Pravasłaŭny śviatar i studentki Mieduniviersiteta pačali haładoŭki salidarnaści z palitviaźniem Łosikam
Śviatar ź Minska Uładzisłaŭ Bahamolnikaŭ ź siońnia, 19 studzienia, abviaściŭ ab svajoj haładoŭcy. Na taki krok mužčyna navažyŭsia, kab vykazać svaju salidarnaść ź Iharam Łosikam, administrataram telehram-kanała «Biełaruś hałaŭnoha mozhu», piša Tut.by. Łosik haładaje ŭžo bolš za miesiac — z 15 śniežnia 2020 hoda.
Uładzisłaŭ dasłaŭ u redakcyju list, u jakim tłumačyć matyvy svajho ŭčynku. Pryvodzim jaho tekst ź nievialikimi skaračeńniami.
«Ja, Uładzisłaŭ Bahamolnikaŭ, dałučajusia da haładoŭki Ihara Łosika.
Płanuju praciahvać, pakul haładoŭku praciahvaje Ihar. Kali zdarycca niepapraŭnaje, ja pasprabuju pratrymacca stolki ž dzion, kolki pratrymaŭsia jon.
Spadziajusia, što da hetaha nie dojdzie i jamu zamieniać mieru strymańnia na chatni aryšt. Ci jon sam admovicca ad zadumki, kali daviedajecca, što ciapier havorka idzie nie tolki pra jaho ŭłasnaje zdaroŭje.
U mianie jość asabistyja palityčnyja pohlady, ale ciapier ja pra ich nie kažu. Mnie zdajecca, što Ihar ździajśniaje pamyłku. Jaho žest mahli b acanić, ale nie ŭ kiraŭnictvie našaj krainy. Mahčyma, ja pamylajusia. Ale ich dziejańni pierakanali b mianie chutčej, čym słovy.
Ja ŭpeŭnieny, što absalutna ŭsie ludzi mohuć mianiacca. I toj čynoŭnik, ad kaho ciapier zaležyć žyćcio Ihara Łosika, moža ŭziać na siabie adkaznaść za jaho žyćcio abo syści z pasady, kab nie brać adkaznaść za inšy varyjant. I pierad tym, chto jaho źmienić, budzie stajać toj ža vybar.
Siońnia ja napisaŭ Iharu list. Nie budu adhavorvać jaho, ale paviedamlu ab svaim rašeńni. Chaj jon pastupić, jak paličyć patrebnym.
U mianie niama jakich-niebudź dasiahnieńniaŭ, kab kazać, što ja patrebien hramadstvu ci dziaržavie. Zamiest mianie moh by vyklikacca bolš hodny, ale jaho niama, a prajšoŭ ceły miesiac.
U mianie taksama jość dačka, jak u Ihara, tolki amal darosłaja. I ja straciŭ svajho baćku ŭ dziacinstvie. A siońnia, kali b pryjšłosia vybirać, ci stanie moj baćka hierojem, tak, kab choć pomnik i vulica ŭ jaho honar, ci ž zastaniecca žyvy — ja abraŭ by druhoje. Upeŭnieny, niama bolšaj adkaznaści, čym adkaznaść pierad svaim dziciem. Heta adziny čałaviek, jaki źjaviŭsia ŭ śviecie pa našaj ułasnaj voli.
Ja taksama ryzykuju, ale mahu raźličvać, što čałaviek, ad jakoha zaležyć zychod spravy, svoječasova spynicca. A Iharu Łosiku niama na što raźličvać, uładam, padobna, abyjakava, što ź im stanie.
Čuŭ, što listy nie dachodziać, ale taki list pavinien dajści, heta ŭ intaresach usich bakoŭ.
Pierakonvać Ihara zychodziačy ź mierkavańniaŭ ułasnaha dabrabytu nie stanu, tamu što sam na jaho miescy na heta nie pahadziŭsia b».
Paźniej stała viadoma, što haładoŭku salidarnaści z palitviaźniem Łosikam pačali taksama dźvie studentki Biełaruskaha dziaržaŭnaha miedycynskaha ŭniviersiteta: Marharyta Trafimovič i Eleanora Arzumanian.
Kamientary