Dziaŭčyna źniała na videa kampościer u aŭtobusie Bresta. U kamientarach haračaja sprečka — z-za minčukoŭ
«Mnie padabajecca jak žychary Minska admaŭlajuć isnavańnie astatnich haradoŭ».
Dziaŭčyna Taćciana pierajechała ź Biełarusi ŭ Polšču. Niadaŭna jana pryjazdžała ŭ Brest. U haradskim aŭtobusie dziaŭčyna zapisała rolik, jak prabivaje kampościeram tałončyk.
«Voś takaja ŭ Biełarusi teknałodžyja», — z humaram padpisała jana.
«Raniej usprymałasia, jak niešta narmalnaje, ciapier paśla Polščy ździŭlaje, što jość takaja sistema», — napisała dziaŭčyna.
Videa sabrała bolš za dva miljony prahladaŭ i 5000 kamientaroŭ. Tam niečakana razharnułasia sprečka pamiž minčukami i žycharami inšych haradoŭ.
Minčuki ŭ kamientarach zaŭvažajuć, što daŭno nie bačyli ŭžo takich kampościeraŭ: maŭlaŭ, tolki ŭ vioskach i małych haradach zastalisia. «Niama kampościeraŭ u Biełarusi», — dakazvali ŭ kamientarach.
«Usio narmalna, heta ŭ vioskach, a nie ŭ Minsku», — adkazaŭ chtości.
Žychary abłasnych centraŭ aburylisia.
«U Viciebsku, Breście, Mahilovie taksama takoje jość. Heta maleńkija harady? Vioski?»
«U Homieli tolki takija i jość. A heta, na chvilinku, samy bujny abłasny centr».
«Takaja «fihnia» jość u Navapołacku, horad hety ciažka nazvać vioskaj».
«Ja žyvu ŭ hetaj vioscy, jakaja Brest nazyvajecca», — piša jašče adzin kamientatar. Ale žychary Bresta dadajuć, što ŭ ich možna apłacić prajezd i z dapamohaj mabilnaha dadatku.
«Vy jašče kampościery ŭ Hrodnie nie bačyli, u vas užo choć nastupnaje pakaleńnie. U nas jašče «da» sustrakajecca. Žaleznyja takija. Tam treba na łapku naciskać, kab prabiłasia».
«Mnie padabajecca jak žychary Minska admaŭlajuć isnavańnie astatnich haradoŭ».
«Kamientary — heta čarhovy dokaz, što Minsk i Biełaruś heta zusim roznyja miescy», — padsumavaŭ adzin z karystalnikaŭ.
Ciapier čytajuć
Hurt «Drazdy» pakidaje scenu i vinavacić u hetym «hipieraktyŭnych błohieraŭ»3
Kamientary
Jany panatykali paŭsiul kamiery videanazirańnia, ni ŭzdychnuć, ni piornuć (prabačcie) bieź videafiksacyi.
Usio vyšejšaje kiraŭnictva, jakoje znachodzicca ŭ Minsku, - nie minčanie.
Voźmiem naprykład kiraŭnika Minsku: *Vładimir Jevhieńjevič Kuchariev (rod. 19720Timonovo, Klimovičskij rajon, Mohilevskaja obłasť) — biełorusskij hosudarstviennyj diejatiel. S 3 sientiabria 2020 hoda — Priedsiedatiel Minskoho horodskoho ispołnitielnoho komitieta.*
Jamu pytańni zadavajcie: čamu jon nie raźvivaje rodnuju Mahiloŭskuju vobłaść, a palez kiravać Minskam. Minčanam nie dajuć vyrašać pytańni ŭłasnaha horadu.
Hadami niemahčyma vyrašyć prostaje pytańnie - pakłaści plitku na ściežku. Kab ludzi pa hrazi nie tepali la mietro. Zatoje hrošy marnujucca na padviasnyja kašpo ź pietunijami i ich paliŭ palivalnymi mašynami (!!!),ŭzdoŭž taho ž samaha praśpiekta, dzie ludzi brud miesiać nahami ŭžo hadoŭ 15.
A ŭ mikrarajonach-novabudoŭlach dziasiatkami i sotniami hinuć pasadžanyja drevy. Biez palivu i pryhladu. A kasilščyki travy abdzirajuć maładuju karu. Ad čaho dreva hinie ciaham adnaho hoda.
Napeŭna vychadziec z Mahiloŭskaj vobłaści Kucharaŭ ličyć usio heta narmalnym.