16 sakavika adyšoŭ u inšy śviet piśmieńnik, publicyst, piedahoh Leanid (Alaksiej Hieorhijevič) Fiłataŭ, paviedamlaje telehram-kanał «Litaraturnaja Biełaruś».
Jon naradziŭsia 13 maja 1939 hoda ŭ vioscy Babiničy Viciebskaha rajona. U pieršy dzień Vialikaj Ajčynnaj vajny padčas niamieckaha bambavańnia na hanku škoły zahinuli jaho maci i rodny brat. Mały Leanid Fiłataŭ z dvuma starejšymi bratami žyŭ u vialikaj siamji ciotki ŭ zachodniepaleskim miastečku Małaryta.
U vajnu Leanid Fiłataŭ staŭ niepaŭnaletnim viaźniem kancłahiera Potšykaŭ (kala polskaha horada Čanstachova), kudy trapiŭ u 1944-m razam z pryjomnymi baćkami. Cudam zmoh vyžyć.
Skončyŭ Małaryckuju siaredniuju škołu, Brescki čyhunačny technikum, zatym fiłfak Bresckaha piedinstytuta. Na praciahu mnohich hadoŭ až da vychadu na piensiju pracavaŭ nastaŭnikam u Muchavieckaj SŠ Bresckaha rajona.
Z 2002 hoda byŭ členam Sajuza biełaruskich piśmieńnikaŭ. Aŭtar knih «Lachavieckaja torba» (1992), «Daroha» (tryłohija, 1997), «Adarvać ad serca» (2000), «Žyvaja ziamla» (2001), «Askołki bolu» (uspaminy viaźniaŭ fašyzmu), «Strała žyćcia» (minijaciury, apaviadańni, narodny humar, apovieści, vieršy (2007), «Žyvomu žyć (Spoviedź kačahara)» (2013).
Byŭ uznaharodžany litaraturnymi premijami «Bieraściejskaja zorka», «Miadovaja», dypłomam imia Uładzimira Kaleśnika bieraściejskaj filii SBP.
Pachavańnie adbudziecca ŭ subotu 18 sakavika.
Ciapier čytajuć
Kolki sioleta tracili na viasielli ŭ Biełarusi? Sabrali realnyja ličby tych, chto pabyvaŭ u ZAHSie1
Kamientary
Leanidu śvietłaja pamiać!