Biełaruska z ZŠA napisała, što choča adpravić dačku u Minsk, tamu što ŭ «Amierycy niama takich utulnych dziciačych sadočkaŭ» — i paniesłasia
Dziŭnaja sprečka na sotni kamientaroŭ u fejsbuk-supołcy «Biełarusy ZŠA. Razam lahčej» pačałasia z banalnaha pytańnia, jak ciapier prachodziać biełaruskuju miažu, a skončyłasia historyjaj pra cudoŭnuju vadu ŭ Savieckim rajonie stalicy, paśla jakoj možna chutka zaciažaryć.
Biełaruska, jakaja z 12 hadoŭ žyvie ŭ ZŠA, napisała taki post:
«Chočam adpravić babulu ŭ Biełaruś, kab jana addała naša dzicia ŭ dziciačy sadok u Biełarusi. U Amierycy niama takich utulnych dziciačych sadoŭ i niama mahčymaści vyvučyć ruskuju movu na takim uzroŭni, jak u ruskamoŭnym asiarodździ. Bačym tut šmat emihrantaŭ, čyje dzieci vielmi drenna viedajuć movu rodnaj krainy. Potym jany vyrastajuć i ŭvohule pamiatajuć tolki niekalki fraz. Mnie strašna navat padumać, što maja rodnaja dačka nie budzie pisać i razmaŭlać na dobraj ruskaj movie. Jak ciapier situacyja ź pierasiačeńniem miažy? Pa-raniejšamu strohi dopyt? Niejak bojazna, raptam da čaho-niebudź pryčepiacca. My ž z Amieryki jedziem…»
Pytańnie vyklikała takuju aktyŭnuju dyskusiju, što adzin z kamientataraŭ navat pažartavaŭ:
«Ja sapraŭdy padafihieŭ a 6 ranicy − pad 300 kamientaŭ! Napeŭna, dumaju, niechta znoŭ napisaŭ «Biełoruśsija».
Šmat chto napisaŭ, što ich nie vielmi chvaluje toj momant, što dzicia ŭ ZŠA nie budzie viedać ruskuju movu — i što adpraŭlać maleńkuju dziaŭčynku ad baćkoŭ na inšy kraj płaniety (navat kali havorka idzie pra radzimu) tolki z-za taho, što ŭ Biełarusi inšyja dziciačyja sadočki, dziŭna.
Ale ž aŭtarka pakryŭdziłasia i pasprabavała pierakanać aŭdytoryju ŭ tym, što adukacyja ŭ byłych sacyjalistyčnych krainach našmat lepšaja, a dzieci, jakija pryjechali ź Biełarusi, Rasii ci Ukrainy, bolš paśpiachovyja za tych, chto naradziŭsia ŭ ZŠA.
U jakaści prykładu jana pryvodzić ułasnuju historyju. Śćviardžaje, što kali va ŭzroście 12 hadoŭ jana pryjechała ŭ ZŠA, to ŭ amierykanskaj škole byccam by skazali, što jaje viedy pa fizicy, chimii, bijałohii, matematycy na ŭzroŭni pieršaha kursa miascovaha kaledža. A voś anhlijskaja mova, niahledziačy na elitnuju minskuju himnaziju i repietytara, była takoj, što na ŭroki hetaj movy prychodziłasia chadzić razam ź pieršakłaśnikami. Ale ž, padkreślivaje aŭtarka dopisu, ciapier u jaje hramatyka našmat lepšaja, čym u karennych amierykancaŭ.
«Tamu što pracavitaść, kancentracyja ŭvahi, analiz, krytyčnaje myśleńnie i inšyja navyki, jakija nie dajuć u amierykanskaj škole, byli zakładzienyja mienavita ŭ biełaruskaj škole», — padsumavała jana.
Pry hetym ruskuju movu žančyna ličyć vielmi składanaj i kaža, što jaje realna vyvučyć vyklučna ŭ «asiarodździ pražyvańnia ruskamoŭnych».
Darečy, znajšlisia biełarusy ŭ ZŠA, jakija taksama chvalujucca praz toje, što niezrazumieła, jak razmaŭlać dzieciam sa svajakami ŭ Biełarusi, kali tyja nie viedajuć anhlijskuju movu.
Biełaruskija dziciačyja sadočki ŭvohule vyklivajuć u žančyny zachapleńnie:
«Dziciačyja sadki ciapier u Minsku nastolki na vysokim uzroŭni, što ni ŭ jakoje paraŭnańnie nie iduć z amierykanskimi, dzie dzieci śpiać na padłozie i jaduć chałodnuju ježu, jakuju im dajuć z saboj baćki. A kolki tut kaštujuć hurtki i fakultatyvy, jakija ŭ Biełarusi pa-raniejšamu biaspłatnyja ci kaštujuć čysta simvalična. Akramia taho, hvałt u amierykanskich sadach bolš mocny, čym u biełaruskich. Čytajcie. Sadki, dzie dzieci śpiać u łožkach i jaduć haračuju ježu, jość tolki ŭ bujnych haradach i kaštujuć ad 2 tysiač dalaraŭ u miesiac i vyšej».
Niechta paličyŭ, što heta žłobstva — škadavać na kamfort svajho dziciaci 2 tysiačy dalaraŭ. A niechta naadvarot abvinavaciŭ u kryvadušnaści tych, chto nie hatovy adpraŭlać dzicia daloka ad baćkoŭ — chaj navat dziela samych vydatnych dziciačych sadkoŭ u śviecie. Tamu što ŭ ZŠA niama praciahłaha dekretnaha vodpusku i mnohija mamy viartajucca na pracu, kali dziciaci ŭsiaho 3 miesiacy — a małym zajmajucca tyja ž babuli abo niani. To-bok u lubym vypadku šmat času bavić z synam ci dačkoj nie atrymlivajecca.
Ale skončylisia razvažańni aŭtarki dopisu vielmi niečakana: jana vyrašyła raspavieści, jak jaje siabroŭka, jakaja šmat hadoŭ nie mahła zaciažaryć u ZŠA, raptam zaciažaryła paśla taho, jak… papiła vadu z-pad krana ŭ Savieckim rajonie Minska dy padychała pavietram, nasyčanym kisłarodam (bo Biełaruś — heta lohkija Jeŭropy).
«Pieršaje dzicia jana naradziła ŭ Amierycy, a druhoje ŭ Minsku. Kaža, što roźnicu adčuła tolki ŭ košcie. Ciapier žyvie ŭ Minsku. Dvoje dziaciej chodziać u minskija jaśli i dziciačy sadok. U ZŠA pakul viartacca nie płanuje».
Nieviadoma čamu, ale aŭtarka ci administratary supołki vydalili dopis. Ale chtości z tych, kaho najbolš urazili razvažańni damy, užo znoŭ apublikavaŭ skrynšoty — i burnaje abmierkavańnie adnaviłasia. Ciapier tam užo 340 novych kamientaryjaŭ.
Ciapier čytajuć
«Ludziej prymušali dumać, što ničoha nikoli nie źmienicca». Chto taki antykamunist Łasła Krasnaharkai, jaki atrymaŭ Nobieleŭskuju premiju pa litaratury?

Kamientary