Sieŭ Leninu na hałavu. Z ahrasiadziby pad Maładziečnam źbieh busieł i palacieŭ u horad hareźničać
U centry Maładziečna ŭ paniadziełak źjaviŭsia busieł. Jon parušaŭ praviły darožnaha ruchu i razhulvaŭ pa horadzie, dzie jamu ŭzdumajecca. Śmiełaści i nachabstva jamu było nie zajmać, bo zavuć ptušku Śmialčak, piša Kraj.by.
Śmialčak źbieh, dakładniej, źlacieŭ z ahrasiadziby ŭ vioscy Cividaŭka. Uciokami i piarepałacham u centry Maładziečna busieł padvioŭ svaich zastupnikaŭ, uładalnikaŭ siadziby, jakija pryniali jaho, maleńkaha. Ptušania lačyli, vykormlivali, vypuskali, kab vučyŭsia lotać.
Ciapier u karancinie ŭ pakarańnie Śmialčak praviadzie tydzień.
Uładalnica ahrasiadziby Anastasija Čarniaŭskaja ŭ aŭtorak haniałasia za svaim hadavancam na centralnaj płoščy horada i z dapamohaj maładziečancaŭ zmahła jaho złavić kala budynka ZAHSa.
Anastasija raspaviała Kraj.by:
— U nas u ahrasiadzibie ciapier žyvuć čatyry busły. Ludzi prosta pryvoziać i pakidajuć u nas ptušaniat, jakich baćki ź niejkich pryčyn vykinuli z hniazda. Heta moža zdarycca, kali ptušania chvoraje, abo, jak sioleta, z-za suchoha nadvorja jaho nie mohuć prakarmić. Ale kab busły vykinuli małoha, u jaho abaviazkova maje być niejkaja patałohija.
— Mienavita hetaha pryvieźli z Pastaŭskaha rajona. U jaho byli skryŭlenyja nožki, — uspaminaje Anastasija. — Dyk voś jon maleńkim u nas žyŭ, my jaho vychodžvali razam z usimi.
Anastasija raspaviadaje, što ŭsich svaich busłoŭ-hadavancaŭ jana nazyvaje małymi. A hety adroźnivaŭsia siarod svaich ptušak-subrataŭ tym, što raniej za ŭsich navučyŭsia lotać, tamu i atrymaŭ asobnuju mianušku Śmialčak. Voś tak jon lotaŭ-lotaŭ na svaich prahułkach, ale zaŭsiody viartaŭsia nazad. U paniadziełak, 4 vieraśnia, nie viarnuŭsia.
— Mnie ŭ paniadziełak uviečary stali dasyłać videa busła ŭ centry Maładziečna i pytacca: «Ci nie vaš?» Pa kryvoj nazie ja adrazu paznała Śmielčaka. Na nastupny dzień, u aŭtorak, ranicaj my pa tradycyi prymali ŭ siabie asablivych dziaciej. I navat jany kazali, što naš busieł lotaje pa horadzie. Kali sustreča skončyłasia, ja ŭziała taksi i pajechała ŭ horad. Spačatku zajšła ŭ kramu, kupiła mojvy, kab prykarmić Śmielčaka. Znajšła jaho na centralnaj płoščy. Jon siadzieŭ na hałavie ŭ Lenina. Ja spakušała jaho mojvaj, ale busieł admaŭlaŭsia da mianie spuskacca.
Pa słovach Anastasii, potym Śmialčak pieralacieŭ za budynak ZAHSa i spuściŭsia na ziamlu. Rybu z ruk braŭ, ale jak tolki haspadynia sprabavała jaho złavić, tut ža pieralataŭ na inšaje miesca.
— Mnie dapamahali mužčyna i žančyna ź dziciem. My akružyli ptušku i stali pryciskać jaje da žyłoha doma. U vyniku pry čarhovaj sprobie ŭźlacieć ja paśpieła złavić busła za šyju. Na taksi adviezła ŭ ahrasiadzibu. Ciapier tydzień patrymajem jaho ŭ karancinie, panazirajem. Baimsia, kab u svaim padarožžy jon nie padchapiŭ jakuju-niebudź chvarobu, naprykład, ad hałuboŭ.
Ciapier čytajuć
«My čakali Połk Kalinoŭskaha, kab vyzvaliŭ nas». Palitviazień patłumačyŭ, čamu paprasiŭ ab pamiłavańni5
«My čakali Połk Kalinoŭskaha, kab vyzvaliŭ nas». Palitviazień patłumačyŭ, čamu paprasiŭ ab pamiłavańni
Jak razhuł pryrody viarnuŭ cieły Barbary Radzivił i vialikaha kniazia Alaksandra i čamu tajamnicu źniknieńnia ichnich rehalij zmahli raskryć tolki ciapier33
Jak razhuł pryrody viarnuŭ cieły Barbary Radzivił i vialikaha kniazia Alaksandra i čamu tajamnicu źniknieńnia ichnich rehalij zmahli raskryć tolki ciapier3
«Kali ciapier chierova, značyć, heta jašče nie kaniec». Pahutaryli z epatažnym «śviatarom XXI stahodździa», pra jakoha nie było čuvać piać hadoŭ paśla aryštu66
Kamientary
zapracic-pasadzic-akalcevac