«Na nastupny hod — u svabodnaj Biełarusi!» Navahodni tost «Našaj Nivy»
U jaŭrejaŭ jość takaja tradycyja, jakuju jany pranieśli stahodździami. Štohod na Piesach jany kažuć adno adnamu: «Na nastupny hod — u Ijerusalimie!» Što b ni było, jak by ni było, u vyhnańniach, jany žyli hetym spadzievam na viartańnie ŭ Ijerusalim. I jany viarnulisia.
I ŭ jeŭrapiejskich narodaŭ daroha da svabody była svajoj — ni ŭ koha jana nie była karotkaj.
2021 hod byŭ dla Biełarusi hodam strašnych represij. Sa žniŭnia 2020-ha kala 45 tysiač čałaviek prajšli praz zatrymańni, kala 40 tysiač čałaviek byli zvolnienyja z pracy za palityčnyja pierakanańni, dziasiatki tysiač zmušanyja byli pakinuć radzimu.
Hetuju staronku ŭžo nie vykraślić z našaj historyi. Biełaruś pieratvaryłasia ŭ palicejskuju dyktaturu, niešmatliki panujučy kłas pa kamandzie dyktatara trymaje ŭ strachu vialiki jeŭrapiejski narod.
Ale vyprabavańni vučać, umacoŭvajuć i hurtujuć.
«Za biadoj my nie bačym nabytku hałoŭnaha — jak my ścisnulisia, sabralisia, zblizilisia vakoł Biełarusi, jak vakoł vohnišča. I hladzim u Biełaruś, začaravanyja.
Padtrymlivajma ciapielca, ale biez nadryvu, viny, adčaju j strachu, bo ahoń bieśśmiarotny», — napisała litaratarka Śviatłana Kurs.
«Kaho ni sustrenieš, z kim ni začepišsia, isnuje absalutnaja jasnaść», — dadaje jana.
Voś hetaja, jak jaje nazyvaje naša vydatnaja piśmieńnica, «absalutnaja jasnaść», heta taksama asnova našaj u pakutach zdabytaj siły, my pabačym plon hetaha.
«Siła maje svoj psichałahičny, a nie tolki techničny kampanient. Ludzi mohuć kiravacca statystykaj tolki da peŭnaj stupieni, a paśla na pieršy płan vychodziać inšyja kaštoŭnaści», — pisaŭ amierykanski strateh i dypłamat Hienry Kisindžer.
I dla «Našaj Nivy» heta byŭ hod z tych, jakija «iduć za piać». Ale my taksama vystajali. Dziakujučy vašaj, čytačy, dapamozie, vystajali.
Za jakimi stałami my b ni siadzieli siońnia, u kniaskim Połacku ci ŭ Navahradku, u šumlivym Minsku ci miłaj Malečy, u lakajučaj biaźmiežnaści vyhnańnia ci ŭ ciesnacie škonak Akreścina, my ŭsie siońnia skažam heta: «Na nastupny hod — u svabodnaj Biełarusi!»
I my nie stomimsia, i my nie źniavierymsia heta paŭtarać stolki, kolki treba.
Ciapier čytajuć
«A zmožacie vylecieć zaŭtra?» Džon Koŭł raskazaŭ, jak piŭ z Łukašenkam harełku, kab damovicca pra vyzvaleńnie palitviaźniaŭ7
Kamientary