Jak miedsiastra z Barysava adpačyvaje amal biez hrošaj

Kožnaje leta Maryna maryła pajechać da mora ci ŭ hory, ci chacia b u tur vychadnoha dnia kudy-niebudź u susiedniuju krainu, ale vodpusk niaźmienna prachodziŭ doma. Raniej dziaŭčyna hartała stužki sacsietak, dzie znajomyja vykładvali fota z Turcyi, Hruzii i Čarnahoryi. Stanaviłasia sumna.

Adnojčy jana padumała: «A što, kali ja prosta prydumaju, jak adpačyć biaspłatna? Abo amal biaspłatna. U rešcie rešt, adpačynak — heta nie tolki lažańnie na plažy z kaktejlem». Tak pačałasia jaje maleńkaja misija — znajści sposaby biaspłatnaha ci vielmi tannaha adpačynku i raskazać pra ich takim ža, jak jana.

1. Vałanciorskija prahramy

Niekalki hadoŭ tamu Maryna znajšła ŭ siecivie inicyjatyvu, dzie možna było dapamahać u ekałahičnych łahierach (uborka lesu, dapamoha ŭ zapaviednikach) i ŭ abmien žyć i charčavacca za košt arhanizataraŭ.

Tak jana praviała tydzień u Nalibockaj puščy — pracavała 4 hadziny ŭ dzień, a potym hulała, dychała chvojami, piła harbatu ź inšymi vałanciorami i adčuvała, što adpačyvaje dušoj.

Na žal, takija inicyjatyvy zaraz pravodziacca ŭsio radziej, ich miesca zaniali subotniki i dobraŭparadkavańnie, ale Maryna manitoryć ekałahičnyja sajty, kab nie prapuścić prapanovy.

2. Abmien žyllom praz znajomych

Maryna ŭspomniła ab byłoj adnakurśnicy ź Viciebska. Napisała joj i prapanavała: «Davaj ja pryjedu da ciabie na tydzień, pažyvu, a potym ty da mianie — na toj ža tydzień».

Tak jana źjeździła ŭ inšy horad, źmianiła abstanoŭku, a vydatki byli minimalnymi — tolki na darohu.

«Viadoma, ja pryviezła z saboj niejkija pradukty, padarunki, — uspaminaje Maryna. — My tydzień špacyravali pa muziejach, lubavalisia šykoŭnymi zachodami, adpačyvali na plažy. Ciapier ja razumieju, čamu Viciebsk — heta horad mastakoŭ».

Ciapier Maryna čakaje ŭ hości svaju adnakurśnicu, užo skłała śpis miescaŭ, jakija choča pakazać svajoj hości. «Sama ździviłasia, kolki ŭ Barysavie ŭsiaho cikavaha», — raspaviadaje dziaŭčyna.

3. Piešyja pachody i načleh pad zorkami

«Maja kaleha pryjechała z Barysaŭskaha rajona, jana dobra viedaje tutejšyja miescy, — raspaviadaje Maryna. — Adnojčy jana prapanavała mnie pabyvać u zakinutaj vioscy».

Dziaŭčaty ŭziali ŭ kalehi stary namiot, termas, ježu z domu. Potym sieli na aŭtobus, dajechali da kancavoha prypynku i dalej pajšli pieššu.

«Znajšli viosku, u jakoj nichto nie žyvie, načavali pad zorkami, smažyli chleb na vohniščy, raskazvali adzin adnamu historyi. Heta byli niezabyŭnyja vychodnyja», — uspaminaje Maryna.

4. Udzieł u konkursach i rozyhryšach

Maryna padpisałasia na kuču staronak z konkursami ŭ Instagram i letaś niečakana dla siabie vyjhrała biaspłatny tur na dzień: spłaŭ pa race na bajdarkach.

«Heta byŭ sapraŭdny hłytok ščaścia, — raspaviadaje Maryna. — Mnie treba było tolki sabracca i pryjechać u pryznačanaje miesca. A potym nas pavieźli na raku i pačaŭsia sapraŭdny vir emocyj. Da sportu i turyzmu ja nie maju nijakaha dačynieńnia, ale z daśviedčanymi bajdaračnikami ŭ mianie atrymałasia ŭsio».

5. Kursy i lekcyi z vyjezdam

Maryna zapisałasia na biaspłatny sieminar dla miedrabotnikaŭ u Minsku, jaki prachodziŭ dva dni. Joj apłacili prajezd i žyllo, a volny čas jana praviała ŭ stalicy, hulajučy pa horadzie i zazirajučy ŭ muziei ź biaspłatnymi ŭvachodami.

Tak, u Minsku raz u miesiac možna patrapić u muziei biaspłatna. Maryna viedała ab hetym, tamu što padpisana na hrupy ŭ sacsietkach, dzie publikujuć anonsy biaspłatnych mierapryjemstvaŭ i nie tolki.

Navat modnuju stryžku ŭ staličnaha majstra jana rabiła biaspłatna, ale heta ŭžo inšaja historyja.

Pakul ža Maryna praciahvaje vynachodzić novyja sposaby adpačyć biaspłatna.

«Tamu što adpačynak — heta nie zaŭsiody pra hrošy. Heta pra adpačynak ad ruciny. Pra adčuvańnie, što ty žyvieš, a nie prosta isnuješ», — kaža jana.

• 28
• 1
• 0
• 2
• 0
• 1
• 1
• 0