Jak pravakatary zakidvajuć fejki ŭ niezaležnyja miedyja — kankretny prykład
21 maja Redakcyja «Našaj Nivy» atrymała dziŭny dakumient ad čytača. Maŭlaŭ, staličnych nastaŭnikaŭ zavočna zapisvajuć u inicyjatyŭnuju hrupu Łukašenki. U pryncypie, u hramadskaści jość spraviadlivy skiepsis da taho, jak była sfarmiravanaja heta hrupa na 11 tysiač čałaviek. Ale…
Trochi naściarožvaje dziŭnaje i nieachajnaje azdableńnie dakumienta (chto takaja Viktoryja Michajłaŭna?) i śpis nastaŭnikaŭ. Nadta ich proźviščy nahadvajuć homielskuju miedyjatusoŭku. Arciom Šapor — błohier Arciom Šaporaŭ, Filip Maksimovič — błohier Maksim Filipovič, Piotr Kuźniacoŭ — tak zavuć ułaśnika homielskaha partała «Mocnyja naviny».
«Naša Niva» źviazałasia z tym samym «nieabyjakavym čytačom». Jon zapeŭniŭ, što vykładaje ŭ minskaj škole #143 u Čyžoŭcy. I raspavioŭ, što adbyvajecca ŭ škole.
«U nas usie admovilisia padpisvać, akramia adnaho nastaŭnika. Jaho zavuć Juryj Viektar, jon sam pažyły kazach ź biełaruskim dazvołam na žycharstva, jaki ŭsiaho baicca, — raspavioŭ sipłym hołasam «małady śpiecyjalist» Viktar. — Dyrektar na našym baku, ale pryjazdžali dźvie maładyja čynoŭnicy z adździeła adukacyi, pahražali nam zvalnieńniem, kali nie padpišam».
«Viktar» navat daŭ kantakt adnoj z «nastaŭnic» — Alisy Sielaźniovaj.
Žančyna raspaviała «Našaj Nivie», što nibyta vykładaje ruskuju movu ŭ pačatkovych kłasach i što historyja Viktara — čystaja praŭda.
Pryhoža i patryjatyčna!
Ale ž chłuśnia.
Pošuk pa tvary minčanki «Alisy» vydaŭ niejkuju hamialčanku Maryju Siemiancovu.
Taksama «Naša Niva» źviazałasia z vučniami škoły 143 i paśla pahavaryła navat z adnym z zavučaŭ. Nivodnaha nastaŭnika z takim proźviščam u škole niama.
«Naša Niva» ŭ vyniku adkryta pacikaviłasia ŭ «nastaŭnika»: navošta zakidvać fejki?
«Jość svaje pryčyny, — patłumačyŭ svoj učynak surazmoŭca. — Niavažna, chto ja, ale vy pisali chłuśniu pra mianie i nie reahavali paśla na maje zaŭvahi… Tak rabić niepryhoža? Ja tak nie liču».
«Alisa Sielaźniova», jana ž Maryja Siemiancova, nie zachacieła prakamientavać hetuju «akcyju».
-
«Stolki hadoŭ ich čakali, i heta ŭžo niejak vyrašym». Siastra Kaleśnikavaj adkazała, kali zmoža sustrecca z Maryjaj
-
«A što my mahli ŭvohule čakać ad Łukašenki? Što jon nie budzie ździekavacca?» Cichanoŭskaja pra vyzvaleńnie palitviaźniaŭ i vysyłku ich va Ukrainu
-
Poŭny śpis palitviaźniaŭ, vyzvalenych 13 śniežnia
Kamientary