«Stary sabaka pamior bieź mianie. Treba budzie znajomicca z novym». Vakalist hurta Ulis Słava Korań raskazaŭ, jak emihracyja nie daje jamu pisać

Pa aktualnym stanie ja siabie adčuvaju rok-muzykam. A taksama źjaŭlajusia čałaviekam, jaki pracuje na styku dźviuch prafiesij: muzyčnaj i inžyniernaj. Ja — muzyčny dyrektar «Jeŭraradyjo». Ja prahramuju ŭsie aŭtamatyčnyja pracesy, farmiruju płejlisty.

Rok-hurt Ulis byŭ zasnavany ŭ 1988 hodzie ŭ Minsku. Pieražyŭ niekalki raspadaŭ i źmienaŭ kalektyvu. Apošni kancert daŭ u 2009 hodzie. Kancerty daje redka praz raskidanaść muzykaŭ — basist Viktar Samarukaŭ žyvie ŭ Kanadzie. Pačynali ź psichadelik-roka i dajšli da prahresiŭ-roka. Vypuścili dzieviać albomaŭ.

Pra siamju

Maja siamja žyvie ŭ Miensku. My nie bačylisia šeść hod. Da časoŭ kavidu ja pryjazdžaŭ. Ale z pačatkam karanavirusa i padziej 2020 hoda pierastaŭ.

Maja žonka zaŭsiody viedała, što ja znachodžusia ŭ muzyčnaj płyni, zajmajusia muzykaj, i ŭsprymała heta dobra. Jana kaža, što było b dobra zaraz naviedać kancert Ulis, kab była takaja mahčymaść. Kali kazać pra majho syna, to ja nie mahu śćviardžać, što jon padzialaje maje pohlady i cikaŭnaść da muzyki. Jon pajšoŭ svaim šlacham. Zaraz majmu synu 34 hady.

Mnie zdajecca, što pakaleńnie, narodžanaje ŭ 90-ch, — heta zhublenaje pakaleńnie. Padzielenaje na dźvie častki. Adnyja ŭvajšli ŭ palityčnuju atmaśfieru, imknulisia niešta źmianić, stvaryć, atrymać adukacyju. Niekatoryja ź ich, na žal, źjazdžali. A druhaja častka hetaha pakaleńnia prosta zhubiłasia, nie razumiejučy, što im rabić. Jany žadali dobra žyć, ale jak heta zrabić, jany nie razumieli.

Pavialičyć

Pra pierajezd

Moj pierajezd u Polšču syn i žonka ŭspryniali dobra, bo dla mianie heta nie była vymušanaja emihracyja. Ja jechaŭ siudy na pracu. Ja dahetul nie atrymaŭ polski pašpart i nie źbirajusia jaho atrymlivać. Dla taho, kab tut kimści stać, tut treba było b naradzicca. Kimści my źjaŭlajemsia tam (na radzimie). Ale tut my — nichto.

Ja dumaju, što ŭ chutkim časie niešta musić źmianicca. Niemahčyma, kab situacyja tak doŭha napružvałasia i kipieła biaskonca. Takoje zaŭsiody kančajecca. A jak skončycca vajna va Ukrainie, to ŭsio źmienicca adrazu i ŭ nas.

Zaraz tak chutka idzie čas, tydzień pralataje jak dzień. I kali ŭ Polščy «Salidarnaść» išła da pieramohi kala 10 hod, to ŭ nas pavinna atrymacca chutčej (śmiajecca).

Pra (nia)zhublenyja mahčymaści

Ja jašče maju nadzieju na praciah dziejnaści Ulis. Pry mahčymaści ja hatovy pačać repietycyi. Moža, budzie i novy materyjał. Chacia ŭ mianie jość peŭnaje adčuvańnie, što ja ŭžo ŭsio skazaŭ.

Jość šmat niavykarystanaha materyjału. Ale ja liču, što kožny materyjał stareje. I muzyka moža być sučasnaj tolki tady, kali ty jaje robiš tut i zaraz. Tamu naŭrad ci ja budu realizoŭvać svaje staryja napracoŭki. Jość vykanaŭcy, jakija źviartajucca da starych napracovak. Ale kali ty zhubiŭ nadzieju, što ŭžo zmožaš niešta skazać novaje, i ŭziaŭ staroje, — heta ŭžo nie maje ničoha blizkaha da tvorčaści. Tamu što čałaviek užo nie maje taho natchnieńnia, enierhii, a značyć, i tvorčaj dušy.

Palityzacyja muzyki

Uzhadvajučy 90-ja i naša hučańnie, ja razumieju, što jano išło ŭ nahu z sučasnaj muzykaj, a Biełaruś u muzyčnym sensie ŭžo tady adstavała na hod z 10. Mahčyma, tamu našu muzyku tady nie zaŭvažyŭ šyroki słuchač. Ja liču, što Ulis apiaredziŭ svoj čas.

My mianialisia, ja mianiaŭsia. Tamu kožny naš albom byŭ roznym. My pa-inšamu adčuvali hety śviet i pa-inšamu stvarali našu muzyku. Nas abjadnoŭvała toje, što ŭsie my natchnialisia toj situacyjaj, jakaja była ŭ hramadstvie. Našyja teksty zaŭsiody byli palityzavanyja.

Kali brać pieršy albom, to tam tady ŭžo byli słovy «Kali impieryja źniknie», «kraina ŭ kratach» i hetak dalej. Kali ŭ maim dvary dy i pa ŭsim Miensku śsiakali drevy i rabili ź ich takija pafarbavanyja napałovu kaleki, adlustravaŭ heta ŭ pieśni «Hety horad». Taksama aktualnaja pieśnia dla siońniašniaj Biełarusi.

Pavialičyć

Kali słuchać apošni albom Ulis «Lusterka», jaki byŭ zapisany ŭ 2002 hodzie, to zrazumieła, što jahonyja teksty adlustroŭvajuć toje, što adbyvajecca zaraz. Niekatoryja pytalisia, čamu ja nie napisaŭ novyja pieśni pad novuju situacyju, ja im adkazvaju, što ja ŭsio napisaŭ jašče tady. Na žal, bolš dadać niama čaho. Pasłuchajcie pieśniu «Uładar», heta pieśnia jak by śpiecyjalna była napisanaja dla 2020 hoda.

Možna źviarnuć uvahu, što va Ulis muzyka staić na pieršym miescy. Zaŭsiody teksty pisalisia na ŭžo hatovuju muzyku. Nasamreč, dla rok-muzyki heta narmalnaja praktyka: prynosiš muzyku i tekstavik (aŭtar teksta) ci ty sam na hetu miełodyju pišaš tak zvanuju «rybu», to-bok prosta pustyja biessensoŭnyja słovy, jakija hučać z muzykaj, robiš akcenty i h. d. Potym na muzyku kładucca patrebnyja słovy. Vysokija paetyčnyja teksty, na žal, nie nadta pasujuć rok-muzycy. Rok-muzyka navat adnym słovam moža vyplesnuć kupu enierhii.

Natchnieńnie mohuć davać roznyja rečy: niekatoryja natchniajucca svaim kachańniem da žančyny, niekatoryja — indyjskaj fiłasofijaj, a jość takija, jakija natchniajucca tymi abstavinami, jakija isnujuć navokał. Tym, što adbyvajecca kala ciabie i z čym ty nie zhodny. Niazhoda, darečy, daje vielmi mocny šturšok da natchnieńnia. Tak było i z nami.

Kali b Ulis znoŭ pačaŭ pačaŭ svaju dziejnaść na poŭnuju, ja b užo nie šukaŭ natchnieńnia ŭ palitycy. Mnie heta ŭžo nie cikava. Usio, što možna było skazać na hety kont, ja ŭžo skazaŭ. Mahčyma, ja b rabiŭ zaraz tolki instrumientalnuju muzyku. A moža, i zapisaŭ by duet z kimści.

Pra kaviery na Ulis

Ni ja, ni Fieliks Aksioncaŭ (čalec hurta i aŭtar tekstaŭ), nikoli nie zabaraniali brać našy pieśni i rabić na ich kaviery. Heta zaŭsiody cikava — pačuć inšaje ŭspryniaćcie taho, što było napisana raniej. Ź inšaha boku, jany robiać heta tak ža prafiesijna, ale hučyć heta pa-inšamu, bolš sučasna. Jość kavier na našu pieśniu «Radyjo Svaboda» pad fartepijana. Niečakana. I mnie spadabałasia, jak heta hučyć.

Pra šou-biznes i natchnieńnie

U Biełarusi nichto nikoli nie zarablaŭ vyklučna muzykaj. Čamu? Adkaz vidavočny. Kab nie zdaryŭsia 1994 hod, u nas było b tak ža, jak i va Ukrainie — mahčymaści dla raźvićcia šou-biznesu. Ale pra što možna vieści razmovu, kali hałoŭnaj była i praciahvaje być łajalnaść najaŭnaj uładzie?!

Svabodny čałaviek moža tvorča dumać, pracavać. Ludzi, jakija padzialajuć jaho ŭspryniaćcie śvietu i jaho mierkavańni i h. d. — hetyja ludzi i prychodziać na kancerty, nabyvajuć dyski. A ŭ nas i siońnia žadajuć pasiarod Jeŭropy zrabić Paŭnočnuju Kareju.

Pamiataju, jak my vystupali na adnym fiestyvali va Ukrainie z «Vopli Vidoplasova», u 1989-m, zdajecca. My ŭžo tady hrali bolš prafiesijna. Ale praktyka, kancerty, isnujučy ukrainski šou-biznes, razumnaje pradziusiravańnie i praca za miažoj paspryjali ich raźvićciu. Jany stali tym, kim stali.

Ja dumaju, kab u pačatku 90-ch nam prapanavali pajechać z turam pa zachodnich krainach, my mahli b mieć pośpiech. Kali b u Biełarusi byŭ ułasny šou-biznes, to, ja ŭpeŭnieny, usie najaŭnyja hurty ad hetaha b tolki vyjhrali. Adsutnaść šou-biznesu nie dała raźvivacca nikomu.

Pavialičyć

Pra apošni kancert

Apošni kancert Ulis byŭ u 2009 hodzie, va ŭkrainskim Čarnihavie, jaki my rabili razam z «Jeŭraradyjo». My znajšli prastoru prosta ŭ poli. Nichto nie čakaŭ, što tam źbiarecca kala 20 tysiač čałaviek na dvuchdzionny fiestyval. Pamiataju, što chedłajnierami byli i «Vopli Vidoplasova».

Dva dni biełaruska-ŭkrainski fiestyval hulaŭ i śpiavaŭ. Ludzi nočyli ŭ namiotach prosta tam ža. Niekatoryja spali prosta na poli. Była vielmi svabodnaja atmaśfiera. Z techničnaj častki było ŭsio zroblena nie tak, jak zvyčajna robicca dla biełarusaŭ, byŭ jakasny huk i dobra zroblenaje śviatło.

Tak i z šou-biznesam u cełym: kab usie ŭmovy byli zroblenyja jak treba, to lubuju biełaruskuju muzyku možna było b padać słuchaču ŭ najlepšym vyhladzie. Tut my znoŭ viartajemsia da taho, što biez raźvićcia i inviestycyj zrabić jakaść vielmi ciažka.

Pra dziciačyja ŭspaminy i ruskich

Ja naradziŭsia ŭ Pskovie. Tak skłałasia, što moj baćka pracavaŭ tam doktaram u vajskovaj čaści. Ale maje baćki biełarusy, i ja taksama. Heta byli 50-ja hady. Adzinaje, što ja pamiataju z tych časoŭ, heta jak skakali parašucisty na starych parašutach i pry ich adkryćci vylatali mini-parašuty, za jakimi biehali dzieci, i źbirali ich.

Pracujučy paśla ŭniviersiteta naładčykam vyličalnych ustanovak, ja pajeździŭ pa Rasii i zrazumieŭ, što my z ruskimi roznyja mientalna narody. Kulturna taksama. Ščyra kažučy, zaraz kultura tam uvohule adsutničaje. A kali pahladzieć na ruskuju kulturu minułych stahodździaŭ, to kim ruskija hanaracca? Čajkoŭski, Puškin, Brodski i inšyja, jany ž nie byli całkam ruskimi. Heta byli francuzy, palaki, habrei i inšyja. Dyk jakaja ž heta ruskaja kultura?

Pra biełaruskuju muzyku i zaniapad roka

Zaraz my majem suśvietnuju tendencyju zaniapadu rok-muzyki. Ale ja liču, što hety pieryjad musić prajści. Dumaju, heta ŭsio z-za taho, što źjavilisia novyja technałohii, jakija dazvalajuć z vykarystańniem štučnaha intelektu rabić chutkuju muzyku, dzie i śpiavać nie abaviazkova, tekst možna prosta načytać na muzyku. Dla mianie ŭ hetym korań papularnaści rep-muzyki zaraz, bo jana litaralna praściej robicca.

Nie chaču nikoha kryŭdzić, ale šmatlikija biełaruskija hurty da 2020 hoda byli na inšym boku, a paśla pabačyli novyja mahčymaści i pamianiali łahier. Paśla 2020 hoda jany atrymali novaje bačańnie situacyi i enierhiju dla pracy. Šmat chto, hledziačy na kolkaść ludziej na vulicach, pavieryŭ u źmieny i źmianiŭsia sam. Zaraz hetyja hurty taksama ŭ emihracyi.

Nie maju ničoha suprać źmien. Naprykład, ja nie razumieju tych sprečak, što byli vakoł hurta Linkin Park, u skład jakoha ŭziali žančynu zamiest Čestara, jaki ŭčyniŭ samahubstva. Jany mahli b uziać chłopca, jaki b hučaŭ padobna da eks-vakalista, ale jany zrabili tak, jak zachacieli. Cikava słuchać Nine Inch Nails, jakija ŭ studyjnych zapisach i na kancertach robiać roznaje hučańnie.

Pavialičyć

Pa voli svajoj pracy ja słuchaju šmat alternatyŭnaj muzyki. Pa-za pracaj amal nie spažyvaju. Dahetul słuchaju Rage against the machine, Faith no more, Muse, The Queen, Pink Floyd i h. d. Siarod sučasnaj muzyki amal niama hurtoŭ, jakija b sami ŭsio rabili, jak heta było raniej. Zaraz navat u rok-muzycy panuje dyktat pradziusaraŭ, jakija kažuć, jak treba rabić. A staryja rok-muzyki sami vybirali svoj šlach. Dla mianie jany bolš cikavyja, asabliva kali hrajuć sučasnuju muzyku, raźvivajuć svaje muzyčnyja zdolnaści. Jość taksama i tyja, jakija zastalisia ŭ 70-ch i praciahvajuć hrać toje, što hrali tady, bieź źmien.

Na samaj spravie ŭ muzycy muzyka nie samaje hałoŭnaje, jak by paradaksalna heta nie hučała. Važna, jak čałaviek siabie adčuvaje, kali jaje piša i jak jaje addaje słuchaču. Enierhija — voś što sapraŭdy važna. Taja, jakaja pachodzić ad vykanaŭcy. Kali ty nie pražyvaješ toje, što robiš, tvoryš tolki pa patrebie, heta ničoha nie budzie nieści. Jak prykład: sučasnyja biełaruskaja i ruskaja pop-muzyka. Jany dumajuć, što jany prafiesijanały. A ich muzyka mała kamu cikava, bo jana nie maje dušy.

Słuchaj usio navokał, zabudź pra heta nazaŭsiody i jano samo transfarmujecca ŭ niešta novaje i cikavaje ŭ tvajoj hałavie. Tady ŭ nas nie było muzyčnych kumiraŭ, ale my žyli takoj fiłasofijaj. Dla nas heta ŭsio i było krynicaj natchnieńnia. My nie hrali noty, my hrali našyja adčuvańni, jak hučyć hety śviet. Ty pavinien nie prosta hrać na hitary, ty pavinien vyražać na joj svaje pačućci. I kali budzie tak, to i ludziam budzie heta padabacca. A kali tvorcy nie kirujucca hetym praviłam, to jany prosta ramieśniki.

Pra radzimu, emihracyju i viartańnie

Emihracyja nie daje mahčymaści pisać, štości rabić. Mahčyma, kab ja mieŭ tut svoj dom, situacyja była b inšaj. Enierhija rodnaj krainy, viedajecie, jana ŭzbudžaje ŭsie pačućci.

Kali ŭsio źmienicca, ja, kaniešnie, adrazu viarnusia dachaty. Ja chaču pabačyć svaju siamju, kata i novaha sabaku. Na žal, stary sabaka pamior bieź mianie. Treba budzie znajomicca z novym.

• 15
• 1
• 1
• 2
• 0
• 3
• 0
• 5