7 лютага ў Сочы пачынаюцца Алімпійскія гульні. Не першы раз медалі будуць разыграныя ў такім незвычайным відзе спорту, як кёрлінг. Думаю, многія з вас бачылі трансляцыі чэмпіянатаў свету па кёрлінгу на «Еўраспорце». Спачатку смяешся, а потым цяжка адарвацца ад экрана.
Кёрлінг — гэта камандная гульня. Удзельнікі каманд па чарзе пускаюць па лёдзе гранітныя камянюкі. Перамагае той, чый камень аказваецца бліжэйшы да мішэні («хаткі»). Вялікае захапленне заўзятараў выклікаюць спартоўцы, якія бегаюць са швабрамі і націраюць лёд, каб задаць пэўную хуткасць і траекторыю «каменю».
Кёрлінг зарадзіўся ў Шатландыі ў XVI стагоддзі. Дакладнае паходжанне слова «кёрлінг» невядома. Англійскі корань curl перакладаецца як «завіток, кучарашка, пятля». Адхіленне каменя ад траекторыі таксама называюць curl.
Раней кёрлінг таксама называлі roaring game (літаральна «рыкаючая гульня»), з-за гукаў, якія выдавалі камяні падчас руху. Таму, магчыма, назва паходзіць не ад ангельскага curl, а ад шатландскага curr — «грукатаць».
Трэці варыянт, што гульня абавязаная сваім імем старашатландскаму curlak, якое значыць «несціся хутка і рашуча».
Амаль ва ўсіх еўрапейскіх мовах гэты від спорт застаецца «кёрлінгам». Выключэннем з’яўляецца ісландская, літоўская і эстонская, у якіх любяць усе запазычанні замяняць самабытнымі адпаведнікамі. У літоўскай мове кёрлінг называецца akmenslydis, то бок «слізганне камянёў», а ў эстонскай – Jääkeegel, лядовы боўлінг.
А па-ісландску Krulla —той самы германскі корань.
Што да беларусаў у кёрлінгу, то летась лакальнага поспеху дасягнулі нашы дзяўчаты. На чэмпіянаце Еўропы ў Даніі яны выйгралі турнір у дывізіёне С (трэці па сіле). Тым самым атрымаўшы пуцёўку ў дывізіён B.
Калі Вы хочаце займацца кёрлінгам, то на «Мінск-Арэне» ёсць дзве адмысловыя дарожкі.
Прапануйце ў каментах, як можна называць «кёрлінг» па-беларуску? (Ды так, каб Вользе Карач спадабалася:).
Каментары