Mnohija turysty ŭ Turcyi vybirajuć pucioŭki z absłuhoŭvańniem pa pryncypie «usio ŭklučana», kali možna amal kruhłasutačna jeści stravy na luby hust i dla luboha ŭzrostu. Heta asabliva pryvabna dla siemjaŭ ź dziećmi.
Ale tady ŭ hatelach zastajecca šmat ježy, jakuju prosta vykidajuć.
Štohod u krainie ŭ śmiećcievyja kantejniery vykidvajecca kala 8,7 miljonaŭ ton praduktaŭ charčavańnia. Źnižeńnia hetaha pakazčyka ŭsiaho na dva adsotki było b dastatkova, kab na ceły hod zabiaśpiečyć 360 000 tureckich siemjaŭ asnoŭnymi praduktami charčavańnia.
Ciapier daradcy prezidenta Erdahana prapanujuć admovicca ad papularnaj u turystaŭ sistemy absłuhoŭvańnia.
Ramazan Binhiol, člen savieta pa sielskaj haspadarcy i charčavańni pry tureckim prezidencie, krytykuje pierš za ŭsio śniadanki ŭ vyhladzie šviedskaha stała, jakija stali vielmi papularnyja ŭ apošnija hady.
Tam na kožnaha hościa prypadaje ad 15 da 20 spodačkaŭ z syram, kaŭbasoj, džemam, miodam, viarškami, alejem i marynavanymi harodninaj. Da hetaha dadajucca bulba fry, vypiečka, jaječnia i rehijanalnyja delikatesy.
Binhiol, jaki taksama źjaŭlajecca staršynioj Asacyjacyi pradpryjemstvaŭ hramadskaha charčavańnia i turyzmu (TÜRES), rezka krytykuje hety farmat. Na jaho dumku, pałova straŭ u vyniku traplaje ŭ śmiećcie, tamu prapanova pavinna być karennym čynam adrehulavana.
U budučyni, upeŭnieny Binhiol, u mieniu nie pavinna być tolki adnaho standartnaha śniadanku, kožny turyst pavinien mieć mahčymaść samastojna skłaści svoj śniadanak z najaŭnych praduktaŭ.
«Dyjabietyk nie źjeść try ci čatyry kubki džema — tym nie mienš pry ciapierašniaj kancepcyi jany aŭtamatyčna traplajuć na stoł, a zatym — u śmiećcie», — kaža jon.
Jon taksama zaklikaje da bolšaj hnutkaści i ŭ restaranach. Zaraz hości abaviazany płacić za kožnaha čałavieka. Adpaviedna, kožnamu zaŭsiody padajecca adnolkavaja kolkaść ježy. Adnak hrupa z troch čałaviek moža biez prablem nasycicca śniadankam dla dvaich – i takim čynam budzie vykarystana značna mienš ježy.
Dla Binhiola havorka idzie nie tolki ab praduktach charčavańnia, ale i pra syravinu, elektraenierhii, pracoŭnym časie i škodzie dla navakolnaha asiarodździa. Tamu, padkreślivaje jon, dadzienaja tema źjaŭlajecca pytańniem nacyjanalnaj biaśpieki.
Hateli, miarkuje čynoŭnik, pavinny pierajści ad ščodrych šviedskich stałoŭ da prapanoŭ zhodna mieniu — kab hości sami vyrašali, što i kolki jany chočuć źjeści. Na jaho dumku, u restaranach, jakija pracujuć pa sistemie «ŭsio ŭklučana», naadvarot, u turystaŭ adrazu ŭźnikaje dumka: «Oho, taki šyroki vybar, ja pavinien pasprabavać usio». U vyniku šmat ježy zastajecca na talerkach i traplaje ŭ śmiećcie.
Ciapier čytajuć
«Adny vierać, što viernucca, inšyja — nie». Jak pracuje biełaruskaja škoła ŭ Polščy1
Kamientary