«Ja kazała, što heta sabaka». Pamiatajecie pra barana, jakoha abmiarkoŭvaje ŭsia Polšča? Jaho historyju raskazała haspadynia

Vyratavała barana ad źjadzieńnia

Alisa naradziłasia ŭ ZŠA, ale ŭ jaje kitajskija karani. U apošnija piać hod dziaŭčyna žyvie ŭ polskim Biełastoku. Tut jana pracuje repietytaram anhlijskaj movy.

U Alisy ŭžo byŭ dośvied kłopatu ab śvińni i karovie, a ŭ červieni hetaha hoda jana znajšła barana na polskim sajcie abjaŭ olx.pl.

— Zvyčajna ludzi jaduć baranoŭ. Ja padumała, što mahu jaho vyratavać, — patłumačyła dziaŭčyna.

Pradaŭcom akazaŭsia fiermier, jaki žyvie niedaloka ad miažy ź Biełaruśsiu. Jon pradavaŭ barana za 600 złotych (kala 500 rubloŭ), i dziaŭčyna navažyłasia kupić.

Potym jana arandavała ziamlu na fiermie ŭ 40 chvilinach jazdy ad Biełastoka, dzie zaraz i žyvie baran pa mianušcy Šek. Tamaka za im pryhladajuć fiermiery. Za arendu ŭčastka i pasłuhi fiermieraŭ Alisa płacić 3 tys. złotych (kala 2500 rubloŭ) u miesiac.

Pasiabravała barana ź niamieckimi surodzičami

U pačatku lipienia Alisa sa svaim novym hadavancam pa mianušcy Šek adpraviłasia ŭ padarožža pa Hiermanii. Spačatku jany dabralisia na taksi ź Biełastoka da Aŭhustova: chacieli adpačyć na miascovym voziery. A adtul — taksama na taksi — adpravilisia ŭ Varšavu, dzie pierasieli na ciahnik da Bierlina.

Pavialičyć

— Mnie zdavałasia, što ŭ Niamieččynie budzie cikava. Ja nikoli nie była tam, — kaža Alisa. — Za hadzinu jazdy ad Bierlina ja znajšła fiermu, dzie [žyła] čarada aviečak. Hatel byŭ źviazany ź fiermaj. [Ja žyła ŭ numary], a baran — z aviečkami dy inšymi baranami.

Jak śćviardžaje kitajanka, jana praktyčna kožny dzień razam z baranam Šekam jeździła na taksi ŭ Bierlin, kab pahladzieć horad. Hetaje zadavalnieńnie kaštavała im 200 jeŭra ŭ dzień.

Pavialičyć

Pasialiła barana ŭ hatel pad vyhladam sabaki

Praz tydzień Alisa vyrašyła viarnucca ŭ Polšču na ciahniku Bierlin — Varšava. Na niamieckim baku ŭsio prajšło hładka. A na polskim baku dziaŭčynie skazali, što jechać dalej ź sielskahaspadarčaj žyviołaj jana nie moža, i vysadzili ŭ horadzie Žepin.

— My ŭziali taksi i pajechali ŭ horad Słubicy. Barana [pasialiła] u hateli dla žyvioł, — kaža Alisa. — U hetym hateli jaho ŭ pieršy ž dzień vielmi mocna ŭkusiŭ sabaka. [Ranu] zašyŭ lekar-vieterynar. U Słubicy my byli da taho momantu, jak źniali švy.

Paśla hetaha Alisa razam sa svaim padapiečnym adpraviłasia ŭ Varšavu — znoŭ na ciahniku. Ale dabracca da polskaj stalicy tak i nie zdoleła: jaje vysadzili ŭ Poznani.

— My byli stomlenyja, tamu vyrašyli zastacca načavać. Zasialilisia ŭ hatel Mercure. Ja skazała, što žyvioła — sabaka. Mnie pavieryli, — kaža dziaŭčyna. — Telefanavać u hatel dla žyvioł i pytać, [ci jość miescy], nie było sił. Jak praviła, u vialikich haradach ich i niama, kali nie braniravać zahadzia.

Pavialičyć

Vyratavała barana ad amputacyi

Pa słovach Alisy, na nastupny dzień jana zaŭvažyła, što z paranienaj nahoj barana niešta nie tak, i stała šukać vieterynara. Na pryjomie vyśvietliłasia, što ŭ ranie raźviłasia infiekcyja i, mahčyma, nahu daviadziecca amputavać. Ale spačatku vieterynar prapanavaŭ prajści lačeńnie.

— My chadzili [da vieterynara] dva razy na tydzień. Lačeńnie dapamahała, — kaža dziaŭčyna. — Potym lekar prapanavaŭ zrabić skuranuju płastyku: uziać skuru z žyvata i pieranieści na nahu. Ja pahadziłasia. Za ŭsie pracedury i apieracyju zapłaciła prykładna 5 tys. złotych (4200 rubloŭ).

Piać razoŭ vysialali z hatelaŭ

Ahułam u Poznani dziaŭčynie i jaje baranu pryjšłosia pravieści paŭtara miesiaca. Pakul žyvioła prachodziła lačeńnie, im treba było niedzie žyć, i z hetym uźnikali prablemy: hateli pastajanna davodziłasia mianiać, tamu što barana tam bačyć nie chacieli.

— Nas vyhnali ź piaci hatelaŭ, — śmiajecca Alisa. — [Baran] byŭ u kletcy (na fota, pradstaŭlenym dziaŭčynaj, baran źmieščany ŭ pieranosnuju sumku dla žyvioł. Vierahodna, jana maje na ŭvazie jaje. — Zaŭv. MOST).

I ja kazała, što heta sabaka. Ale kali jon pačynaŭ blejać, nas vysialali i [patrabavali kampiensacyju] — ad 1 da 2 tys. złotych u kožnym z hatelaŭ.

Pavialičyć

Praź niekatory čas u adnym z parkaŭ Poznani Alisa paznajomiłasia z žančynaj, jakaja zaprasiła jaje z baranom spynicca ŭ siabie na leciščy na ​​tydzień. Pražyŭšy tydzień, dziaŭčyna z žyviołaj viarnułasia ŭ Poznań i arandavała kvateru ź nievialikim aharodam praz anłajn-servis Airbnb. Tamaka jany pražyli jašče tydzień. Ale potym jany raździalilisia.

— Astatni čas Šek žyŭ u stadole (śviran — Zaŭv. MOST). Tam žyli kacianiaty, sabaki i kurycy. Aviečak, karoŭ i hetak dalej — nie było. [Kantakty] čałavieka, jaki vałodaŭ hetym domikam i sadam, mnie raniej dała mieniedžer hatela Mercure. Adrazu da jaho ja nie źviarnułasia, tamu što bajałasia zaminać, — uspaminaje dziaŭčyna. — A ja hety čas žyła ŭ hateli Puro.

Pavialičyć

Dała taksistu 200 złotych na harbatu i ŭhavaryła pravadnicu

Kali Šeka vylečyli, Alisa vyrašyła viartacca ŭ Biełastok praz Varšavu. Na hety raz jana vybrała taksi.

— Zakazała Uber. Jechali try hadziny. Zapłaciła 1500 złotych, — kaža dziaŭčyna. — Kiroŭca byŭ vielmi spakojnym. U kancy dała jamu 200 złotych [na harbatu] za toje, što jon nie skardziŭsia.

A voś na pieramiaščeńni z Varšavy ŭ Biełastok Alisa «zachacieła zekanomić», tamu kupiła bilet na ciahnik u pieršy kłas.

— Spačatku [kanduktar] nie chacieła nas puskać, [ale ŭsio ž pahadziłasia], — kaža Alisa. — Potym u barana ŭpaŭ pampiers, bo da hetaha jaho padstryhli i jon drenna trymaŭsia. Jon abhadziŭsia. Ja pasprabavała prybrać za im, ale [u vyniku] nam daviałosia vyjści ź ciahnika.

Dziaŭčynu vysadzili na stancyi Šapiatova — za 40 chvilin jazdy ad Biełastoka. Adtul ich z baranam zabrała žančyna, na fiermie jakoj žyvie baran Šek.

«Daju im bolš hrošaj i ŭsio»

Pa słovach Alisy, taksisty nie časta skardziacca na toje, što adnym z pasažyraŭ budzie baran.

— Zvyčajna ja prosta daju im bolš hrošaj i ŭsio, — śmiajecca dziaŭčyna. — Tak, dziaŭčynie, jakaja [davała intervju MOST], nie spadabałasia, što jon zaskočyŭ na siadzieńnie. Tamu jana nie chacieła dalej [vieźci nas].

• 5
• 1
• 9
• 24
• 4
• 3
• 0
• 1