Žychary Połacka bjuć tryvohu: na kamieni źjavilisia dziŭnyja pacioki.
Vysiečanyja na lehiendarnym kamieni kryž i nadpisy «CHS NIKA», što aznačaje «Chrystos pieramahaje», i «Hospadzie, pamazi rabu svajemu Barysu», źmianili koler, kala ich źjavilisia pacioki.
U Muziei Safijskaha sabora tłumačać: heta nie chulihany, i nie źjava pryrody. Nadpis na kamieni padmalavali znarok, «kab było čytelniej».
A heta narmalna — padmaloŭvać pomnik? Na takoje pytańnie ŭ adździele kultury Połackaha rajvykankama zajavili, što ničoha nie čuli pra farbavańnie Barysavaha kamienia, i abiacali dasłać na miesca śpiecyjalista, kab jon pabačyŭ usio na ŭłasnyja vočy.
Barysaŭ kamień uniesieny ŭ Dziaržaŭny śpis historyka-kulturnych kaštoŭnaściaŭ. Tamu na lubyja dziejańni ź im pavinna być atrymana zhoda Ministerstva kultury.
Barysavy kamiani — unikalnyja pomniki CHII stahodździa, manumientalny prajekt połackaha kniazia Barysa Usiasłaviča, pry jakim byli vybityja nadpisy na vializnych vałunach u roznych kancach dziaržavy.
Ź siami ci dziasiaci — daśledčyki spračajucca, jakija z kamianioŭ adnosić da «Barysavych», — viadomych vałunoŭ zachavalisia try. Reštu ŭzarvali ŭ saviecki pieryjad. Ale i z zachavanych adzin nie ŭ Biełarusi, a jašče ŭ XIX stahodździ byŭ vyviezieny rasijskimi kałanizatarami pad Maskvu, u Kałomienskaje. A toj druhi, jaki ŭ Biełarusi, u Drui, raskołaty.
Toj Barysaŭ kamień, jaki lažyć kala połackaha Safijskaha sabora, znajšli ŭ Dźvinie prykładna za 5 kiłamietraŭ ad Połacka, nasuprać vioski Padkaścielcy. Pieršaja sproba vyciahnuć na bierah vałun z palavoha špatu, abchvat jakoha kala vaśmi mietraŭ, adbyłasia jašče ŭ 1889 hodzie, ale była biespaśpiachovaj. U 1981 hodzie da idei viarnulisia. Kamień pieranieśli ŭ adnu ź pieršych biełaruskich stalic. Heta adzin z samych staražytnych pomnikaŭ biełaruskaj dziaržaŭnaści — prosty i vieličny adnačasova.
Ciapier čytajuć
«Hubazikaŭcy schilajuć Kaleśnikavu da vysyłki, ale jana nie choča»4
Kamientary