Vam nikoli nie zdarałasia adčuvać peŭnuju nievyhodu, kali Vy nie chacieli nazvać kahości toŭstym, a inšaha słova nie mieli? Chto hadavaŭsia ŭ siale i dobra ŭviedaŭ babulinu movu, toj, viadoma ž, takoha kłopatu nikoli mieć nie budzie. Ale, na žal, my ŭsio mienš viedajem žyvuju movu dy tamu kłopataŭ i nievyhody ŭ nas uvieś čas bolšaje.
Kožny znaŭca žyvoha słova musić znojdzie svajo słova, kab vykrucicca z takoj situacyi, a ŭ maich miaścinach vykarystoŭvajuć słova «taŭsmaty». Kantekst taki-samy, jak pa-polsku kažuć na przy kości.
Tłumačalny słoŭnik tak ilustruje hety prymietnik:
- taŭsmaty, -aja, -aje. razmoŭnaje słova 1. Trochi toŭsty, taŭstavaty. I z čym nos dziadźkaŭ paraŭnać. Kab vyjšaŭ jon taki, jak treba: Nu, nos karotki i taŭsmaty, Dy dosyć sprytny, choć kirpaty. Kołas. 2. Poŭny, mocna składzieny (pra čałavieka). Karžakavaty chłopiec, hetaki taŭsmaty zdaraviak, havaryŭ z razdumjem. Čorny.
Pryrodžanaha nośbita movy zaŭsiody paznaješ pa tym, što jon znojdzie słova da kožnaha najdrabniejšaha aśpiektu rečaisnaści, što ŭžyvaje słovy nie tolki paŭsiudna viadomyja, ale i redkija. Pryrodžany nośbit nie curajecca emacyjanalna afarbavanych słoŭ. A heta ŭsio nadaje movie toj niepaŭtorny smak, jaki my hetak lubim. Pasprabujcie pašukać niejkich drobnych adcieńniaŭ značeńnia abo emacyjanalnych adcieńniaŭ źjaŭ, jakija Vam asabliva blizkija, dy znajdzicie da ich słovy. Takoje praktykavańnie vielmi karysnaje i cikavaje. Ja asabista vielmi lublu takija.
Ciapier čytajuć
Stała viadoma, kolki hrošaj atrymlivali ad kramloŭskaha fondu Łušč, Mirsalimava i Hieraščanka7
Stała viadoma, kolki hrošaj atrymlivali ad kramloŭskaha fondu Łušč, Mirsalimava i Hieraščanka
Navukoviec raspavioŭ pra hieałahičnyja zahadki Biełarusi: irtuć ź ziamli i kratar ad padzieńnia mietearyta, jaki źniščyŭ usio žyvoje ŭ radyusie tysiač kiłamietraŭ88
Kamientary