavika, Kupałaŭski teatr
Na kamiernaj scenie ŭpieršyniu pakažuć śpiektakl pavodle samaj znakamitaj pjesy Hieorha Biuchniera. Uvasableńnie historyi defarmavanaha hramadstvam i biazradasnym žyćciom sałdata — pieršaja praca režysiora Juryja Dzivakova ŭ dramatyčnym teatry. Siužet pjesy ŭziaty sa staronak haziet, dzie ŭ 1836 hodzie šyroka abmiarkoŭvali historyju Iahana Kryścijana Vojceka, jaki zabiŭ svaju sužycielku i za heta byŭ pakarany adsiačeńniem hałavy.
Viedajučy luboŭ Dzivakova da chulihanstva, vizualnych vobrazaŭ i rytmu, možna skazać dakładna, što sumna nie budzie nikomu.
«Pansijon «Bielvieder»: 7 i 28 krasavika, Biełaruski dziaržaŭny teatr lalek
Kali vy pastavili 10 bałaŭ na «Kinapošuku» filmu «Maładość» Sarencina, vam dakładna spadabajecca i hetaja pastanoŭka. Tym bolš, što zrabiŭ jaje taksama italjaniec — Matea Spjacy, jaki da hetaha pracavaŭ z našym teatram imia M. Horkaha.
Hałoŭnyja hieroi śpiektakla — stałyja ludzi, čyjo žyćcio chutka skončycca, ale heta nie zaminaje im raz-poraz traplać u roznyja kamičnyja i trahičnyja situacyi. Rekamiendujecca hladzieć i atrymlivać asałodu ŭsioj siamjoj: z tatami, maci, dziećmi, babulami i dziadulami.
«Karjera doktara Rausa»: 19 krasavika, 10 i 31 maja, Respublikanski teatr biełaruskaj dramaturhii
Asablivaja padzieja pa dźviuch pryčynach: pieršaje sceničnaje ŭvasableńnie tekstu Viktara Marcinoviča i pohlad na Francyska Skarynu praz pryzmu sučasnaści. Jak kaža sam aŭtar pjesy: «U skarynavych niaŭdačach, badziańni pa śviecie možna pabačyć losy šmat jakich jaho nastupnikaŭ. Heta kandensavanaja formuła biełaruskaj karmy. U hetym sensie tvor «Karjera doktara Rausa» i pra Aleksijevič, i pra Michałka, i pra ŭsich tych, chto, badziajučysia pa zamiežžy, sprabuje ŭsłavić radzimu».
«Čaroŭnaja flejta»: 18 krasavika i 21 maja, Vialiki teatr opiery i baleta
Z opiery Mocarta tut zrabili sapraŭdnaje fentezi a-la «Uładar piarścionkaŭ» ci «Hulnia prastołaŭ», dzie pamiž saboj buduć zmahacca ciomny žanočy pačatak i śvietły mužčynski. Hučyć intryhoŭna, ci nie tak?
Pastanoŭka zroblena u ramkach Aŭstryjskaha kulturnaha siezona, tamu vakalnaja častka budzie śpiavacca na niamieckaj movie, ale ŭsie astatnija rečytatyvy pramaŭlajuć na ruskaj.
«Ramantyki»: 27-29 krasavika, Mahiloŭski dramatyčny teatr
Viasiołaja nienadakučlivaja kamiedyja, siužiet jakoj vielmi padobny da taho, što adbyvałasia pamiž siemjami Rameo i Džuljety. Ale tut, zdajecca, režysior Michaił Łašycki abiacaje ščaślivy finał. Razynačku pastanoŭcy dadaść ansambl kłasičnaj i sučasnaj muzyki «Ekspromt-Kłasika». Vidovišča vydatna pasuje viasnovamu nastroju.
«Žoŭty zajac»: 9 krasavika, Bresckaja abłasnaja fiłarmonija
Žanočy monaśpiektakl pra ŭsich, chto krychu krejzi. Jon vielmi ščyry, bo zrobleny na tekstach, jakija piśmieńnica i błohier Natalla Jakušyna pościła ŭ fejsbuk. Heta taki dziońnik, zazirnuć kudy vam dazvoliŭ sam aŭtar. Sa snami, u jakich da jaje pryjšli Puhačova i Pucin, z razvahami pra narmalnaść. Pry čym tut žoŭty zajac? Mienavita tak stvaralniki śpiektakla «abazvali» usich tvorčych ludziej. Mienavita im usia dzieja, ŭ pieršuju čarhu, i pryśviačajecca.
«Dežaviu»: Svabodny teatr
Sačycie za afišaj tut.
Praciahvajučy temu monaśpiektaklaŭ. U «Dežaviu» pierad hledačami paŭstaje śviet samotnaj viaskovaj kabiety, jakaja chvareje na ankałahičnaje zachvorvańnie. Jana zusim nie takaja, jak susiedzi: jarkaja, dzikavataja, tvorčaja. Pastanoŭku «Dežaviu» teatralnyja krytyki ŭžo zaraz nazyvajuć adnym z mocnych adkryćciaŭ siezona: tut jość i hiendarnaja prablematyka, i sacyjalnaja. Hałoŭnaja aktrysa Jana Rusakievič na Dzień Voli atrymała dubinkaj pa hałavie, tamu, jak tolki jana kančatkova papravicca, treba iści na pastanoŭku, kab apładziravać joj i za talent, i za mužnaść.
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆ-
U Homielskim dramatyčnym teatry — kadravyja čystki. Znoŭ praz «palityku»
-
«Budzie śmiešna i baluča»: «Kupałaŭcy» prezientujuć zaŭtra novy śpiektakl. U hałoŭnych rolach — Manajeŭ, Biełachvościk, Harcujeva
-
«Rašeńnie pryjšło zvonku». Što adbyvajecca ŭ viciebskim teatry, dzie ŭ śpiektakli prahučała «Žyvie Fłandryja!» i pačałasia čarada zvalnieńniaŭ?
Ciapier čytajuć
Padazronaha aktyvista-stukača Paŭła Bialucina pryvieźli z Turcyi1
Kamientary