«Ja hublaju maładość, našyja mužyki hublajuć žyćci». Žonki rasijskich mabilizavanych nadziavajuć biełyja chustki i praciahvajuć pratesty
Ruch žonak mabilizavanych rasijan «Šlach dadomu» zaklikaŭ usich svajakoŭ mabilizavanych kožnuju subotu prychodzić da miemaryjałaŭ zahinułym voinam u svaich haradach. Žančyny apranajuć biełyja chustki — ich abviaścili simvałam svajakoŭ mabilizavanych. Udzielnicy «Šlachu dadomu« majuć namier pravodzić takija akcyi pa ŭsioj krainie, kali ŭłady da ich nie prysłuchajucca, raspaviała «MO» aktyvistka Maryja.
Jana kaža, što nie čakaje ničoha asablivaha ad pramoj linii Pucina. «Dobraj historyjaj było b, kali b jon skazaŭ: «Tak, dziaŭčaty, ja ŭsio zrazumieŭ. Pačynajem viartać vašych mužčyn, ja daŭ daručeńnie Šajhu, Miadźviedzievu, kab u lutym usie vašyja mužy byli doma…»
Ale asabista majo mierkavańnie — takoha, viadoma, nie budzie. A budzie niešta z razradu: nu vy paciarpicie, treba prosta paciarpieć jašče… Ruski naradziŭsia, paciarpieŭ… i pamior», — kaža jana.
Maryja havoryć, što bolš nie hatova tryvać. «Ja naradziłasia nie dla taho, kab ciarpieć. Ja hublaju svajo zdaroŭje, čas, svaju maładość… A našyja mužyki hublajuć svaje kaniečnaści i svaje žyćci. Ułasna, jakoha ražna my pavinny tryvać? Budziem rabić usio, kab dabicca ich kančatkovaha viartańnia. Nie ratacyi, a nazusim. Kali prezident na pramoj linii skaža, što jany tam da kanca SVA, to my nie spynimsia, budziem praciahvać dziejničać. Naša prava vykazvać niezadavolenaść harantavana Kanstytucyjaj», — miarkuje žančyna.
Jana kaža, što adkryta padtrymać ruch hatovy nie mnohija svajaki mabilizavanych: «Mnohija bajacca <…> Treba, kab ludzi dziejničali, a nie abmiažoŭvalisia razmovami na kuchni».
Maryja havoryć, što adčuvaje «zdradu, žachlivuju kryŭdu i hnieŭ».
«Toje, što zaraz adbyvajecca — heta zdrada ŭłasnaha naroda. I nie prosta pramaja zdrada, a niejkaja bajaźlivaja, kryvadušnaja — kali ŭłady chavajucca za niejkimi Sałaŭjovymi, Sładkovymi. I prosta bajacca skazać u tvar, uziać adkaznaść. Što tak, my praje*alisia, umoŭna kažučy».
Jana raspaviadaje, što raniej jaje muž byŭ upeŭnieny: kab vyžyć na vajnie, dastatkova nie być durniem i vałodać niejkimi elemientarnymi navykami.
«Ciapier jon kaža, što tyja, chto vyžyŭ — im pašancavała prosta. Takaja voś ruletka», — havoryć jana.
«Šlach dadomu» — ruch svajakoŭ mabilizavanych rasijan. Jany damahajucca viartańnia svaich blizkich z frontu, ale vystupajuć jany nie suprać SVA, a tolki suprać biesterminovaj mabilizacyi. Ciapier jany adčuvajuć značny cisk rasijskich uładaŭ.
Ciapier čytajuć
Łukašenka: My chočam z Pakistana śpiecyjalistaŭ, a nie prosta moładź. I najpierš u Baranavičy19
Kamientary