Najlepšym dyzajnieram na 58-m Nacyjanalnym konkursie «Mastactva knihi» nazvany Michał Aniempadystaŭ. «Za ideju, aŭtarskuju kancepcyju, tekst i mastacka-hrafičnaje afarmleńnie vydańnia» dyzajnier uznaharodžany ŭ piersanalnaj naminacyi «Majsterstva» za knihu «Koler Biełarusi», paviedamlaje planetabelarus.by.
Cyrymonija ŭznaharodžańnia adbyłasia 8 lutaha ŭ Pałacy mastactvaŭ u miežach XXVI Minskaj mižnarodnaj knižnaj vystavy-kirmašu.
Na žal, Michała Aniempadystava ŭžo hod jak niama siarod nas, jaho čytačoŭ i siabroŭ. Ale jon paśpieŭ ubačyć pryznańnie svajoj pracy — na vystavach, lekcyjach, prezientacyjach. Aficyjnaje prafiesijnaje pryznańnie paćvierdziła niesumnieŭnyja dobryja jakaści knihi.
«Koler Biełarusi» (Minsk, 2017, 196 staronak, kampjutarnaja viorstka Aleny Daškievič) adnosicca da miždyscyplinarnych daśledavańniaŭ. Bo aŭtar knihi — nie tolki dyzajnier, ale i znaŭca biełaruskaj kultury, historyi, etnahrafii. Fiłosaf, paet, fatohraf. Tamu adna častka vydańnia — vizualnaja — upeŭniena zastajecca ŭ statusie alboma, a inšaja — tekstavaja — nie mienš čepka trymaje čytača ŭ intelektualnym tonusie, adsyłajučy da etnakultury i kanceptualnaha składnika dyzajnu. Vielmi padrabiaznyja podpisy da ilustracyj (177!) i śpis spasyłak (184!) nie pakidajuć nijakich sumnievaŭ u navukovaj piedantyčnaści aŭtara i kaštoŭnaści daviedačnaha aparata knihi.
Jašče adno adroźnieńnie «Kolera Biełarusi» — toj biezdakorny styl, jaki ŭłaścivy tvorčaści Michała Aniempadystava ŭ tych ža viektarach jaho dziejnaści — vizualnym i vierbalnym. Ź nie mienšaj dbajnaściu, čym hrafičnym dyzajnam, jon zajmaŭsia paezijaj, lekcyjami, fatahrafijaj.
Narešcie, siem koleraŭ, jakija nielha nie viedać i nielha nie palubić ŭ hetakaj jakasnaj aŭtarskaj padačy: bieły, čorny, čyrvony, sini, załaty, šery, zialony. Razhornutyja artykuły i ilustracyjny šerah. Usio, što my chacieli viedać pra koler, — ad pachodžańnia słoŭ, archaičnych aznačeńniaŭ da mastactva, ad narodnaj kultury da archietypaŭ, ad ramiostvaŭ da mifałohii. Ad łakalnaha da svajactva i roznahałośsiaŭ susiedziaŭ pa ŭsim śviecie.
Siabra Sajuza dyzajnieraŭ, siabra ekśpiertnaj kamisii Alena Ždanoŭskaja raspaviadaje, jak aceńvali «Koler Biełarusi» śpiecyjalisty:
— Mnohija siabry kamisii adrazu nazvali i knihu, i Michała Aniempadystava. «Koler Biełarusi» — znakavaja padzieja. I nie tolki ŭ knižnym śviecie. Kniha daje nam sučasnaje razumieńnie histaryčnaha materyjału, asensavańnie našych tradycyj praz koler, tłumačyć psichałohiju ŭsprymańnia koleru biełarusami. Hetaha bolš niama ni ŭ kaho, što spačatku my daviedvajemsia, čamu nam blizki hety šerańki, i tut ža — čamu my takija, jakija my jość. Adčuvajem i razumiejem. Michał zaŭsiody byŭ na vastryi hetych hraniaŭ, jon sam stvaraŭ naš počyrk — biełaruskaha płakata, biełaruskaha stylu. U hetym sensie jaho nie było z kim paraŭnoŭvać, pobač ź im pretendentaŭ nie było.
Z 158 vydańniaŭ, jakija pastupili na Nacyjanalny konkurs «Mastactva knihi», u vyniku rejtynhavaha hałasavańnia ŭ šort-list trapili 68. Zatym žury pad kiraŭnictvam rektara Akademii mastactvaŭ Michaiła Barazny razhledzieła knihi pretendentaŭ na najvyšejšyja ŭznaharody. U piersanalnaj naminacyi «Majsterstva» ŭznaharodžvajucca najlepšy ilustratar, najlepšy dyzajnier i najlepšy fotamastak knihi.
Nacyjanalny konkurs «Mastactva knihi» pravodzicca z 1960 hoda.
Ciapier čytajuć
«Ludziej prymušali dumać, što ničoha nikoli nie źmienicca». Chto taki antykamunist Łasła Krasnaharkai, jaki atrymaŭ Nobieleŭskuju premiju pa litaratury?99
Kamientary