«Расійскія му-му выглядаюць бледнавата». Што пра атакі Ізраіля на Іран пішуць расійскія ваенкары

Сіла ізраільскага ўдару і параліч іранскай арміі ды СПА сталі шокам для расійскіх ваенкараў.

«Ізраіль працягвае наносіць удары па Іране: Тэгеран пакуль выглядае як хлопчык для біцця…» — напісаў у абед 13 чэрвеня Юрый Падаляка, які традыцыйна адлюстроўвае афіцыйную пазіцыю і вагаецца толькі разам з лініяй партыі.

«Калі коратка пра тое, што адбываецца сёння на Блізкім Усходзе (прынамсі, па стане на цяперашні момант) — адбываецца проста збіццё Ірана, — працягвае Падаляка.

— Мяркуючы па ўсім, ні атакі Ізраіля на кіраўніцтва «Хезбалы» ў Ліване, ні падзенне рэжыму Асада ў Сірыі ў Тэгеране так нікога нічому і не навучылі.

А таму Іран зараз выглядае абсалютна бяззуба супраць удараў ізраільцян, якія не спыняюцца да гэтага часу.

Менавіта таму Ізраіль павышае стаўкі і гуляе ўжо на максімальны вынік — звяржэнне рэжыму аяталаў. Пра што адкрыта ў сваім відэазвароце сказаў прэм'ер-міністр краіны Нетаньяху. Прычым шанцы ў яго для гэтага як ніколі высокія. Улады ў Тэгеране паказалі сваю слабасць, якая стала вынікам закасцянеласці сістэмы (якая не хоча змяняцца). За што і расплачваецца (услед за Сірыяй)», — журыцца Падаляка.

Трэба адзначыць, што Іран за апошнія гады стаў найбліжэйшым саюзнікам Расіі — разам з Паўночнай Карэяй. Гэта іранскай вытворчасці «шахеды», перайменаваныя ў «Герані», штоночы б'юць па ўкраінскіх гарадах, іх ахвярамі сталі ўжо сотні людзей.

Аўтар канала пра авіяцыю Fighterbomber напісаў свой пост раней за Падаляку і, можа, таму праяўляе больш аптымізму. Ён звяртае ўвагу на тое, што Ізраіль здзейсніў удар па Іране, нягледзячы на тое, што паміж дзвюма краінамі — дзве іншыя дзяржавы і 1500 кіламетраў адлегласці.

Па словах аўтара, «наогул не заклапацілі Ізраіль нечыя меркаванні, заявы, словы падтрымкі іранскаму народу, абвінавачанні ў агрэсіі, магчымыя санкцыі і гэтак далей» — з яўным намёкам на тое, што і Расіі трэба бамбіць сваіх праціўнікаў, не зважаючы на сусветную грамадскую думку.

Другі момант, адзначае блогер-авіятар, гэта тое, што пра магчымы напад «ведаў апошні сабака ў двары». Выходзіць, і Іран таксама ведаў пра падрыхтоўку атакі і прыняў нейкія меры. Аднак альбо іх было недастаткова, альбо Ізраіль паспяхова іх абышоў.

Павялічыць

Без ЗША не абышлося

«Рыбарь», у сваю чаргу, звяртае ўвагу на тое, што «іранцы абвінавацілі ЗША ў саўдзеле, і па заявах Трампа можна меркаваць, што яны недалёкія ад ісціны».

І робіць вывад: «Такім чынам ізраільскае кіраўніцтва дабілася таго, чаго так хацела — садзейнічання Белага дома ва ўдары па Іране, і цяпер уся ўвага прыкаваная да таго, як адкажа Іран».

«Гэтай вайны не было б, калі б Трамп не быў прэзідэнтам», — жартуе блогер Раманаў, перакручваючы мантру прэзідэнта Штатаў.

Пра тое, што напад Ізраіля на Іран не адбыўся «без дазволу, узгаднення і прамой падтрымкі ЗША», перадаў з калоніі і Ігар Стралкоў.

Па яго меркаванні, «мы маем пачатак вялікай блізкаўсходняй вайны, у якой у Ірана пазіцыі вельмі слабенькія».

Як тлумачыць Стралкоў, Ізраіль падрыхтаваўся да нападу, паслядоўна аслабляючы сваіх праціўнікаў. Спачатку быў «прыбраны» прэзідэнт Ірана, які падтрымліваў Сірыю і Асада. Яго пераемнік вывеў іранскія войскі з Сірыі, што значна аслабіла сірыйскі ўрад.

У выніку за два тыдні Сірыя была разбітая: большая частка яе тэрыторыі перайшла пад кантроль Турцыі, а стратэгічна важныя Галанскія вышыні — да Ізраіля. Цяпер Іран не мае магчымасці напасці на Ізраіль па сушы, не сутыкнуўшыся з Турцыяй, армія якой вельмі моцная, і таму Ірану было б цяжка з ёй ваяваць.

«Цяпер Ізраіль, натуральна, выкарыстоўваючы сваю значную перавагу ў ракетным і авіяцыйным узбраенні, наносіць удары па Іране, не разлічваючы на ​​сур'ёзны і па-сапраўднаму балючы адказ, — піша Стралкоў і папярэджвае: — Калі Іран нейкія дзеянні распачне, магчыма, да справы падключацца ЗША, якія стаяць за спінай Ізраіля і скарыстаюцца магчымасцю разграміць Іран».

Панікаваць? Не панікаваць?

Fighterbomber заклікае думаць, што цяпер нельга дакладна ацаніць вынікі нападу Ізраіля. На яго погляд, не можа ісці гаворкі пра нейкія крытычныя пашкоджанні ядзернай інфраструктуры Ірана. Імаверна, Ізраіль проста адсунуў на нявызначаны тэрмін дату, калі Іран зможа мець дастатковую колькасць ракет з ядзернымі боезарадамі. Але на колькі менавіта — на некалькі дзён ці гадоў — ніхто не ведае.

У адрозненне ад Стралкова, які прадракае вайну, Fighterbomber менш катэгарычны. Ён мяркуе, што Іран у найбліжэйшы час нанясе традыцыйны ўдар у адказ. Але калі ён не выкарыстае ядзерную зброю або нейкія невядомыя дагэтуль сродкі масавага паражэння, то ўсё можа спыніцца на гэтым этапе.

Ваенкар адзначае: Ізраіль паведаміў, што выкарыстаў 330 ракет і 100 беспілотнікаў. Гэта — звычайны маштаб штодзённых «камбінаваных удараў», які Расія рэгулярна наносіць па Украіне. Такіх удараў ужо былі сотні, але вынік моцна адрозніваецца. Украінская СПА застаецца баяздольнай і эфектыўнай, тады як іранскую знішчылі першым жа ўдарам.

Пра тое, што «вайна паміж Іранам і Ізраілем звядзецца да абменаў ракетна-дрона-авіяцыйнымі ўдарамі. (…) Плюс будуць дзеянні еменскіх хусітаў на суднаходных шляхах», піша Максім Калашнікаў.

Як ён тлумачыць, магчымасці абодвух бакоў абмежаваныя: у Ірана няма ядзернай зброі. А ізраільская авіяцыя можа дасягаць толькі паўночна-заходняй часткі Ірана. Радыус баявога дзеяння Ф-35 — крыху большы за 1000 кіламетраў, у Ф-16 — ад сілы паўтары тысячы кіламетраў.

Гэта значыць, адзначае ваенкар, «працаваць ім давядзецца крылатымі ракетамі». Таму шкода іранскай ядзернай праграме будзе абмежаванай: «глыбокія падземныя сховішчы яўрэям уразіць няма чым».

Што тычыцца ЗША, то, мяркуе Калашнікаў, яны «ў вайну не палезуць».

Наступствы для Расіі

Стралкоў звяртае ўвагу на магчымыя наступствы гэтага канфлікту для Расіі.

Па-першае, гэта страта «паўднёвага калідора». Праз Іран ішлі пастаўкі расійскай нафты і сыравіны ў Індыю і іншыя краіны, і гэты маршрут меў стратэгічнае значэнне. Цяпер сярод транзітных кірункаў застаецца толькі Кітай на ўсходзе.

Па-другое, Іран, які цяпер пад ударам, страчвае прамысловыя аб’екты і ўжо не зможа пастаўляць Расіі зброю і боепрыпасы, як раней. Гэта, як лічыць ваенкар, акажа свой уплыў на ход ваенных дзеянняў ва Украіне.

Калашнікаў у сваю чаргу прагназуе, што вайна паміж Ізраілем і Іранам падыме сусветныя цэны на нафту.

Аднак ваенкар лічыць не гэта галоўным: «Расце пагроза эканамічнага абвалу — можам упасці разам з Украінай».

Што рабіць Ірану

Падаляка раіць: «Тэгерану трэба ісці на нестандартныя дзеянні, як тыя ж іх проксі хусіты зрабілі ў Емене, блакаваўшы працу Баб-эль-Мандэбскага праліва.

Гэта значыць, ім трэба блакаваць Армузскі праліў і шантажаваць усіх тых, хто цяпер паціраючы рукі глядзіць за збіццём Ірана тым, што ён абрыне сусветны гандаль нафтай».

Ваенкар упэўнены: «Гэтую мову яны зразумеюць. Ніякіх нават 10-20 ракет па Ізраілі, якія прарвуцца скрозь СПА ЦАХАЛа, такога выніку не дадуць».

Наступствы для Украіны

Fighterbomber лічыць, што ўдар Ізраіля па Іране ўскосна «развянчаў навіну аб перадачы «Патрыётаў» Ізраілем — Украіне». Па яго словах, «трэба быць ідыётам пачынаць вайну з праціўнікам за 1500 кіламетраў, аддаючы асноўны сродак абароны нейкім х**лам. А яўрэі дакладна не ідыёты».

Калашнікаў, у сваю чаргу, звяртае ўвагу на зладжаныя дзеянні Ізраіля, на фоне якіх расійскія «му-му выглядаюць бледнавата». 

У сваю чаргу ваенкар Romanov кпліва перапошчвае заяву прэс-сакратара Пуціна Дзмітрыя Пяскова з афіцыйнымі словамі «заклапочанасці і асуджэння рэзкай эскалацыі напружанасці» паміж Ізраілем і Іранам.

На погляд Romanov, калі канфлікт ператварыцца ў працяглую ірана-ізраільскую вайну, гэта непасрэдна паўплывае і на Украіну.

• 0
• 0
• 14
• 0
• 0
• 1
• 0
• 0