U Vaŭkavyskim rajonie žycharku vioski aštrafavali za vialikuju kolkaść katoŭ. Ale jurystka dapamahła adbicca
U Biełarusi dziejničaje pastanova Savieta Ministraŭ jašče z 2001 hoda, pavodle jakoj u kvatery dazvalajecca trymać nie bolš za dvuch chatnich žyvioł — niezaležna ad taho, katy heta ci sabaki. Hety dakumient isnuje daŭno, ale apošnim časam jon staŭ pryčynaj šmatlikich štrafaŭ i nieparazumieńniaŭ. Pavodle słoŭ jurystaŭ, kolkaść vypadkaŭ pryciahnieńnia ludziej da administracyjnaj adkaznaści za «parušeńnie praviłaŭ utrymańnia chatnich žyvioł» značna ŭzrasła, piša BGMedia.
Adnym z takich vypadkaŭ stała historyja žycharki Vałkavyskaha rajona Taćciany. Paśla śmierci svajoj maci jana pierajechała ŭ viosku ź Minska i pryviezła z saboj dvuch svaich katoŭ. A ŭ jaje maci ŭžo byli adzin kot i sabaka. U vyniku ŭ domie apynulisia čatyry žyvioliny.
Susiedka, jakaja žyvioł nie lubić, padała skarhu ŭ administracyjnuju kamisiju, śćviardžajučy, što katy nibyta psujuć dźviery, pakidajuć brud i što ich kolkaść pieravyšaje dapuščalnuju normu.
Kamisija nie stała raźbiracca ŭ situacyi i paličyła, što Taćciana parušyła zakon, tamu jaje aštrafavali na piać bazavych vieličyń. Pry hetym čynoŭniki nie ŭličyli, što dom, u jakim jana žyvie, nie šmatkvaterny, a błakavany (h. zn. maje asobny ŭvachod i terytoryju).
Pavodle dziejnaha zakanadaŭstva, abmiežavańnie ŭ dźvie žyvioliny dziejničaje tolki dla šmatkvaternych damoŭ, a ŭ pryvatnych abo błakavanych damach nijakich limitaŭ niama.
Taćcianie na dapamohu pryjšła jurystka Śviatłana, jakaja biaspłatna dapamahła joj padrychtavać skarhu ŭ rajvykankam. Paśla pravierki rašeńnie ab štrafie było admieniena, bo vyśvietliłasia, što nijakaha parušeńnia nie było.
Śviatłana padkreśliła, što Taćcianie prosta pašancavała, što jana zrabiła publikacyju ŭ tyktoku i jurystka jaje zaŭvažyła, bo bolšaść ludziej nie viedajuć, jak siabie abaranić, i prosta płaciać štraf.
Historyja vyklikała vialikuju dyskusiju ŭ sacyjalnych sietkach. Mnohija biełarusy pryznalisia, što ŭpieršyniu pačuli pra isnavańnie zakona, jaki abmiažoŭvaje kolkaść žyvioł u kvatery. Adnyja karystalniki ździvilisia, a inšyja aburylisia, što taki sastareły dakumient da hetaha času dziejničaje.
Śviatłana patłumačyła, što havorka tut nie pra «ŭdaču», a pra vynik jurydyčnaj pracy: treba ŭmieć analizavać materyjały administracyjnaj spravy, pisać skarhi i prykładać adpaviednyja dakumienty. Na žal, biaspłatna hetym zajmajecca vielmi mała chto, tamu mnohija ludzi nie majuć mahčymaści adstojvać svaje pravy.
Pakul u Biełarusi dziejničaje staraja pastanova 2001 hoda, jakaja dazvalaje mieć u kvatery tolki dźvie žyvioliny. Novyja praviły Saviet Ministraŭ abiacaje pryniać u hetym hodzie, adnak, pavodle mierkavańnia jurystaŭ i aktyvistaŭ, spadziavacca na toje, što patrabavańni stanuć miakčejšymi, nie davodzicca.
U Cierciela prahučaŭ novy akcent: «razradka ŭ cełym toj napružanaści» ŭ adnosinach z Polščaj i Bałtyjaj21
Kamientary