«І за 100 даляраў не аддам, бо гэта памяць бацькоў». У Стаўбцоўскім раёне чалавек 20 гадоў збірае і аднаўляе старыя рэчы
Мар'ян Янушкевіч з вёскі Мешычы Столбцоўскага раёна ўжо больш за 20 гадоў збірае і аднаўляе старыя рэчы, ператвараючы свой стары хлеў у музей «У пана Мар’яна», піша «Смартпрэс».

У калекцыі мужчыны — старадаўнія куфры, карціны, доматканая тканіна, старая мэбля, брычкі, бочкі, посуд, прыстасаванні для працы з лёнам і капустай.

Многія рэчы вяскоўцы не хочуць прадаваць ні за якія грошы, бо яны з’яўляюцца сямейнай памяццю, напрыклад, посцілка, якую сястра ці маці ткала начамі.

«Некаторыя бабулі ні за якія грошы не гатовыя прадаць хатнія посцілкі: «І за 100 даляраў не аддам, бо гэта памяць бацькоў. Маці ж начамі сядзела і ткала», — прыводзіць іх словы Мар'ян Янушкевіч. — Іншыя ж расстаюцца лёгка: «А навошта мне гэта ўсё? Забірай».

Мар'ян Янушкевіч самавук: ён вучыўся па старых фільмах і практыцы, аднаўляючы разбітыя бочкі і збіраючы карэты. Ён ездзіў па вёсках, купляў і чысціў рэчы, а потым прадаваў іх — некаторыя прадметы знаходзілі пакупнікоў нават у антыкварных крамах Масквы. Сёння ж ягоная калекцыя служыць не толькі для продажу, але і для захавання гісторыі сем'яў, вёсак і рэгіёнаў.

Мужчына асабліва цэніць рэчы, якія маюць для яго асабістае значэнне, і не прадае іх ні за якія грошы. Напрыклад, старажытны кіёт 1932 года ён захоўвае ў доме і штодня чытае ля яго малітвы.

Музей адкрыты для наведвальнікаў, а Мар'ян ахвотна расказвае пра тэхналогіі і рамёствы продкаў, паказвае, як рабілі брычкі ці вымочвалі дрэва для колаў, каб яно было трывалым.

Для Янушкевіча галоўнае — захаванне памяці і гісторыі праз рэчы, якія паказваюць, як жылі людзі ў мінулым, як працавалі, выхоўвалі дзяцей і стваралі свой побыт.

Стаўбцоўскі майстар-самавук стварае шэдэўры з дрэва: ад плота да эксклюзіўнай мэблі
Бурносы, галіфэ, «мыльныя ўзоры»… У чым хадзілі нашы дзяды і прадзеды
«Я магла б яшчэ вышыць. Толькі б знаць, ці нада гэта каму». Як жывуць апошнія жыхаркі апусцелых вёсак
Андарак і абхінанка: як быць жаноцкай і стылёвай у бабуліных рэчах
Каментары