«Жыццё зайграла новымі фарбамі». У Гомелі ўзяла шлюб незвычайная пара: жаніху — 91 год, а нявесце — 72
Мінчанка Тамара Васільеўна і гамяльчук Пётр Сямёнавіч пазнаёміліся два гады таму ў санаторыі. Пара падтрымлівала зносіны на адлегласці, ездзілі ў госці. Аднак 91‑гадовы мужчына зразумеў, што знайшоў тую самую, і зрабіў прапанову. Гісторыю пары расказалі ў Галоўным упраўленні юстыцыі Гомельскага аблвыканкама.
Тамара Васільеўна і Пётр Сямёнавіч пазнаёміліся два гады таму ў санаторыі «Бярэзіна».
— Ён запрасіў мяне на танец, галантна праводзіў за руку, ветліва пакланіўся. Стройны, падцягнуты, статны, нібы сапраўдны вайсковец. Такім я ўпершыню ўбачыла свайго будучага мужа, — успамінае Тамара Васільеўна.
Паводле яе слоў, у той вечар і на працягу ўсяго адпачынку новы знаёмы ўжо не адыходзіў ад яе. Рамантычныя шпацыры, чытанне вершаў, погляд на жыццё і трапяткія адносіны да жанчыны пакарылі яе сэрца.
Пасля адпачынку яны раз'ехаліся па дамах: яна — у Мінск, ён — у Гомель. Але зносіны не спыніліся. Праз два месяцы жанчына паехала ў госці ў Гомель.
— Ён сустрэў мяне як родную, з радасцю паказаў горад.
Неўзабаве была і прапанова рукі і сэрца. Жаніх падарыў на заручыны залаты пярсцёнак.
— Тады ўсё здавалася нерэальным, дні зайгралі новымі фарбамі. Падумалася: а чаму б і не? Бо жыццё працягваецца!
Доўга не маглі вырашыць, дзе ж лепш застацца. Пётр Сямёнавіч — чалавек самотны, але ў Гомелі ўсё яго творчае жыццё, хобі і сябры, ён — пісьменнік. У Мінску ж засталіся родныя Тамары Васільеўны — сын і двое ўнукаў.
У пачатку лета хацелі падаць заяву ў мінскім загсе, але там папярэдзілі — чакаць прыйдзецца да кастрычніка, чарга. Тады Пётр Сямёнавіч прапанаваў распісацца ў Гомелі.
Неяк раз, шпацыруючы па Гомелі, пара натрапіла на аддзел загса. Зазірнулі проста спытаць і пачулі: «Прыходзьце, калі пажадаеце!»
— Наша вяселле прайшло ў атмасферы рамантыкі. Я надзела доўгую сукенку, жаніх прыбраўся ў строй, купіў мне шыкоўны букет. Нас распісвалі з душой — вельмі кранальна і добразычліва.
Сціплае вяселле маладажоны адзначылі ўдваіх у рэстаране, але з радасцю дзяліліся навіной з роднымі і сябрамі. У адказ на адпраўленыя фота сыпаліся захапленні і віншаванні.
Пётр Сямёнавіч любіць песціць жонку дранікамі і баршчом, купляе абноўкі і ўпрыгажэнні. Тамара Васільеўна адказвае за парадак у доме і, што галоўнае, сочыць за здароўем мужа.
Муж і жонка поўныя планаў і мараць пра будучыню — агульныя пакупкі, адпачынак у санаторыі, паездку ў Турцыю.
Цяпер чытаюць
«У выніку ён сказаў мне: «Хопіць мяне шантажаваць, я хачу палюбавацца гэтымі дрэвамі». Аксана Колб расказала, пра што размаўляла са Статкевічам на мяжы88
Каментары
Эйджысты павылазілі, пальцам паказваюць, дзіва дзіўнае глядзяць.
Адчапіцеся ад людзей, бяз розьніцы, колькі каму ўдалося пражыць, у любы момант часу прыватнае жыццё чалавека - гэта яго прыватнае жыццё. Стасункі шлюбныя, дашлюбныя, пазашлюбныя, пасьляшлюбныя і г.д. - гэта прыватнае жыццё.
Не выказвайце публічна свайго стаўлення да падзей у чужым прыватным жыцці, тым больш у форме кпінаў - "Жыццё зайграла новымі фарбамі"
Не цытуйце гэтага, не распаўсюджвайце, не нармалізуйце.
Павіншавалі, дый годзе.