«Unutranaj niaśmiełaści ad taho, što budu vučycca z chłopcami i dziaŭčatami 16-17 hadoŭ, u mianie niama, z samaacenkaj taksama ŭsio narmalna».
Učora byŭ apošni dzień padačy dakumientaŭ na pastupleńnie va ŭniviersitety. Siarod tych, chto pastupaje ŭ Minski dziaržaŭny linhvistyčny ŭniviersitet — 36 hadovaja Alena. U jaje ŭžo jość dypłom ab vyšejšaj adukacyi. Alena płanuje vučycca na dzionnym, piša «Anłajnier».
«U 2007 hodzie ja pastupiła na biudžet u BNTU. Na śpiecyjalnaść «inžynier-budaŭnik» mianie «nakiravali» baćki, sama ja ŭ toj momant nie vielmi ŭśviedamlała, kim chaču pracavać u budučyni, — raskazvaje Alena. — Na trecim kursie ja naradziła dzicia, ale zastałasia vučycca na dzionnym. Viarnułasia praź miesiac paśla rodaŭ! Tak što vučobu ja skončyła razam z usimi adnahrupnikami, zatym adpracavała pa raźmierkavańni. A paśla hetaha adrazu ž zvolniłasia — zrazumieła, što mnie niecikava».
Z uśmieškaj Alena raskazvaje, što vučycca nie pierastavała ŭsio žyćcio: prachodziła kursy dyzajnu interjeru, buchhałtarskaha ŭliku (vyrašyła asvoić, kab dapamahać mužu budavać biznes), biznes-analityka i hetak dalej. Dumka viarnucca da akademičnaha žyćcia pryjšła kala hoda tamu.
«Ja šmat dzie paśpieła papracavać, ale chutka pieraharała. Navat u druhim dekrecie nie zmahła prosta tak siadzieć doma i naniała treniera pa płavańni. Nastolki chaciełasia paznavać niešta novaje! — uśmichajecca minčanka. — Zatym ja zapisałasia na anłajn-kursy vyvučeńnia anhlijskaj movy, mnie ŭsio vielmi padabałasia. Ale zrazumieła, što patrebna niejkaja hłabalnaja kančatkovaja meta. Hruba kažučy, kab pa skančeńni peŭnych adrezkaŭ nie hublałasia matyvacyja. Ty pierastupiŭ niejki rubiež — i idzieš dalej. Naprykład, zdaŭ ekzamien, zatym — jašče adzin».
Pra rašeńnie vučycca vočna Alena raskazała tolki mužu — jon hetuju ideju padtrymaŭ. Ale čamu pryjšłosia vybrać dzionnaje? Pa-pieršaje, na žadanuju śpiecyjalnaść (fakultet kitajskaj movy) zavočnaha navučańnia niama.
«Dy i jak vyvučyć movu na zavočcy? Treba pracavać kožny dzień, prychodzić i vučyć, treniravać dyscyplinu, — razvažaje abituryjentka. — Unutranaj niaśmiełaści ad taho, što budu vučycca z chłopcami 16-17 hadoŭ, u mianie niama, z samaacenkaj taksama ŭsio narmalna. Mahčyma, pieršy tydzień da mianie buduć pryhladacca, ale potym usio pryvyknuć. U budučyni, užo paśla atrymańnia dypłoma, ja płanuju pracavać pierakładčykam — hatovaja prykładać da hetaha namahańni».
Z ulikam pieršaj «biudžetnaj» adukacyi druhi dypłom Alena moža atrymać tolki na płatnaj asnovie. Choć pa bałach (84 — anhlijskaja, 91 — ruskaja, 92 — historyja Biełarusi na CT) jana pakazała całkam hodny vynik.
«Pa ruskaj i anhlijskaj movach ja nie rychtavałasia, a pa historyi Biełarusi chadziła na anłajn-zaniatki. Cikava, što minułym letam ja znajšła vykładčyka, my sustrelisia asabista (pra ŭzrost ja joj skazała), a zatym jana dasłała mnie admovu ŭ zaniatkach. Patłumačyła heta tym, što ja budu biantežyć 11-kłaśnikaŭ i joj važna, kab im było spakojna. U vyniku jana ž rekamiendavała mnie inšych vykładčykaŭ, u hrupie adnaho ź ich ja zajmałasia 9 miesiacaŭ. Dumaju, inšyja chłopcy zaŭvažyli, što ja starejšaja, ale nijakich kasych pohladaŭ ja nie adčuła. I tak, byvała, mahła pamylicca z adkazami».
Jašče adzin arhumient na karyść vučoby na dzionnym — najaŭnaść asabistaha času dla siabie. Dvoje dziaciej užo vyraśli (im 10 i 15 hadoŭ), tak što jość mahčymaść realizavać siabie.
«Viadoma, členy pryjomnaj kamisii trochi ździvilisia, choć kažuć, što ŭ ich byŭ i 63-hadovy student! Dla mianie samaje hałoŭnaje — kab mnie padabałasia i ja była ščaślivaja».
Ciapier čytajuć
Łukašenka: My hatovyja zaklučyć vialikuju ździełku z ZŠA56
Kamientary