«My ŭnikalnyja navat i ŭ takich prostych rečach». Biełaruska za miažoj stvaryła nastolnuju hulniu pra Biełaruś
Vydaviectva Gutenberg Publisher niadaŭna vypuściła nastolnuju hulniu «Ja nikoli nie». Hulnia prydumanaja dla darosłych dziela stvareńnia dobraha nastroju ŭ kampanii.
«Natchnieńniem dla stvareńnia hulni byli siabry, luboŭ da Biełarusi i vialikaja achvota zrabić niešta, što ja zmahu patrymać u rukach ci pastavić na paličku i skazać: heta zrabiła ja. Raniej ja zajmałasia videa, ładziła iventy i pracavała mieniedžarkaj. Usio heta, na žal, nie patrymaješ u rukach», — raspaviadaje vydańniu Lixtar aŭtarka hulni Hanna Šymanovič.
«Dumaju, jak i bolšaść biełarusaŭ u emihracyi, my časta ź siabrami raspaviadali adno adnamu, chto dzie byŭ u Biełarusi, što lubiŭ ci lubiła rabić. I akazałasia, što nas usich ab‘iadnoŭvajuć niejkija rečy, da jakich my tak pryzvyčailisia ŭ Biełarusi.
Tak i naradziłasia hulnia, tamu što jana pra kožnaha i kožnuju z nas. U nas jość naš kod biełarusaŭ, tolki my viedajem, što za bol čuć «Biełoruśsija», tolki my možam spračacca nakont taho, jakaja zhuščonka smačniejšaja i ci patrebna muka ŭ dranikach. My ŭnikalnyja nie tolki ŭ svajoj movie, kultury, ale navat i ŭ takich prostych rečach», — raskazvaje Hanna.
Hanna — tolki aŭtarka hulni, a ŭsie biznes-pytańni (pošuk drukarni, druk, rekłama i prodaž) uziało na siabie vydaviectva Gutenberg Publisher. Adnak jość šmat idej, što možna było b vypuścić jašče, i z hetaha, mahčyma, užo narodzicca i ŭłasny biznes.
Praviły ŭ nastołki vielmi prostyja. U vas jość kałoda sa 110 kartkami z faktami pra Biełaruś. Kładziacie jaje pasiarod hulcoŭ, ciahniecie kartki pa čarzie i čytajecie. Kali rabili toje, što napisana, vypivajecie. Možna zamianić ałkahol na niejkaje inšaje «pakarańnie», naprykład, adciskańnie.
Nabyć hulniu z dastaŭkaj pa ŭsim śviecie možna praz sajt vydaviectva.
U instahram-profili hulni možna znajści śpis kramaŭ z hulnioj u Vilni, Varšavie, Hdańsku, Krakavie, Ryzie i Miensku.
A taksama ŭ Telegram možna dadać sabie stykiery z hulni — voś spasyłka.
«Kartki prydumlali ź siabrami. Heta kalektyŭnaja tvorčaść. Darečy, čarnavy śpis hetych kartak składaŭsia z kala 500 faktaŭ. A ŭžo finalny śpis ja adbirała sama. Ja časta žartuju, što heta hulnia pra toje, što lublu mienavita ja. Ilustracyi da hulni rabiła cudoŭnaja @danko_m_gallery. Jany ŭsie aŭtarskija i vielmi śmiešnyja», — zakančvaje apovied Hanna.
Ciapier čytajuć
Łukašenka: My chočam z Pakistana śpiecyjalistaŭ, a nie prosta moładź. I najpierš u Baranavičy26
Kamientary