Źmicier Daškievič pra vybary: Jaki sens udzielničać u ćmianych kampanijach ćmianych kandydataŭ?

Hramadstva stamiłasia — heta vidavočna. Takija ŭžo historyi słuchaješ štodnia, tak nahahočašsia, jak raniej i za hod nie naśmiaješsia. Zachodžu voś da adnaho pradprymalnika ŭ susiedni cech, a toj raspaviadaje mnie pra dyskusiju z žonkaj:

«Jedziem na pracu, razvažajem, kudy heta kocicca ŭsio, a jana tut raptam: «Jak ža my situacyju ŭ krainie zapuścili!» Ja až ździviŭsia! Kažu joj: «Pačakaj, kali heta MY paśpieli zapuścić? Dziesiać hod tamu, kali ty mahła sabie dazvolić i dva razy na hod kudyści źlotać, usio było dobra? Dziesiać hadoŭ tamu ty hałasavać za jaho chadziła, a ciapier MY zapuścili? Kali byŭ hety momant, jak MY zapuścili?!» Maŭčyć. Zapuścili MY!»

I voś što hetyja rabaciahi ci pradprymalniki, što palitołahi, što sacyjalnyja sietki — usie tak stamilisia, što hatovy ŭčapicca za lubuju nitačku. Startanuła apazicyja z prajmieryz — zaduryli mnie rabaciahi hałavu: «Za kaho hałasavać?», až pryjšłosia zahitavać usich za bajkot. Startanuŭ ajcišnik — uschadzilisia ŭsie ad ščaścia. Na parozie 26-ha hoda dyktatury adčuŭ siabie prezidentam bankir — abamleli ad radaści. I heta zrazumieła: hramadstva stamiłasia. U siońniašnim raskładzie luby bolš-mienš adekvatny publičny čałaviek pieramoža Žestačajšaha pry sumlennym padliku hałasoŭ.

Minuła pakaleńnie, i tamu nie dziŭna, što my zabylisia, ź jakimi dobrymi namierami mnohija abirali ŭ 1994 hodzie Baćku chłuśni: luby, aby nie Kiebič. Paśla my krytykavali demakratyčnych kandydataŭ u 2001, krytykavali ŭ 2006, krytykavali ŭ 2010 — ich možna krytykavać i ciapier, ale niesumniŭna adno: usie jany biełaje chacia b staralisia nazyvać biełym, a čornaje — čornym. Što ciapier? Ciapier: jaki ściah — nie viedaju, jaki hierb — nie viedaju, čyj Krym — nie skažu, pra 31-ju kartu pahavorym potym. A Skaryna klapaŭ rasiejskuju movu, a my ŭsie adzin narod. A što Biełaruś, Biełarusi ž u 1863-m i nie było. Razumiejecie, Biełarusi ŭ 1863 nie było, a vybary ŭ Biełarusi ŭ 2020 jość — heta finiš, choć brachuny tolki na starcie.

I niama navat sensu spračacca: heta jon tak breša, kab elektaratu spadabacca, ci jamu takija ściažki vystavili — heta ničoha nie mianiaje, bo ŭžo vidavočna hałoŭnaje: heta čužaja hulnia čužych Biełarusi ludziej. I kali chto ŭ jaje ŭciahnuŭsia, nie ździŭlajciesia, kali potym budzie adchadniak, jaki napatkaŭ i tych, chto praihnaravaŭ plavuzhańnie Brachuna ŭ traŭni — lipieni 1994-ha. Niechta dumaje, što takim čynam niešta dakaža Falsifikataru? Falsifikatar sfalsifikuje ŭsio, aproč pustych škoł i pustych vybarčych učastkaŭ. Ale, kaniečnie, heta inšaja tema.

Ja razumieju, chočacca niešta rabić. Ja i sam raniej byŭ pierakanany: lepiej rabić choć što-niebudź, čym nie rabić ničoha. Ale paśla 20 hod u apazicyi pakajaŭsia: lepš nie rabić ničoha, čym rabić duraść. U dadatak da ŭsiaho, zaŭvažcie, jak łoŭka palityčnyja lidary za 26 hod ubili nam u hałavu padman: kali ty nie pajšoŭ za nami ŭ kaalicyju, inicyjatyŭnuju hrupu, na vulicu — ty ničoha nie robiš. Adnak patryjot, jaki nie ŭ kaalicyjach, ale achviaruje na biełaruskija prajekty, — buduje Biełaruś. A mama, jakaja razmaŭlaje ź dziciom na rodnaj movie, — buduje Biełaruś tryvalej za luboha vuličnaha zmahara. Hramadskija aktyvisty, jakija dapamahajuć daktaram, budujuć Biełaruś, jakoj zachaplaješsia ŭžo zaraz. Ja tak dumaju i miarkuju, heta mnohija ciapier adčuvać: my žyviom u vyznačalny čas. Siońnia hałoŭnaje — nie dać siabie ŭciahnuć u čužuju hulniu. I chaj nie padmanuć nas, što my ničoha nie robim: my robim mnohaje z taho, što ŭ našaj mocy. A z Harantam zastoju jość kamu razabracca — i budźcie peŭnyja, praz ajcišnika ci praz bankira, ale ź im raźbiarucca. Chto zachoča ŭleźci ŭ hetuju razborku — atrymaje i ŭznaharodu razborščykaŭ.

Mnie zdajecca, Tvorca historyi daje nam taki ž šaniec, jaki davaŭ patryjotam stahodździe tamu, kali ŭščałasia razborka pamiž šavinistyčnym caryzmam i šavinistyčnym balšavizmam. Niechta ŭlez u hetuju bojniu dy tapiŭ ci za biełych varjataŭ, ci za čyrvonych — i padzialiŭ sa złačyncami ichnuju ŭznaharodu. A patryjoty, jakija nie dali siabie padmanuć, sabralisia ŭ sakaviku 1918-ha i abvieścili Niezaležnaść Biełarusi — i my ciapier heta majem. Dyk jaki sens rabić staŭku na kata ŭ miachu ŭ čakańni niepradkazalnaha, kali možna achviaravać svaje siły, čas i hrošy na zrazumiełyja i stvaralnyja rečy? Možaš padtrymać niezaležnyja miedyja: ŚMI i błohieraŭ — padtrymaj. Možaš paŭdzielničać u hramadzkich ci kulturnickich kampanijach — dałučajsia. Maješ jazyk u rocie razmaŭlać na rodnaj movie — razmaŭlaj. Maješ nohi pryjści ŭ Kurapaty — pryjdzi. Mienavita heta pracuje na pieramieny, a nie ŭdzieł u ćmianych kampanijach ćmianych kandydataŭ. Kali my siońnia nie dazvolim siabie padmanuć, zaŭtra zhulajem nie ŭ čužuju hulniu, ale ŭ svaju.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0