Dziaŭčyna źniała na videa kampościer u aŭtobusie Bresta. U kamientarach haračaja sprečka — z-za minčukoŭ
«Mnie padabajecca jak žychary Minska admaŭlajuć isnavańnie astatnich haradoŭ».
Dziaŭčyna Taćciana pierajechała ź Biełarusi ŭ Polšču. Niadaŭna jana pryjazdžała ŭ Brest. U haradskim aŭtobusie dziaŭčyna zapisała rolik, jak prabivaje kampościeram tałončyk.
«Voś takaja ŭ Biełarusi teknałodžyja», — z humaram padpisała jana.
«Raniej usprymałasia, jak niešta narmalnaje, ciapier paśla Polščy ździŭlaje, što jość takaja sistema», — napisała dziaŭčyna.
Videa sabrała bolš za dva miljony prahladaŭ i 5000 kamientaroŭ. Tam niečakana razharnułasia sprečka pamiž minčukami i žycharami inšych haradoŭ.
Minčuki ŭ kamientarach zaŭvažajuć, što daŭno nie bačyli ŭžo takich kampościeraŭ: maŭlaŭ, tolki ŭ vioskach i małych haradach zastalisia. «Niama kampościeraŭ u Biełarusi», — dakazvali ŭ kamientarach.
«Usio narmalna, heta ŭ vioskach, a nie ŭ Minsku», — adkazaŭ chtości.
Žychary abłasnych centraŭ aburylisia.
«U Viciebsku, Breście, Mahilovie taksama takoje jość. Heta maleńkija harady? Vioski?»
«U Homieli tolki takija i jość. A heta, na chvilinku, samy bujny abłasny centr».
«Takaja «fihnia» jość u Navapołacku, horad hety ciažka nazvać vioskaj».
«Ja žyvu ŭ hetaj vioscy, jakaja Brest nazyvajecca», — piša jašče adzin kamientatar. Ale žychary Bresta dadajuć, što ŭ ich možna apłacić prajezd i z dapamohaj mabilnaha dadatku.
«Vy jašče kampościery ŭ Hrodnie nie bačyli, u vas užo choć nastupnaje pakaleńnie. U nas jašče «da» sustrakajecca. Žaleznyja takija. Tam treba na łapku naciskać, kab prabiłasia».
«Mnie padabajecca jak žychary Minska admaŭlajuć isnavańnie astatnich haradoŭ».
«Kamientary — heta čarhovy dokaz, što Minsk i Biełaruś heta zusim roznyja miescy», — padsumavaŭ adzin z karystalnikaŭ.
Ciapier čytajuć
Nad šerym kardynałam Nacbanka zhuścilisia chmary? Zatrymali jaho siabra, byłoha vykanaŭčaha dyrektara Banka raźvićcia7
Kamientary
Jany panatykali paŭsiul kamiery videanazirańnia, ni ŭzdychnuć, ni piornuć (prabačcie) bieź videafiksacyi.
Usio vyšejšaje kiraŭnictva, jakoje znachodzicca ŭ Minsku, - nie minčanie.
Voźmiem naprykład kiraŭnika Minsku: *Vładimir Jevhieńjevič Kuchariev (rod. 19720Timonovo, Klimovičskij rajon, Mohilevskaja obłasť) — biełorusskij hosudarstviennyj diejatiel. S 3 sientiabria 2020 hoda — Priedsiedatiel Minskoho horodskoho ispołnitielnoho komitieta.*
Jamu pytańni zadavajcie: čamu jon nie raźvivaje rodnuju Mahiloŭskuju vobłaść, a palez kiravać Minskam. Minčanam nie dajuć vyrašać pytańni ŭłasnaha horadu.
Hadami niemahčyma vyrašyć prostaje pytańnie - pakłaści plitku na ściežku. Kab ludzi pa hrazi nie tepali la mietro. Zatoje hrošy marnujucca na padviasnyja kašpo ź pietunijami i ich paliŭ palivalnymi mašynami (!!!),ŭzdoŭž taho ž samaha praśpiekta, dzie ludzi brud miesiać nahami ŭžo hadoŭ 15.
A ŭ mikrarajonach-novabudoŭlach dziasiatkami i sotniami hinuć pasadžanyja drevy. Biez palivu i pryhladu. A kasilščyki travy abdzirajuć maładuju karu. Ad čaho dreva hinie ciaham adnaho hoda.
Napeŭna vychadziec z Mahiloŭskaj vobłaści Kucharaŭ ličyć usio heta narmalnym.