Siamja minskaha rabočaha 100 hadoŭ zachoŭvała kavałačak chleba z pamiatnaha abiedu
«Supčyk źjeŭ, a chlabiec pakinuŭ na pamiać pra toje, jak kormiać delehataŭ minskich».
Na vystavie «Hastranamičnaja historyja Minska. XX stahodździe» na Rakaŭskaj, 17 možna ŭbačyć niezvyčajny ekspanat: kavałačak chleba, jakomu ŭžo bolš za 100 hadoŭ.
Heta porcyja chleba 1918 hoda. Jaje zachavaŭ minski revalucyjanier i rabočy-čyhunačnik Iosif Hołubieŭ, raskazvaje Muziej historyi Minska.
2-4 studzienia 1918 hoda Hołubieŭ jak delehat minskich rabočych byŭ u kamandziroŭcy ŭ Maskvie ŭ hałoŭnym čyhunačnym kamitecie, dzie adstojvaŭ pravy ramontnikaŭ pracavać pa novych zaćvierdžanych rascenkach.
Delehataŭ u Maskvie pačastavali abiedam, pra što rabočy zrabiŭ zapis na survetcy. Chlebnaja porcyja składałasia ź dźviuch łustaŭ chleba — z časam jany vysachli, razłamalisia i stali čatyrma sucharykami. Hołubieŭ zachoŭvaŭ ich u blašanačcy z-pad chałvy na praciahu ŭsiaho žyćcia. Pradmiet pieradaŭ u muziej unuk Hołubieva Uładzimir.
«Maskoŭski abied tavaryša Čarnova, Nikicina, Alaškoviča i Hołubieva. Supčyk źjeŭ, a chlabiec pakinuŭ na pamiać pra toje, jak kormiać delehataŭ minskich. 3 studzienia 1918 hoda budučy ŭ Maskvie adabiedaŭ pa členskim bilecie ŭ hety dzień porcyi … sup z rybaj … varanaja kapusta 3-je chleb 3/4 załatnika 4-je papiarovaja survetka, u jakuju i zaharnuŭ chlabiec», — napisana na survetcy.
Hołubieŭ (1873—1962) naradziŭsia ŭ siale Kulebaki (ciapier Nižaharodskaja vobłaść Rasii), z 1900 hoda žyŭ u Minsku i pracavaŭ stalarom u Minskim čyhunačnym depo. Udzielničaŭ u revalucyjnych padziejach 1905-1907 hadoŭ, Lutaŭskaj i Kastryčnickaj revalucyjach 1917 hoda. Z 1922 hoda pracavaŭ na zavodzie «Enierhija». U 1933 CVK BSSR daŭ Hołubievu zvańnie Hieroja pracy.
Rabočy pakinuŭ paśla siabie dziońniki. Častkova jany apublikavanyja ŭ knizie «Ščaście majo. Dziońniki Iosifa Hołubieva 1916-1923 hh.». U Minsku ŭ honar Hołubieva nazvana vulica.
-
Vyjšła anhłamoŭnaja kniha pra apieracyju «Bahracijon» i vyzvaleńnie Minska
-
«U turmie ja lubiŭ vynosić śmiećcie». Historyja Mandeły, jaki razumieŭ, što niemahčyma zamanić voraha ŭ zasadu, kali nie viedaješ, jak myślać jaho hienierały
-
«My zaŭsiody ličyli siabie staražyłami». Analiz DNK pakazaŭ, što siamja z Hiermanii žyvie ŭ svajoj vioscy ŭžo try tysiačy hadoŭ
Kamientary
rastłumačcie, pra što tut?
A što za słova "chlebušak"? Heta niešta zroblenaje z chleba?
Nikoli nie sustrakałasia
Adbyłosia pałomnictva ŭ śviatoje miesca dla savieckaha čałavieka - stalicu Maskvu. Pałomnik zachavaŭ artefakt z toj pilihrymki na pamiać.