Астма, праблемы з кішэчнікам і аўтаімунныя хваробы. Вось далёка не поўны спіс дыягназаў, што павышаюць рызыку посткавіду — стану, калі сімптомы кавіду доўга не знікаюць пасля выздараўлення ад хваробы.
Пра гэта навукоўцы расказалі ў выніках новых даследаванняў посткавіду. У працах, пра якія ідзе размова, навукоўцы таксама падказваюць магчымыя варыянты лячэння хваробы. Лячэнне можа залежаць ад прычыны хваробы, таму навукоўцы не абяцаюць стварыць адзіны прэпарат супраць посткавіду, піша Wall Street Journal.
У працы, апублікаванай у часопісе Cell, аўтары пералічваюць чатыры фактары. Самы распаўсюджаны з іх — прысутнасць спецыфічных аўтаантыцелаў, якія памылкова атакуюць арганізм у выпадку аўтаімунных хваробаў накшталт ваўчанкі. Такія аўтаантыцелы вучоныя знайшлі ў 60% людзей з посткавідам.
Яшчэ адзін фактар небяспекі — наяўнасць у арганізме рэактывіраванага віруса Эпштэйна-Бара, які выклікае монануклеоз. Гэты вірус знаходзіцца ў арганізме 90% людзей, але ж у большасці з іх ён неактыўны.
Два іншыя фактары — дыягнаставаны ў чалавека дыябет другога тыпу і наяўнасць у яго крыві віруса кавіду. Гэта азначае, што вірус пакінуў лёгкія і распаўсюджваецца ў іншых частках цела. Навукоўцы таксама высветлілі, што некаторыя пацыенты з посткавідам маюць вельмі нізкія ўзроўні картызолу, што выклікае хваробу Адысана, якая праяўляецца стомленасцю і болем у мускулах.
У іншай працы, апублікаванай ў выданні Nature Communications, вучоныя прыводзяць яшчэ пяць фактараў, якія дапамогуць прадказаць, ці пагражае чалавеку посткавід. Самы важны з іх — нізкія ўзроўні ў крыві чалавека двух тыпаў імунаглабулінаў, IgM і IgG3, якія з’яўляюцца тыпамі антыцелаў.
Іншыя фактары ўключаюць у сябе паважны ўзрост, наяўнасць астмы, а таксама асабліва цяжкае працяканне вострай стадыі кавіду: вельмі высокая тэмпература, працяглая стомленасць, моцны кашаль, цяжкасці з дыханнем і праблемы з страўнікава-кішачным трактам.
Каментары