«Такі страшэнны гук быў, я ажно падскочыла». Што зараз адбываецца ў Гомелі, дзе быў разбураны пад'езд
У сераду ў Гомелі адбылася ўспышка бытавога газу ў жылым шматпавярховіку. Частка дома на вуліцы Косарава атрымала сур'ёзныя пашкоджанні: разбураны перакрыцці, балкон, выбіты вокны. Журналісты Onliner у пятніцу адправіліся у Гомель, каб паглядзець, як выглядае будынак зараз, і пагаварыць з мясцовымі жыхарамі пра тое, што наогул адбылося.
Шматпавярховік, адрас якога цяпер ведае, здаецца, не толькі Гомель, але і ўся краіна, надоўга пазбавіўся спакою. Трэцяя секцыя, праблемы якой бачныя няўзброеным вокам, ужо які дзень збірае «кансіліумы»: мясцовая ўлада, МНС, ДАІ, камунальшчыкі, жыхары суседніх дамоў і проста цікаўныя — дзірку ў сцяне разглядаюць усе. І абмяркоўваюць, як жа такое магло адбыцца.
Пашкоджаны пад'езд цалкам адселены: можа, хтосьці з жыхароў і хацеў бы застацца дома, але ў гэтым выпадку не да спрэчак: бяром самае неабходнае і пераязджаем. Частку ўласнікаў, якія нечакана апынуліся без даху над галавой пасярод зімы, прытулілі сваякі. Тым, каму не было куды падацца, выдзелілі нумары ў гасцініцах «Сож», «Дынама», «Гомель».
— У мяне на Косарава, 3, знаёмыя жывуць, ім пашанцавала: на ніжніх паверхах кватэра, — расказвае пажылая жанчына, якая назірае за падзеямі ў двары. — Калі яны выязджалі, узялі толькі грошы, дакументы і ката — самае важнае. У суседніх пад'ездах людзей не адсялялі, хоць у іх таксама нібы расколіны па сценах пайшлі. Але там усё кантралююць: кожны дзень ходзяць нейкія камісіі.
— Я ў другім пад'ездзе жыву, няма ў нас расколін, — уключаецца ў размову яшчэ адна гамяльчанка. Жанчына дадае, што знаходзілася дома падчас інцыдэнту. — Такі страшэнны гук быў, я ажно падскочыла. Дзверцы ў мэблі заляскалі. Ужо і не ведала, што думаць. Баялася, што вайна пачалася. Выскачыла на вуліцу — бачу, што рамы павыляталі. Значыць, нешта ў кватэры здарылася. На газ адразу падумала. Хоць хто яго ведае, загарання ж не было. Але дым шэры ішоў. Ведаю, што суседу, які якраз у трэцім пад'ездзе жыве, з-за ўсяго таго, што здарылася, дрэнна з сэрцам стала — дачка ў бальніцу яго адвезла.
Страшна, вядома, няўтульна. Такі сабе падарунак пад Новы год… Дачка прапануе да яе пераехаць, але я не хачу. Буду тут, пакуль дазваляюць: усё-такі свая кватэра.
— Чорны дым спачатку быў. Я на балкон выйшаў, толькі закурыў — «выбух» здарыўся, ажно дом задрыжэў, аскепкі паляцелі. Жыльцы адразу МНС пачалі выклікаць, — дзеліцца мужчына.
Пра гаспадароў той самай кватэры ніхто нічога не расказвае: ці тое праўда людзі не ведалі адзін аднаго, ці тое не хочуць псаваць адносіны з і без таго пацярпелымі суседзямі.
У чацвер стала вядома, што верхнія паверхі пацярпелага пад'езда будуць разбіраць: ніхто не хоча рызыкаваць жыццямі людзей. Па ўсёй бачнасці, «зрэзаць» прыйдзецца ўсё да шостага ўзроўню, на які ўпалі абломкі пліт перакрыцця. Па стане на 13:00 да дэмантажу панэляў яшчэ не прыступілі, затое яшчэ з ночы кіпіць праца ў двары: проста ў тарцы дзесяціпавярховіка робяць вялікі земляны насып.
Яго прызначэнне і палохае, і вельмі цікавіць мясцовых. «Можа, каб тэхніку вышэй загнаць? Ці панэлі складаць, — разважаюць гаспадары кватэр. — А як наогул такі дом рамантаваць? Што з ім далей будзе?» Пытанняў у мясцовых вельмі шмат.
І адзін з галоўных: што наўзамен? Вось «зрэжуць» цяпер з дзясятак кватэр, а гаспадары куды?
Людзі перакананыя, што наўзамен пацярпелыя павінны атрымаць жыллё толькі ва ўласнасць, а не арэнднае або сацыяльнае.
Наогул жыльцы, вядома, на ўзводзе. Усё хочуць трапіць дадому і вынесці свае рэчы. Хтосьці прыйшоў з валізамі (хтосьці нават здолеў дастаць дзесьці скрынкі з-пад садавіны), іншыя згодныя забраць хоць бы дробязь. Людзей унутр, зразумела, не пускаюць, таму ім даводзіцца па тэлефоне «інструктаваць» супрацоўнікаў МНС, якія на час ператварыліся ў самых важных памочнікаў.«У пярэднім пакоі сумка карычневая ляжыць, так. Вось яе, калі ласка», — арыентуе жанчына ратавальніка.
Тыя ў адказ просяць, каб жыльцы паказвалі толькі на самыя каштоўныя рэчы.
— Мае бацькі зараз у гасцініцы «Сож» жывуць, а я прыехаў ім дапамагаць з рэчамі, — кажа мужчына. — Што будзе далей — без паняцця. Іх кватэра на першым паверсе, і яе сур'ёзна затапіла. Тут такі дом, што трубы ацяплення ў сценах зашытыя. І вось пасля таго, як трасянула, сістэму пашкодзіла. Усё да іх у кватэру пацякло. Яшчэ і зямля гэтая: калі з'язджалі, пакінулі вокны адчыненымі, так што ў зале, напэўна, ужо не зразумець што. Кватэра застрахавана, будзем звяртацца да страхоўшчыкаў. Паглядзім, што скажуць.
Дарэчы, на сайце гасцініцы «Сож» на бліжэйшы час наогул няма свабодных нумароў. Як расказала адміністратар, з пацярпелага дома тут жывуць 13 чалавек, яшчэ каля дзесяці чакаюць засялення. Пакуль размяшчэнне ўзгодненае на два месяцы. Нумары давалі з ліку свабодных: частка гасцініцы ўжо была забраніравана адпачывальнікамі ў горадзе.
Для людзей арганізавана трохразовае харчаванне ў рэстаране «Бацькi». Хоць ён і знаходзіцца ў будынку гасцініцы, належыць прыватным асобам. Гавораць яшчэ, што гамяльчанам, якія пазбавіліся жылля, выдавалі падарункавыя сертыфікаты ў адзін з супермаркетаў.
Адзінае, у чым аднадушна пагаджаюцца ўсе — і пацярпелыя, і староннія назіральнікі: галоўнае, што ніхто не загінуў і не паранены. А закрануць магло нават выпадковых прахожых: гавораць, аскепкі ад выбітых вокнаў знаходзілі каля суседняга дома.
А вось дзіцячы садок, які таксама закранула ўдарнай хваляй, у пятніцу выглядаў цалкам звычайна: на пляцоўцы гулялі малыя, выхавацелі таксама не выглядалі ўсхваляванымі.
— Ударная хваля была такая, што мы адчулі яе нават у краме, — дапаўняе карціну работніца размешчанага побач «Гіпа». — Дзеці, якія былі ў краме, спалохаліся. Гавораць, нават да бліжэйшай школы дакацілася. Увогуле, усё ў горадзе абмяркоўваюць гэта здарэнне.
Пасля абеду было вырашана даць магчымасць жыльцам самім забраць рэчы: па спісах людзей пускалі ў кватэры. Мэблю і буйную бытавую тэхніку, вядома, не ўратуеш, але хоць штосьці.
— Ой, што вам сказаць, мы ўжо і паплакалі, і істэрычна пасмяяліся. Вядома, гэта бяда. Па сутнасці, за лічаныя хвіліны куча людзей стала бамжамі. Што далей? Як будзе вырашанае пытанне з жыллём — мы не ведаем нічога. А гэта ж самае галоўнае. Можа, грашыма будуць кампенсацыю даваць. Увогуле пакуль ніхто нічога не ведае, — размаўляюць у натоўпе людзі.
Па словах мясцовых жыхароў, у дзень надзвычайнага здарэння каля дома было вельмі шмат людзей. Сюды з'ехаліся розныя службы (па стомленых тварах ратавальнікаў зразумела, што яны тут працуюць ужо не першыя суткі), збіраліся пацярпелыя, выпадковыя мінакі здымалі тое, што адбываецца, на тэлефоны.
Людзей, якія засталіся без кватэр, стараліся хоць як-небудзь адагрэць: частка знаходзілася ў намёце, які Беларускі Чырвоны Крыж усталяваў на два дні, іншых запрашалі на бясплатную гарбату ў медыцынскі цэнтр у суседнім будынку. Увогуле, кожны спрабаваў хоць як-небудзь палегчыць няпростае становішча беларусаў, якія за лічаныя хвіліны апынуліся на вуліцы.
Нагадаем, надзвычайнае здарэнне адбылося 17 снежня. За выбухам не было ўзгарання, аднак ударнай хваляй і руйнаваннямі былі пашкоджаныя канструкцыі будынка.
У пашколжаным пад'ездзе пражывалі 78 чалавек, у тым ліку 11 дзяцей. Жыхароў часова размясцілі ў гасцініцах, частку людзей забралі сваякі. Чатырох пажылых жыльцоў, якія маюць патрэбу ў пасцельным рэжыме, прынялі медыкі.
На месцы працавалі падраздзяленні МНС: усяго было задзейнічана 12 адзінак тэхнікі і каля 40 ратавальнікаў, — а таксама псіхолагі і прадстаўнікі Чырвонага Крыжа. Былі разгорнутыя модулі для абагрэву людзей.
Ноччу спецыялісты абследавалі пацярпелыя кватэры. Пошукі вяліся з прыцягненнем кінолагаў і прыбораў тэхнічнага кантролю. Як пазней паведамілі ў МНС, «жывых людзей пад заваламі не выяўлена». У суседніх пад'ездах ужо адноўленыя ацяпленне і каналізацыя.
Па плане спецыялісты павінны дэмантаваць верхнія паверхі будынка, закранутыя выбліскам, а таксама ўмацаваць канструкцыі пацярпелай часткі дома.
Каментары
Адказ просты - гэтая істота нават ня літвінскіх каранёу́ , ён з арды , калежка джугашвілі , кат Вялікае Літвы .
Уся наша краiна гэтым людзям спачувае. Страшна усё гэта.
А вось цяпер уявiця: такiх кватэр на 100 штук i кожную ноч ва Украiне... i нябожчыкi бомбамi i дронамi разарваныя... чатыры гады ужо... кожную ноч. I усе гэтыя зверствы робяць нашыя "браття", маць iх так!