Pratesty ŭ minskim Sielhaspasiołku: 300 minčukoŭ patrabavali bolšaj kampiensacyi za znos svaich damoŭ
Šmatkvaternyja damy ŭhryzajucca ŭ rajon pryvatnaj zabudovy ŭ «centry poŭnačy Minska» z roznych bakoŭ. Apošnija dziesiacihodździ hmachi raśli i z boku vulicy Bahdanoviča, i na Biady, i ad Uschodniaj.
Ad 1980-ch žycharam šmatlikich kvartałaŭ Sielhaspasiołka abiacali znos, i ciaham nastupnaha paŭhoda novy vialiki prajekt. Jašče na 11 hiektaraŭ pačnuć budavać 15 šmatpaviarchovak roznaj kanfihuracyi.
Pad znos hetym razam traplajuć bolš za 300 pryvatnych padvorkaŭ. Hetym ludziam abiacajuć raśsialeńnie.
Adnak bolšaja častka žycharoŭ kateharyčna nie žadajuć źjazdžać z nasiedžanaha miesca i hatovyja zmahacca za prava zastavacca na svajoj ziamli, abo, pry samym horšym raskładzie, damahčysia dobraj kampiensacyi.
Na sustreču z pradstaŭnikami administracyi i kamunalnych pradpryjemstvaŭ u škole №78 sabrałasia da 300 čałaviek.
Adny ź ich vystupajuć suprać adsialeńnia ŭ pryncypie, inšych hatovyja adsialicca, ale ich nie zadavalniaje pamier kampiensacyi za raniejšaje žytło. Jaho acanili ŭ $500 za kvadratny mietr. Zychodziačy z hetych rascenak žycharam i buduć vydzielenyja novyja kvatery ŭ mikrarajonach. Minčuki chočuć dabicca bolšaj kampiensacyi za svaje siadziby.
«Byŭ hałodny, jak z Aśviencima, nie jeŭ ni miasa, ni harodniny». Što viadoma pra śmierć babrujskaha žurnalista, na jakoha zaviali kryminalnuju spravu ŭ Polščy1818
Kamientary