BT kaža, što Jeŭropa patanaje ŭ ciemry. A voś što adbyvajecca z aśviatleńniem u centry Barysava
Pakul BT pužaje biełarusaŭ adsutnaściu śviatła ŭ Jeŭropie, u Barysavie navat «na hałoŭnym praśpiekcie horada» ŭ 6 viečara — ciemra. I piša pra heta dziaržaŭnaje vydańnie «Minskaja praŭda», jakaja čas ad času daje na svaich staronkach dazavanuju krytyku.
«Prablema raźbitych daroh zusim nie novaja dla žycharoŭ Barysaŭskaha rajona. Ale heta nie značyć, što ź joj možna prosta źmirycca i puścić na samaciok (u samym litaralnym sensie). A kali da hetaha pytańnia dadajecca jašče adsutnaść aśviatleńnia na vulicy ŭ viačerni čas sutak, vyjścia nie zastajecca — davodzicca telefanavać na pramuju liniju», — davodzić vydańnie.
Z hetaj prablemaj pa dapamohu da namieśnika staršyni Minskaha abłvykankama Ivana Markieviča źviarnułasia Lidzija Mikałajeŭna z rajcentra.
Žančyna ŭschvalavanym hołasam raspaviała ab tym, u jakim strachu jana žyvie. Bo iści z pracy davodzicca pozna, kali ŭžo ciamnieje, a na vulicy ničoha nie bačna.
«Idu ŭ šeść hadzin pa vulicy 8 Sakavika — śviatła tam niama. Idu pa hałoŭnym praśpiekcie horada — u šeść hadzin śviatła niama. Na vulicy ciomna, — dzielicca Lidzija Mikałajeŭna. — Pierachodžu darohu, a tut mašyna na takoj chutkaści, što ja ledź paśpieła adskočyć!
U toj samy dzień patelefanavała ŭ rajvykankam. Skazali, što raźbiarucca. Potym ja źviarnułasia da hałoŭnaha enierhietyka horada. Skazali pakinuć zajaŭku na 115. U nas tut tak: pakul my nie skažam, što źvierniemsia ŭ abłvykankam, nichto nas nie čuje», — pieradaje słovy žančyny vydańnie.
Ivan Markievič, pavodle «Minskaj praŭdy», zafiksavaŭ sihnał i daŭ rasparadžeńnie Barysaŭskamu rajvykankamu razabracca.
Čytajcie taksama:
BT: «Jeŭrapiejskija stalicy patanajuć u ciemry». Što ž, paprasili našych čytačoŭ źniać svaje harady i vioski
Ciapier čytajuć
Paśla pajezdki za miežy ES tajamniča źnik Anatol Kotaŭ, byłaja pravaja ruka Paŭła Łatuški3
Kamientary