Možna asudžać Azaranku za tuju hulniu z Łukašenkam ci maŭčańnie što da biełaruskaj dyktatury, možna nie asudžać. Važniej toje, što čakać adpaviednych słovaŭ i adpaviednaj hramadzianskaj pazicyi ad jaje nadyjšoŭ mienavita ciapier, kali viadomaść i aŭtarytet maładoj tenisistki ŭ śviecie zrabilisia jaŭna vyšejšymi, čym u Łukašenki.
Dasiahnieńni ŭ prafiesijnym sporcie naŭrad ci varta ličyć vialikimi pieramohami. Jak i nie varta zabyvać, što sam pa sabie prafiesijny sport — prosta rafinijavanaja i staražytnaja raznavidnaść
meta ŭsiaho hetaha mierapryjemstva tolki ŭ tym, kab vy pahladzieli rekłamu,pabačyli brendy na tryko i pajšli kupili licenzijavany suvienir z emblemaj ulublonaha kłuba.
Ale va ŭmovach adsutnaści vybitnych i suśvietna viadomych litarataraŭ, mastakoŭ, fiłosafaŭ ci biźniesmienaŭ krainie davodzicca, kaniečnie, hanarycca navat ludźmi, kamu Boh daŭ chacia b talent pinać skurany miač ci machać rakietkaj pierad telekamierami. Biełaruś nie maje nivodnaha stoadsotkava i vyklučna «svajho» nobieleŭskaha łaŭrejata, ale maje ciapier pieršuju rakietku śvieta pa tenisie — Viktoryju Azaranku.
Pryjemna? Pryjemna.
Ale vielmi ŭściešyła, što ŭ
Viktoryja Fiodaraŭna viasioła hulała ŭ tenis z adnym dyktataram, jaki pa niekatorych dadzienych ździejśniŭ dziaržaŭny pieravarot z metaj uzurpacyi ŭłady, niasie adkaznaść za palityčnyja represii, katavańni ŭ turmach i nierasśledvanyja źniknieńni (mahčyma, zabojstvy) svaich palityčnych apanientaŭ.
Budučaja pieršaja rakietka śvietu vialikamu dyktataru tady
Žyćcio prymusiła? Ci tenisistka, što daŭno pražyvaje ŭ Manaka i trenirujecca ŭ ZŠA, maje nahodu bajacca represij z boku režyma?
Uzhadajma na hetym fonie Vitalija Kličko, jaki ŭ časie Aranžavaj revalucyi — u samy jaje razhar, kali pieramoha Juščanka jašče nie była pieradvyznačanaja — demanstratyŭna vyjšaŭ na vyrašalny boj z pamarančavaj stužkaj na šortach.
Albo ŭzhadajma Siarhieja Michałka, kaliści prostaha
Možna asudžać Azaranku za tuju hulniu z Łukašenkam ci maŭčańnie što da biełaruskaj dyktatury, možna nie asudžać. Važniej toje, što čakać adpaviednych słovaŭ i adpaviednaj hramadzianskaj pazicyi ad jaje nadyjšoŭ mienavita ciapier, kali viadomaść i aŭtarytet maładoj tenisistki ŭ śviecie zrabilisia jaŭna vyšejšymi, čym u Łukašenki.
Mienavita siońnia, u zienicie słavy, jana atrymała šaniec skazać svajo słova — kab uvajści ŭ historyju jak niechta našmat bolšy, čym prosta talenavity atlet.Ci skarystajecca jana šansam? Pažyviem — pabačym.
Ciapier čytajuć
«Hubazikaŭcy schilajuć Kaleśnikavu da vysyłki, ale jana nie choča»4
Kamientary