U 80-ju hadavinu śmierci piśmieńnika Haljaša Leŭčyka (1880-1944) u Miensku vyjšła kniha jahonych tvoraŭ «Božaja lira». U jaje ŭvajšło ŭsio, što ŭdałosia znajści ŭ archivach, muziejach i biblijatekach.
Vydańnie stała plonam pracy litaraturaznaŭcy Siarhieja Čyhryna, jaki šmat hadoŭ źbiraŭ spadčynu adnaho z samych cikavych i zaŭvažnych paetaŭ pieršaj pałovy XX st., paviedamlaje bellit.info.
Pad adnoj vokładkaj čytačy znojduć vieršy, pierakłady, prozu, kazani, artykuły i šmat redkich raniej nieviadomych zdymkaŭ. Udzieł u padrychtoŭcy knihi ŭziaŭ taksama daśledčyk Juraś Bačyšča.
***
Haljaš Leŭčyk (1880—1944) naradziŭsia ŭ Słonimie. Słužyŭ u kancylaryjach źjezdaŭ miravych sudździaŭ, sudovaha śledčaha ŭ Słonimie. U 1904—1920 hadach pracavaŭ čarciožnikam u mahistracie Varšavy. Pastajanna žyŭ u Varšavie, ale leta pravodziŭ zvyčajna ŭ Słonimie, dzie mieŭ svoj dom.
Drukavacca Haljaš Leŭčyk pačaŭ z 1908 u «Našaj Nivie». Vydaŭ zbornik vieršaŭ «Čyžyk biełaruski» (Vilnia, 1912). U 1920-ja prymknuŭ da revalucyjna-ramantyčnaha kirunku zachodniebiełaruskaj paezii.
Byŭ publicystam, humarystam i satyrykam (drukavaŭsia ŭ humarystyčnych časopisach «Avadzień», «Małanka»).
Žonka paeta była aryštavana niamieckaj palicyjaj u 1942 hodzie. U jaje padušcy byŭ znojdzieny polski ściah z arłom. Jaje rasstralali na Piatralevickaj hary kala Słonima.
Leŭčyk viarnuŭsia ŭ Varšavu, kab vyratavać svaju kvateru i archiŭ. Ale ŭ Varšavie jaho kvatera była zaniata inšymi ludźmi. U akupavanaj niemcami Varšavie haładaŭ, pamior na pačatku 1944 hoda.
Ciapier čytajuć
«Mielnikava pazyčała hrošy aktyvistam u Varšavie i nie prasiła viarnuć»14
Kamientary