Bred Pit, Džon Małkavič i Džordž Kłuni jak daścipnyja idyjoty ŭ špiehaŭskich hulniach.
Zvolnieny za alkahalizm ahient CRU (Džon Małkavič), jaki “ŭsio žyćcio zmahaŭsia z debiłami”, vyrašaje skłaści memuary. Dysk ź jahonymi ŭspaminami traplaje ŭ ruki prydurkavatych supracoŭnikaŭ siłoŭni (Bred Pit i Frensis MakDormand), jakija prahnuć uzbahačeńnia…
Stužka bratoŭ Koenaŭ – iraničny kamentar na špiehaŭskija trymcieńniki, zmovy j nikomu nie patrebnyja tajamnicy. Film z absurdovaj strymanaściu pakazvaje zvyčajnych ludziej, achoplenych svaimi žarściami. Ahient Džon Małkavič – ilnie da butelki j patryjatyčna brydkasłović. Jahonaja žonka (Cilda Sŭintan) – “chałodnaja ścierva” – zdradžvaje jamu (i, režyserski ździek – pracuje dziciačym lekaram). Drobny ciełaachoŭnik-płejboj (Džordž Kłuni) upotajki majstruje pikantnaje kresła, a hłupstva spartovych instruktaraŭ – Breda Pita j Frensis MakDormand – vymiareńniu nie paddajecca.
Znakamityja aktory niehlamurna-idyjatyčnyja, žyćciaradasna-hratesknyja – i adnamierna-spustošanyja. Z raźviasiołaj uśmieškaj Bred Pit atrymlivaje kulu ŭ łob, Frensis MakDormand tryźnić plastyčnymi aperacyjami, Džon Małkavič biare ŭ ruki siakieru, a źlakany Džordž Kłuni ŭciakaje ŭ Venesuełu.
Ale za iraničnym apoviedam i achajna-cytatnymi kpinami daścipnaj dramy – nuda i drabnieča žyćcia, što admaŭlajecca być sapraŭdnym i zaŭždy nia toje, jakim zdajecca.
Kamientary