Navinu pra zabaronu ŭ Biełarusi knihi Orueła «1984» i toje, ci čakać hetaha ŭ Rasii, dzie ciapier taksama vyraśli prodažy samaha viadomaha ramana-antyŭtopii, na jutub-kanale «Žyvy ćvik» abmierkavali doktar palityčnych navuk University College of London Uładzimir Pastuchoŭ i Alaksiej Vieniedyktaŭ.
Uładzimir Pastuchoŭ vykazaŭ zdahadku, što pryčyna zabarony knihi Orueła ŭ Biełarusi — u žyviolnaj palityčnaj intuicyi Łukašenki.
«Jość ža takaja prymaŭka, što ŭ ćviarozaha ŭ hałavie, toje ŭ pjanaha na jazyku. Łukašenka maje rolu čałavieka (u ruskaj palityčnaj sistemie takim čałaviekam byŭ Žyrynoŭski), jaki zaŭsiody na apiaredžańnie ahučvaje niejkija trendy. Taki trend-majstar.
I jon adhadvaje momant, kali baraćba pierachodzić ź infarmacyjnaj płoskaści ŭ emacyjnuju.
Ciapier jaki cikavy pierałomny momant? Jon u tym, što ŭłada nastroiłasia nie na dysidentaŭ, nie na aktyvistaŭ, to-bok na ich taksama, ale ŭ centry ŭvahi, kali sačyć za pijar-aktyŭnaściu, u nas Puhačova, Makarevič, Hrabienščykoŭ, Šaŭčuk.
Čamu raptam takaja ŭvaha da našaj estradnaj tusoŭki? Tamu što jany lidary hramadskaj dumki.
Jany — emacyjnyja lidary hramadskaj dumki.
Ciapier stabilnaść režymu trymajecca nie na pierakanańniach ŭžo, a na ekstazie. Heta vielmi važny momant. Ciapier vielmi važna trymać voś hetuju isteryčnuju notu. I tamu ŭsio, što moža źbić ekstaz [pad pahrozaj].
Siońnia, z majho punktu hledžańnia, dla ich [uładaŭ] hałoŭny apanient, hałoŭnaja pahroza, — heta tyja, kaho Stalin nazyvaŭ inžynierami čałaviečych duš, jakim jon nadavaŭ kałasalnuju ŭvahu i pra jakich kłapaciŭsia ŭ ručnym režymie ‒ hetaha papiaredziŭ, hetaha prasunuŭ».
Tamu ciapier, na dumku Pastuchova, uvaha pierachodzić na toje i na tych, chto moža źbić mienavita hetuju emacyjnuju chvalu.
«A što moža źbić emacyjnuju chvalu hetaha zachoplenaha tatalitaryzmu bolš, čym kniha Orueła? Ništo.
Kniha Orueła — unikalnaja. Heta kniha, jakaja bje pad dych. Luby, chto nie razvučyŭsia čytać, dalej užo budzie žyć z hetym u padśviadomaści.
Hetaja kniha adna moža ciahnuć za niekalki tydniaŭ pracy kanała «Niechta», — kaža Pastuchoŭ.
Mienavita jak pahrozu masavamu tatalitarnamu zachapleńniu ŭłada razhladaje i rasijskich zorak, jakija vystupili suprać dziejańniaŭ uładaŭ i vajny va Ukrainie.
«Voś čamu siońnia Kramlu tak nie daje spakoju asabistaje žyćcio Puhačovaj i Hałkina, čamu stolki hrošaj i inšych resursaŭ traciacca na ich.
Dy tamu što Puhačova dla ich strašniejšaja, čym 5 tysiač aktyvistaŭ, jakija vyjšli na Puškinskuju płošču. Tamu što aktyvistaŭ, urešcie, uziaŭ i advioŭ u aŭtazak — ź imi zrazumieła, što rabić. A što rabić z Puhačovaj — nikomu nie zrazumieła. Tamu što možaš, u rešcie rešt, tak i zastacca ŭ historyi drobnym dyktataram epochi Ały Puhačovaj. Heta vialikaja prablema», — kaža doktar palityčnych navuk Pastuchoŭ.
Čamu ŭ Biełarusi zabaranili antyŭtopiju «1984»? Vy nie pavierycie ŭ samuju imaviernuju viersiju
«Zabić jaho ci adrezać jamu jajcy ja nie rašyŭsia». Padrabiaznaści trahiedyi ŭ Hdańsku, dzie vajar katavaŭ bojfrenda, a paśla zabiŭ siabie65
Kamientary