Дзе Мікалай Статкевіч? З мяжы яго забралі невядомыя ў масках. Што вядома на гэты момант
Дакладнае месца знаходжання палітыка Мікалая Статкевіча, які выбіў дзверы аўтобуса, што вёз яго з беларускай турмы ў Літву, дагэтуль застаецца невядомым. «Фактычна, ён паўтарыў подзвіг Марыі Калеснікавай, паўтарыў у зусім іншых умовах, калі больш няма надзеі на хуткую перамогу, калі твая адмова можа азначаць нават фізічную смерць», — кажа Павел Баркоўскі.
69-гадовы экс-кандыдат у прэзідэнты Мікалай Статкевіч апынуўся ў групе 52 палітвязняў — 38 беларусаў і 14 грамадзян іншых краін, вызваленых з турмаў 11 верасня пры пасярэдніцтве ЗША.
Узамен за вызваленне групы закладнікаў Лукашэнка вытаргаваў зняццё санкцый ЗША з «Белавіі», што, у прыватнасці, дазволіць яму абслугоўваць і рамантаваць прэзідэнцкі «Боінг».
51 палітвязень цяпер знаходзіцца ў ЕС. Частка з іх не радая вызваленню, бо гэта для іх не пра свабоду, а пра прымусовую, гвалтоўную дэпартацыю з роднай краіны без права на вяртанне, без опцыі наведаць могілкі родных.
Мікалай Статкевіч у сваім жаданні застацца на радзіме быў радыкальным — ён выбіў дзверы ў аўтобусе, які вёз яго за мяжу. Пакінуўшы транспарт, палітык застаўся ў нейтральнай зоне паміж Беларуссю і Літвой.
Статкевіч прабыў у нейтральнай паласе прынамсі некалькі гадзін — за гэтым усе маглі назіраць, дзякуючы анлайн-камерам Дзяржаўнага памежнага камітэта Беларусі.
Паехаць у Літву Статкевіча гэты час угаворвалі паплечнікі, дыпламаты і родныя, але ён застаўся непахісны ў сваім рашэнні.
Кіраўнік партыі «Народная Грамада» на эміграцыі Яўген Вільскі каля пяці хвілін прасіў Мікалая далучыцца да ўсіх асабіста, даводзіў, што яго моцна чакаюць, але і гэта не дапамагло.
«Статкевіч настроены вельмі рашуча, ён разумее сваю ролю і гатовы адыграць яе да канца. Выйсці ён збіраецца толькі тады, калі Беларусь будзе вольная ад улады Лукашэнкі, а цяпер хоча знаходзіцца са сваім народам у любых умовах. Фізічна 69-гадовы палітык выглядае знясілена, вельмі худы, але духам бадзёры і ўсміхаецца, яго не зламалі. Беларусам ён прасіў перадаць, каб трымаліся і змагаліся», — распавёў Яўген Вільскі літоўскім журналістам.
Таксама ён бачыў, што пасля таго, як Статкевіч пачаў рухацца ў бок Беларусі, яго забралі людзі ў масках, якія да гэтага знаходзіліся побач. Ананімусы звезлі палітыка ў невядомым накірунку.
Прадстаўнік Службы аховы дзяржаўнай мяжы Літвы Гедрус Мішуціс пацвердзіў гэтую інфармацыю: «Ён знаходзіўся на тым баку і ў Літву не пераходзіў, спробаў перасекчы мяжу не было. Цяпер яго ўжо няма, таму што ён пайшоў углыб пункту. Яго суправаджалі некалькі беларускіх служачых, але ён ішоў сам».
Гэтыя сведчанні людзей з месца падзей цалкам аспрэчваюць фэйкі прапаганды, якая адразу пачала раскідваць дэзінфармацыю, маўляў, Статкевіч «выпендрываўся некалькі гадзін, а пасля здрыснуў у Літву».
Мікола Статкевіч быў арыштаваны яшчэ да выбараў 2020 года.
Кандыдата ў прэзідэнты — 2010 утрымлівалі ў рэжыме інкамунікада ў глыбоцкай калоніі для рэцыдывістаў. Два гады і 7 месяцаў ён знаходзіўся ў рэжыме інкамунікада ў глыбоцкай турме — пра яго лёс не было вядома нават сваякам, бо ад Мікалая не далятала ніводнай вестачкі.
Яго ўчынак пры ўсіх рызыках для здароўя (Статкевіч ужо цяпер моцна худы) беларусы называюць па-сапраўднаму гераічным.
«Адно дзеянне — нуль лозунгаў. Палітык нумар адзін у Беларусі проста зараз. Нават калі патэнцыйна. На мове культуры гэта часам называюць «пераварот гульні»», — напісаў фатограф Сяргей Гудзілін.
«Чалавек неймавернай адвагі. Фактычна ён паўтарыў подзвіг Марыі Калеснікавай, паўтарыў у зусім іншых умовах, калі больш няма надзеі на хуткую перамогу, калі твая адмова можа азначаць нават фізічную смерць (памятаем пра палітычныя забойствы 1999 г. і тое, што ўзурпатар здольны аддаваць падобныя загады). Гэта цалкам іншы ўзровень самаасэнсавання, які натуральна не з'яўляецца папрокам тым, хто проста быў рады вызваліцца з-за муроў і не рабіў з сябе героя. Але тое, што Чалавек здольны адстойваць свой выбар, нават перад тварам смерці, мяне моцна ўражвае», — разважае філосаф, прадстаўнік па нацыянальным адраджэнні АПК Павел Баркоўскі.
«Для Статкевіча гэта ўжо жыццёвы крыж, місія. Гэта не змаганне за ўладу, за, прабач божа, гранты. Жыццё пражыў у змаганні, дочкі дарослыя. Здавацца цяпер? У самым канцы ці самым пачатку? Дзе мы цяпер, сказаць складана. Ёсць толькі шлях і прынцыпы», — лічыць прадпрымальнік Іван Шыла.
«Статкевіч — сапраўдны афіцэр»; «Гэта вам не Зянон П., які ўсё жыццё цкаваў Статкевіча і называў агентурай, а сам зваліў з краіны пры першай небяспецы»; «Статкевіч — паслядоўны ў сваіх прынцыпах. Вось таму ён зубр. Яго прынцып — не прагінацца пад лукашэнкаўскае бязмежжа. Дэпартаваць грамадзян з краіны за тое, што яны маюць іншую думку — «беспредел». Калі няма іншай магчымасці гэта даказаць ён вырашыў так», — не хавалі захаплення іншыя беларусы ў сацсетках.
Цяпер застаецца толькі спадзявацца на тое, што з Мікалаем усё будзе добра і мы даведаемся пра яго лёс пасля знікнення з камер Дзяржкамітэта.
Цяпер чытаюць
Міліцыя сцвярджае, што канцэрт у Мінску прыйшлі 120 тысяч чалавек ВІДЭА17
Каментары