Stenahrama pieradadziena pres-słužbaj Dz. Miadźviedzieva. (Publikujecca pa-rasiejsku.)
23 listapada prezident Rasii Dźmitryj Miadźviedzieŭ daŭ intervju biełaruskim ŚMI. Na sustreču ŭ rezidencyju ŭ Barvisie pryjechała 14 biełaruskich žurnalistaŭ, jak ź dziaržaŭnych, tak i ź niezaležnych ŚMI. U ich liku byŭ i redaktar NN Andrej Skurko. Padobnaje intervju adbyłosia ŭpieršyniu. Stenahrama hutarki pieradadziena pres-słužbaj Dz. Miadźviedzieva. (Publikujecca pa-rasiejsku. Z pryčyny vialikaha abjomu nie dali rady pierakłaści adrazu.)
23 listapada 2009 h.
Rezidencyja «Barvicha»
MIEDVIEDIEV D.A.: Nu čto, davajtie načniem rabotať.
Ja dva słova skažu bukvalno. U mienia takoje oŝuŝienije, čto my vsie-taki mało obŝajemsia, a eto nie očień chorošo, potomu čto, k sožaleniju, začastuju informacija, kotoroj dołžny raspołahať naši hraždanie, ona popadajet k nim iz kakich-to druhich, kośviennych istočnikov. A s učietom toho, kak blizki naši narody, naši strany, s učietom našieho hosudarstva sojuznoho, mnie kažietsia, očień važno, kohda lidiery hosudarstv riehularno obŝajutsia s priedstavitielami sriedstv massovoj informacii.
Aleksandr Hrihoŕjevič v etom smyśle pokazał primier. On eto diełajet, mnie kažietsia, otkrovienno i uśpiešno. Poetomu, ja dumaju, čto my tožie dołžny etu brieš vospołniť ili zakryť. Ja sčitaju, čto takoho roda vstrieči, s učietom opiať žie, podčierkivaju, blizosti našich stran, dołžny byť nie prosto takimi sieŕjeznymi, no i riehularnymi. Poetomu ja prihłašaju vas zadavať voprosy. Sobstvienno, eto i vsie. Načniem rabotať.
Davajtie sdiełajem tak. Čtoby u nas była diemokratičieskaja vstrieča, my ludi s diemokratičieskimi ubieždienijami, ja nie budu ni v koho palcami tykať, nie budu nikoho śpiecialno vydierhivať, a prosto my pojdiem, dopustim, po časovoj striełkie, tak i budiem diełať.
Nu nie znaju, davajtie s etoj storony načniem. Požałujsta.
TUCHTO P.Ł.: Dmitrij Anatoljevič, pozvoltie vsie-taki načať so słov błahodarnosti, potomu čto na samom diele vpiervyje priezidient Rośsii vstriečajetsia s biełorusskimi žurnalistami. Ja tak dumaju, čto ko mnie prisojediniatsia vsie tie, kto nachodiatsia za etim stołom.
Jeŝie pieried voprosom niebolšaja riemarka. Naša strana nazyvajetsia Biełaruś. Imienno tak, vosieḿ bukv, čietviertaja «a», na koncie — «». Tak my nazyvajemsia v OON, i takovy riekomiendacii, v častnosti, Moskovskoho instituta russkoho jazyka. Možiet byť, Vy tožie prisojedinitieś k nim, i vsie politiki i hosudarstviennyje diejatieli v Rośsii budut nazyvať…
MIEDVIEDIEV D.A.: Nu, Vy ko mnie eto adriesujetie ili k druhim priedstavitielam rośsijskoho istieblišmienta? Potomu čto ja-to kak raz hovoriu tak, kak nazyvajetsia Vaša strana v OON. Nu, naviernoje, jesť i kakije-to otdielnyje słučai.
TUCHTO P.Ł.: Hovoriat … Biełaruś, čto kak-to niepravilno.
Tiepieŕ vopros, u mienia vopros pro politiku. V Biełarusi skoro vybory. Zapad diełajet stavki na odnich politikov, jesť namieki na kakich-to rośsijskich stavleńnikov. Nie tak davno v Hosdumie byli svojeho roda kakije-to smotriny, prijezžali naši oppozicionnyje diejatieli, vstriečaliś s rośsijskimi politikami. Kak Vy otnositieś k podobnoho roda, nu, možno skazať, i vmiešatielstvu vo vnutriennije dieła suvieriennoho hosudarstva? I, kstati, odin iz našich oppozicionnych politikov zajavił, čto pośle vstrieči s biełorusskimi žurnalistami śledujet ožidať prijema v Kriemle biełorusskich oppozicionnych diejatielej, on eto hovorił rośsijskoj prieśsie. I čto Vy dumajetie, budietie takije smotriny diełať?
MIEDVIEDIEV D.A.: Vy znajetie, Biełaruś, i ja nastaivaju imienno na takom proiźniesienii nazvanija našieho bratskoho hosudarstva, eto diejstvitielno samostojatielnoje hosudarstvo, suvieriennoje hosudarstvo, so vsiemi atributami samostojatielnoho hosudarstva. A raz eto tak, to, sootvietstvienno, i vsia političieskaja žizń u vas idiet po svojemu ścienariju. My k etomu ścienariju nie imiejem nikakoho otnošienija. No nam niebiezraźlično, čto u vas proischodit i, koniečno, my samym pristalnym obrazom śledim za raźvitijem političieskich prociessov, potomu čto Biełaruś — eto blizkaja strana, strana, s kotoroj my śviazany Sojuznym dohovorom, strana, hdie živiet očień blizkij nam narod, ekonomiki naši samym tiesnym obrazom śviazany. Tak čto vo vsiech otnošienijach dla nas — eto tierritorija i hosudarstvo, kotoroje samym intiehralnym obrazom śviazano s našiej stranoj. No, jeŝie raz podčierkivaju, vsie, čto u vas proischodit, proischodit po biełorusskim zakonam i v sootvietstvii s biełorusskimi praviłami, s biełorusskoj Konstitucijej.
Obŝienije mieždu politikami — normalnoje dieło. Kohda k nam prijezžajut inostrannyje lidiery, oni vstriečajutsia s našiej oppozicijej. Nravitsia nam eto, ili niet (mnie, možiet, čto-to i nie nravitsia), no oni riehularno vyzyvajut k siebie priedstavitielej rośsijskoj oppozicii dla toho, čtoby połučiť boleje połnociennuju kartinu ustrojstva obŝiestviennoj žiźni v našiem hosudarstvie. I ja sčitaju, eto sovieršienno normalno, dažie jeśli vo vriemia etoj vstrieči hovoriat nielicieprijatnyje słova o vłasti ili obo mnie lično. Dumaju, čto podobnych pravił śledujet pridierživaťsia luboj stranie. Eto ni v kojej mierie nie možiet charaktierizovaťsia kak vmiešatielstvo vo vnutriennije dieła, potomu čto vmiešatielstvo vo vnutriennije dieła — eto žiełanije postaviť političieskij prociess pod kontrol druhoho hosudarstva. U nas nikohda takoho i v myślach nie było, da eto i nievozmožno. Sam biełorusskij iźbiratiel opriedielajet, kto jemu mił, hołosujet sootvietstvujuŝim obrazom, i v riezultatie etoho voźnikajet ta ili inaja političieskaja konfihuracija, tot ili inoj političieskij lidier prichodit k vłasti.
Čto žie kasajetsia obŝienija so sriedstvami massovoj informacii, to eto voobŝie, mnie kažietsia, tolko plus, vy sami ob etom skazali, eto piervyj raz takaja vstrieča proischodit. Nadiejuś, čto nie v poślednij.
TUCHTO P.Ł.: Spasibo.
BOBOJED U.Ł.: V našiej stranie mnohije sčitajut, čto Rośsija davit na Biełaruś v voprosie priznanija Abchazii i Južnoj Osietii. Tak li eto? I objaśnitie, začiem voobŝie Rośsii priznanije našiej stranoj Abchazii i Južnoj Osietii? Čto eto iźmienit?
MIEDVIEDIEV D.A.: Poniatno.
Značit, ni v publičnom iźmierienii, ni v chodie ličnych vstrieč ja ni razu nie prosił priznať Abchaziju ili Južnuju Osietiju, lidiera Biełarusi ili kakoje-libo druhoje dołžnostnoje lico iz Biełarusi. Nie obraŝałsia ni priamo, ni kośvienno k priezidientu Biełarusi s etimi priedłožienijami. Vsie razhovory ob etom, na moj vzhlad, vysosany iz palca i napominajut torh po povodu toho, kto bolšie sdiełajet chorošieho, kto pomožiet, vot za tiech my i budiem.
Ja nieodnokratno hovorił v otnošienii pozicii Rośsijskoj Fiedieracii, v otnošienii priznanija dvuch novych subjektov mieždunarodnoho prava. My sdiełali eto sami. Dla nas eto był očień słožnyj vybor, očień słožnyj. On był sdiełan tolko pośle toho, kak Hruzija sovieršiła sootvietstvujuŝuju ahrieśsiju protiv dvuch etich tierritorij tohda niepriznannych avtonomij. Sdiełali dla toho, čtoby zaŝitiť hraždan, kotoryje tam živut, v tom čiśle i rośsijskich hraždan, i dla toho, čtoby priedotvratiť podobnoho roda konflikty v buduŝiem.
Vsie ostalnyje uvažajemyje členy mieždunarodnoho soobŝiestva sami dołžny prinimať riešienije o tom, priznavať eti novyje tierritorialnyje obrazovanija subjektami mieždunarodnoho prava ili niet. Eto v połnoj mierie otnositsia i k Biełarusi. Poetomu eto vnutrieńnieje dieło. My nikohda ob etom nie hovorili. Razhovory žie o tom, čto kto-to davit na Biełaruś, triebujet priznanija dvuch etich novych subjektov v kačiestvie subjektov mieždunarodnoho prava, ustanovlenija dipłomatičieskich otnošienij, na moj vzhlad, nosiat volnyj, jeśli nie skazať provokacionnyj charaktier. Jeŝie raz povtoriaju, eto žiełanije, kak mnie priedstavlajetsia, vytorhovať dla siebia kakije-to dopołnitielnyje usłovija v chodie inych mieždunarodnych kontaktov. Ja ob etom nikohda nie prosił i prosiť nie budu, potomu čto eto voobŝie nie moje dieło — eto dieło druhoho hosudarstva priznavať ili niet. Nie budu skryvať, dla Rośsii, naviernoje, było by łučšie, jeśli by eti novyje subjekty mieždunarodnoho prava połučili bolšieje količiestvo mieždunarodnych priznanij imienno v siłu toho, čto v etom słučaje etim hosudarstvam proŝie było by raźvivať samich siebia, raźvivať svoi ekonomiki, sozdavať łučšije usłovija dla žiźni hraždan, kotoryje tam živut. No my nikohda v eti prociess nie vmiešivajemsia, nikohda nie pytajemsia etim ruliť. Eto prosto protivoriečit principam mieždunarodnoho prava. Poetomu eto vašie vnutrieńnieje dieło, chotia ja nieodnokratno słyšał ot Aleksandr Hrihoŕjeviča, čto Biełaruś obiazatielno rassmotrit etot vopros i, po vsiej vierojatnosti, priznajet eti riespubliki, no dołžna sdiełať eto samostojatielno, biez vlijanija izvnie. Ja dumaju, čto eto pravilnyj podchoda, absolutno takoj čiestnyj. Pusť sama Biełaruś opriedielajetsia, pusť priezidient opriedielajetsia, nužno jemu eto ili niet. Vot tak.
ZOŁOTOVA M.V.: Kak iźviestno, 27 nojabria v Minskie hłavy Rośsii, Biełarusi i Kazachstana dołžny podpisať dokumienty po Tamožiennomu sojuzu. Odnako 17 nojabria Aleksandr Łukašienko publično usomniłsia v vyhodnosti etoho objedinienija Biełarusi. V častnosti, našieho priezidienta biespokoit vopros eksportnych pošlin na rośsijskuju niefť i vopros o jedinom cienoobrazovanii na prirodnyj haz. Skažitie, kak Vy vospriniali eto vystuplenije Łukašienko i naskolko ono povlijajet na płany po vizitu v Minsk? Budiet li kakaja-to korriektirovka?
MIEDVIEDIEV D.A.: Vy znajetie, my svoich płanov starajemsia nie mieniať, i ja tožie svoi płany starajuś nie podvierstyvať pod tie ili inyje konjunkturnyje vystuplenija. I boleje toho, ja sčitaju, čto inohda tiem ili inym vystuplenijam pridajetsia izbytočnoje značienije v kontiekstie našich osobych otnošienij.
Ja dumaju, čto tiema Tamožiennoho sojuza dostatočno očievidna. My k etoj tiemie, k etomu sohłašieniju šli dovolno dołho, i doroha k Tamožiennomu sojuzu była s uchabami. No v kakoj-to momient my forsirovali etu rabotu, i siejčas dla toho, čtoby rabotať v ramkach Tamožiennoho sojuza, vsie hotovo, dokumienty podpisany. No eto nie značit, čto vsie problemy riešieny. My dołžny sinchronizirovať naši podchody. Eti podchody, prieždie vsieho, kasajutsia pošlin, v tom čiśle takich čuvstvitielnych siehmientov, kak, naprimier, avtomobili i niekotoryje druhije. I ja znaju, čto eto vyzyvajet dovolno sieŕjeznyj riezonans v samoj Biełarusi. Poniať ludiej možno.
S druhoj storony, vyhody ot Tamožiennoho sojuza tožie očievidny. V etom słučaje u nas voźnikajet praktičieski unificirovannoje tamožienno-tarifnoje prostranstvo, hdie niet nikakich zahraditielnych baŕjerov, hdie vsie praviła absolutno odinakovy. Eto piervoje.
Vtoroje. My płanirovali v ramkach Tamožiennoho sojuza — ili vmiestie, ili s raznoj skorosťju — vstupať vo Vsiemirnuju torhovuju orhanizaciju. Tak čto samo po siebie eto jeŝie odin dopołnitielnyj dovod dla toho, čtoby nam dvihaťsia k mieždunarodnym strukturam, obieśpiečivajuŝim svobodnuju torhovlu.
Voprosy torhovli niefťju, hazom, stroho hovoria, oni dažie napriamuju siejčas nie otnosiatsia k tiemam, obsuždajemym v ramkach Tamožiennoho sojuza. No, koniečno, jeśli etot vopros vołnujet, po niemu nužno opriedielaťsia.
Ja mohu skazať dvie vieŝi.
V otnošienii prirodnoho haza. V poślednije hody Biełaruś połučała prirodnyj haz iz Rośsii po lhotnym priefieriencialnym cienam, pričiem niekotoroje vriemia nazad po cienam, kotoryje sootvietstvovali, po suti, cienam vnutri strany. Po podsčietu ekśpiertov, za vot etot pieriod torhovli našim prirodnym hazom, niefťju i niekotorymi druhimi syŕjevymi istočnikami s Biełaruśju obŝij objem priefieriencij, kotoryj był priedostavlen ekonomikie Biełarusi, sostavił około 50 młrd. dołłarov. Dla toho čtoby było poniatno, takoj žie objem priefieriencij dla Ukrainy sostavił ot 75 do 100 młrd. dołłarov. Eto bolšije cifry. Eto na samom diele, bolšije cifry. I oni diemonstrirujut naši osobyje blizkije, partnierskije otnošienija.
My nie sčitali dla siebia vozmožnym ni rańšie, ni dažie siejčas idti na połnuju unifikaciju tarifov, chotia dažie vnutri strany my priedprinimajem siejčas usilija dla toho, čtoby vyviesti cieny na haz, naprimier, na usłovija ravnoj dochodnosti tak nazyvajemoj, i my budiem dvihaťsia v etom napravlenii. To jesť u nas dažie vnutri strany cieny na haz budut takimi žie, kak i mirovyje cieny. Poetomu zdieś vopros riešiennyj.
Jeśli hovoriť o našich hazovych sohłašienijach s vašim hosudarstvom, to oni tožie postavleny na pročnuju normativnuju osnovu. My siejčas postavlajem etot haz po cienie 122 dołłara za tysiaču kubičieskich mietrov, v čietviertom kvartale. Eto s učietom 30-procientnoj skidki, kotoraja była dana v etom hodu po tomu riešieniju, kotoroje prinimał «Hazprom» so svoim kontrahientom. V śledujuŝiem hodu eta ciena siejčas rassčityvajetsia. Ja siejčas nie budu jeje objavlať, ona avtomatičieski dołžna byť rassčitana, ischodia iz toho kontrakta, kotoryj zaklučien. No mohu skazať absolutno točno, čto eta ciena vsie ravno budiet procientov, naviernoje, na 30, na 40 nižie, čiem ciena postavki haza v sopostavimyje tierritorii ili v sopostavimyje strany, imienno v siłu tiech miechanizmov, kotoryje ispolzujutsia v našich sohłašienijach, i v siłu toho, čto my tožie součastvujem v hazotransportnoj sistiemie biełorusskoj i riealizujem sovmiestnyje prohrammy.
Poetomu v etom płanie hovoriť o tom, čto u nas suŝiestvujut kakije-to problemy v torhovle hazom ili niefťju, mnie priedstavlajetsia, vsie-taki prieždievriemiennym, no obsuždienije etich voprosov, koniečno, budiet prodołžieno. Ja nie sčitaju, čto eto dołžno kak-to skazyvaťsia na sud́bie Tamožiennoho sojuza.
ZOŁOTOVA M.V.: Možno utočniť?
MIEDVIEDIEV D.A.: Možno.
ZOŁOTOVA M.V.: Po povodu 50 milliardov. Eto za kakoj pieriod?
MIEDVIEDIEV D.A.: S momienta voźniknovienija samostojatielnoho biełorusskoho hosudarstva?
ZOŁOTOVA M.V.: A tierritorii sopostavimych stran?
MIEDVIEDIEV D.A.: Vot eto hosudarstva, kotoryje imiejut blizkoje transportnoje plečo po, tak skazať, dlinie sootvietstvujuŝiej truby i, sootvietstvienno, po transportnomu tarifu.
ZOŁOTOVA M.V.: Spasibo.
MIEDVIEDIEV D.A.: Požałujsta.
PIVOVAR E.A.: Pozvoltie prodołžiť hazovuju tiemu niemnožko v druhoj płoskosti. Očievidno, čto samyj korotkij puť iz Rośsii v Jevropu ležit čieriez Biełaruś. Tiem nie mienieje, Rośsija priniała riešienije o stroitielstvie hazoprovoda «Sieviernyj potok», kotoryj, poniatno, horazdo dorožie, čiem jeśli by viesti vtoruju vietku hazoprovoda «Jamał-Jevropa» čieriez Biełaruś, k tomu žie v Biełarusi užie sozdana vsia nieobchodimaja infrastruktura dla etoj vietki. Płanirujet li Rośsija viernuťsia k rassmotrieniju projekta «Jamał-Jevropa-2»?
MIEDVIEDIEV D.A.: Ja sčitaju, absolutno iskrieńnie Vam hovoriu, čto čiem bolšie vozmožnostiej v postavkie rośsijskoho haza v Jevropu budiet sozdano, tiem łučšie i dla Jevropy, i dla Rośsijskoj Fiedieracii. Kohda-to v sovietskij pieriod my diejstvitielno sozdali unikalnuju sistiemu «Jamał-Jevropa», kotoraja v tot pieriod, v 70-je hody, načała riešať hazovuju problemu dla jevropiejciev. S tiech por prošło mnoho vriemieni, objemy potrieblajemoho haza suŝiestvienno vyrośli, voźnikła uvieriennosť, čto haz dołžien postavlaťsia iz nieskolkich istočnikov, čto oni dołžny byť diviersificirovany. Poetomu voźnikło opriedielennoje količiestvo novych projektov, tiem boleje čto tranzit čieriez hosudarstvo nie vsiehda stabilen, skažiem tak otkrovienno. Ukrainskij primier eto so vsiej očievidnosťju pokazyvajet, čto v słučaje voźniknovienija kakich-libo političieskich osłožnienij, vnutrieńniej niestabilnosti enierhietičieskaja biezopasnosť možiet byť priniesiena v uhodu ili v žiertvu, skažiem tak, tiem stołknovienijam, kotoryje proischodiat na tierritorii hosudarstva. No eto nie hłavnaja pričina, chotia, koniečno, my ob etom dołžny dumať, i vo vriemia svoich vstrieč so svoimi partnierami po Jevropiejskomu sojuzu ja vsie vriemia ob etom hovoriu. Hłavnaja pričina — udobstvo potriebitielej, samych raznych jevropiejskich potriebitielej. Poetomu voźnikło nieskolko projektov: «Sieviernyj potok», «Južnyj potok». Jesť i druhije projekty, v kotorych my nie učastvujem, no kotoryje dostatočno často upominajutsia, tot žie samyj projekt «Nabukko». Tak vot, čiem bolšie budiet projektov, tiem łučšie.
Čto žie kasajetsia ich stoimosti, znajetie, eto vieŝi, kotoryje triebujut boleje točnoho otnošienija. Naprimier, prokładka truby po dnu moria, koniečno, ona stoit, naviernoje, dorožie, čiem suchoputnaja prokładka truby. S druhoj storony, eto pozvolajet śniať niekotoryje riski, kotoryje na samom diele ocieniť libo očień słožno, libo oni v opriedielennoj situacii mohut priviesti k očień tiažiełym pośledstvijam, narušiť prosto enierhobiezopasnosť potriebitielej, čto i proizošło v načale etoho hoda. I kohda my vźviešivajem na čaškie viesov, s odnoj storony, stoimosť prokładki truby po moriu, a s druhoj storony — harantirovannoje ispołnienije nami svoich obiazatielstv, ja otdaju priedpočtienije vtoromu. No eto nie značit, čto my dołžny raz i navsiehda otkazaťsia ot druhich projektov. Poživiem — uvidim.
Jeśli budiet potriebnosť v takom količiestvie haza, my hotovy rassmatrivať i druhije idiei, vklučaja i upomianutuju Vami idieju «Jamała-2». No eto tolko v tom słučaje, jeśli my budiem imieť užie zakontraktovannyje objemy haza. A u jevropiejciev, Vy znajetie, siejčas jesť diriektivy, kasajuŝijesia połučienija enierhonositielej, i v tom čiśle haza, iz raznych istočnikov. Jeśli eto budiet stykovaťsia s ich podchodami, i jeśli eto budiet sootvietstvovať našiemu ponimaniju o kommierčieskoj cielesoobraznosti, vozmožny raznyje varianty, v tom čiśle i ranieje obsuždavšijesia.
LEVŠINA I.O.: Biełaruś i Rośsija nazyvajut siebia stratiehičieskimi partnierami, no problem v ich otnošienijach s hodami mieńšie nie stanovitsia. Kak Vy sčitajetie, nie pora li otkazaťsia ot Sojuznoho hosudarstva, kak ot hołoj diekłaracii, i pieriejti na obyčnyje partnierskije otnošienija stran-sosiediej?
MIEDVIEDIEV D.A.: Vy znajetie, mnie kažietsia, čto jeśli my dostihli kakoho-to urovnia intiehracii, začiem žie nam ot etoho othriebať? Stolko było potračieno sił v Jevropie, naprimier, čtoby prievratiťsia iz sojuza uhla i stali v sovriemiennyj Jevrosojuz.
Da, u nas nie vsie tak prosto. U nas jesť svoi spory, vnutriennije; u nas jesť inohda tiemy, po kotorym my nie ponimajem druh druha. No eto vsie-taki druhaja stiepień intiehrirovannosti našich ekonomik, druhaja stiepień sohłasovannosti našich diejstvij.
Znajetie, ja vspominaju, čto proischodiło 8 diekabria, točnieje, niezadołho do 8 diekabria 99 hoda. U mienia dažie jesť ličnyje vospominanija na etu tiemu. Choču s Vami podieliťsia.
Ja tohda tolko pieriejechał v Moskvu i rabotał zamiestitielem rukovoditiela apparata pravitielstva Rośsijskoj Fiedieracii. A priedsiedatielem pravitielstva był, nie povieritie, Vładimir Vładimirovič Putin. Tak vot mnie prosto tohda było poručieno posmotrieť, sobstvienno, sam tiekst dohovora. I ja jeho smotrieł. Vot prosto sidieł — do sich por pomniu, v 11 viečiera mnie eto pritaŝili i hovoriat: «Smotri». Ja dumaju: «Vot, jełki-pałki, užie i domoj pora, tolko tiekst prinieśli». I tohda ja užie ponimał, čto eto istoričieskij dokumient. Etot dokumient był podhotovlen i podpisan. U nas voźnikło Sojuznoje hosudarstvo. Da, sojuznoje stroitielstvo idiet nie takimi tiempami, kak, naviernoje, možiet byť, my rassčityvali. No jeŝie raz podčierkivaju, i nabor institutov, nabor pravił, stiepień intiehrirovannosti našich ekonomik, stiepień sohłasovannosti našich političieskich diejstvij v etom dokumientie horazdo łučšie, čiem pri naličii prosto partnierskich otnošienij. Začiem žie nam raźbiehaťsia v raznyje storony? Łučšie napołniať etot dokumient riealnym sodieržanijem ili čto-to korriektirovať v niem, jeśli my posčitajem, čto kakije-to instituty nam nie nužny. Nu, už točno nie nužno ponižať stiepień intiehracii.
My siejčas hotovim užie rabotu Tamožiennoho sojuza, u nas idiet ciełyj riad mieroprijatij v ramkach JevrAzES. Eto tožie horazdo boleje vysokaja stiepień intiehracii, čiem, dopustim, intiehracija na postsovietskom prostranstvie v ramkach Sodružiestva Niezavisimych Hosudarstv. Nu, i zdieś tiem boleje. Poetomu ja, koniečno, storońnik aktivnoho prodołžienija raboty po Sojuznomu dohovoru i sozdaniju boleje błahoprijatnych usłovij dla pośledujuŝiej intiehracii našich ekonomik. Tamožiennyj sojuz imienno iz etoj tiemy.
ŠIENDRIK M.M.: Dmitrij Anatoljevič, skažitie, požałujsta, vot niekotoryje rośsijskije politiki-analitiki otkrovienno zajavlajut, čto učastije Biełarusi v prohrammie «Vostočnoje partnierstvo» — eto nie čto inoje, kak prosto projavlenije vraždiebnosti po otnošieniju k Rośsii. Niekuju pochožuju poziciju Vy tožie niedavno ozvučili na sammitie Rośsija-Jevrosojuz.
MIEDVIEDIEV D.A.: A čto ja skazał?
ŠIENDRIK M.M.: Nu, citirovať ja siejčas nie mohu…
(Śmiech)
MIEDVIEDIEV D.A.: Vot to-to i ono.
ŠIENDRIK M.M.: Vy sami pomnitie, čto hovorili.
MIEDVIEDIEV D.A.: Mołodiec, vykrutiłaś.
ŠIENDRIK M.M.: Skažitie, požałujsta, Vy diejstvitielno sčitajetie, čto diejstvitielno učastije Biełarusi v etom projektie — eto niekoje takoje vraždiebnoje ili nie očień družiestviennoje otnošienije Biełarusi k Rośsii?
MIEDVIEDIEV D.A.: Dorohaja Majia Michajłovna, ja takoho nie hovorił. Vot ja nie razu nie hovorił, čto eto vraždiebno po otnošieniju k Rośsii. Nu ja žie, vo-piervych, nadiejuś Vy jeŝie v etom nie somnievajetieś, zdravomyślaŝij čiełoviek. Kak ja mohu, vo-piervych, prizyvať nie učastvovať v kakom-to objedinienii, jeśli sami hosudarstva sčitajut dla siebia eto vyhodnym. Eto piervoje. Ja vot tolko čto hovorił po povodu našieho Sojuznoho hosudarstva.
Vo-vtorych, ja nie vižu ničieho śvierchjestiestviennoho v etom «Vostočnom partnierstvie». Ja i polzy osoboj, otkrovienno hovoria, nie vižu, i eto mnie podtvierždajut vsie učastniki etoho partnierstva, s kiem ja razhovarivał. No ja nie vižu ničieho napravlennoho nieposriedstvienno protiv našiej strany. Boleje toho, mienia, vo vsiakom słučaje, pytajutsia v etom zavieriť, priedłahajut i vsiakoho roda associativnyje formy učastija v etom. Poetomu ja nadiejuś, čto eto prosto budiet dopołnitielnoj poddieržkoj dla stran, kotoryje v niem učastvujut. Koniečno, jeśli tam budut obsuždaťsia kakije-to antirośsijskije siužiety, mnie eto kak priezidientu nie ponravitsia. No, ja nadiejuś, čto naši partniery ot etoho vozdieržatsia. A tak, požałujsta, pusť obsuždajut vsie, čto chotiat.
ŠIENDRIK M.M.: Spasibo.
SKURKO A.: Dmitrij Anatoljevič, skažitie, požałujsta, vot jeśli słučitsia vsie-taki takoje i Biełaruś otkažietsia vstupať v Tamožiennyj sojuz, kakovy budut diejstvija Rośsii?
MIEDVIEDIEV D.A.: Vy znajetie, ja Vam skažu otkrovienno, Tamožiennyj sojuz nam nužien nie bolšie, čiem Biełarusi i Kazachstanu, no i nie mieńšie. Vied́ sojuz eto čto takoje? Eto vozmožnosť prosto torhovať, raźvivaťsia po jedinym praviłam. Jeśli my sčitajem dla siebia eti praviła vyhodnymi, v tom čiśle i pošliny i tak daleje, to my tohda ob etom i dohovarivajemsia. Kak tolko my dohovoriliś o Tamožiennom sojuzie, naviernoje, Vy obratili vnimanije, načaliś razhovory, osobienno v otnošienii Rośsii, potomu čto vsie-taki Biełaruś, skažiem, Kazachstan v mieńšiej stiepieni prodiełali puť po vstupleniju v VTO. A mienia prosto zabrosali voprosami: nu kak žie tak, vy etot Tamožiennyj sojuz sozdali, vy tiepieŕ v VTO vstupať nie budietie? Da Tamožiennyj sojuz nikohda v eto VTO nie vstupit, da my vas tak ždiem v etom VTO. Na čto ja vsiehda hovorił odnu i tu žie vieŝ: ja sčitaju, čto dla našich stran očień polezno imieť Tamožiennyj sojuz, i my dołžny sami dohovoriťsia o tamožienno-tarifnoj politikie, i užie s sohłasovannoj politikoj vstupať v VTO, imienno potomu, čto eto v intieriesach našich stran. No jeśli kto-to posčitajet, čto im eto nieintieriesno, ja vam skažu otkrovienno, s točki zrienija pierśpiektiv členstva Rośsii vo Vsiemirnoj torhovoj orhanizacii, nam kakije-to vieŝi budiet dažie proŝie diełať, vopros tolko v tom, nado li eto biełorusskomu narodu i samomu biełorusskomu hosudarstvu.
Mnie vsiehda priedstavlałoś, čto unificirovannyje praviła torhovli horazdo łučšie, niežieli kakije-to raznošierstnyje praviła, tiem boleje čto Rośsija javlajetsia očień važnym rynkom dla biełorusskich proizvoditielej, dla tiech, kto postavlajet tovary siuda, v našu stranu. Niesmotria na naličije niekich spornych situacij, kotoryje byli v etom hodu, no my vsie ravno ostajemsia tieśniejšimi partnierami. Na dolu Rośsijskoj Fiedieracii, v zavisimosti ot toho, kak my eto sčitajem, prichoditsia ot 40 do 50 procientov eksporta biełorusskich tovarov, v tom čiśle i prodovolstvija. Jeśli hovoriť o prodovolstvii, tut cifry sami za siebia śvidietielstvujut, praktičieski 99,9 v pieriodie miasa i miasnych izdielij iz Biełarusi postavlajetsia v Rośsijskuju Fiedieraciju, praktičieski 95 procientov sachara, 82, a v prošłom hodu było jeŝie bolšie, procienta mołoka i mołočnych izdielij postavlajetsia v Rośsijskuju Fiedieraciju. To jesť rośsijskij rynok v etom smyśle dla biełorusskich druziej očień privlekatielen. No jeśli my nie chotim jedinych pravił na etom rynkie, tohda možno «othriebať» ot Tamožiennoho sojuza. No mnie priedstavlajetsia, čto eto nie v našich intieriesach.
SKURKO A.: Spasibo.
MIEDVIEDIEV D.A.: Požałujsta.
SŁONIEVSKIIJ A.A.: Dmitrij Anatoljevič, možiet byť, takoj už nie prostoj vopros, no tiem nie mienieje mnie chotiełoś by usłyšať…
MIEDVIEDIEV D.A.: A do etoho prostyje byli … (Śmiech)
SŁONIEVSKIIJ A.A.: Nieskolko let nazad v adries Biełarusi postupiło takoje, ja by skazał, niedvusmyślennoje priedłožienije: «A nie vojti li vam vsiemi šiesťju obłastiami v sostav Rośsii». Ja ponimaju, čto eto nie Vy, no tiem nie mienieje. V Biełarusi vyzvało, miahko hovoria, eto priedłožienije niedoumienije, ja by dažie skazał, šok. Do sich por ono nie diezavuirovano… s vašiej storony. Ja počiemu zadaju etot vopros? Potomu čto i v hosudarstviennych biełorusskich izdanijach, i v nieoficialnych ŚMI očień často eta tiema voźnikajet. Vot chotiełoś by zakryť jeje raz i navsiehda.
I voobŝie, kak Vy viditie stratiehičieskije prioritiety raźvitija našich stran? V čiem oni mohut sovpadať?
MIEDVIEDIEV D.A.: Vy znajetie, etu tiemu nievozmožno zakryť, potomu čto ona nie otkryvałaś. Rośsija ni die-fakto, ni die-jurie nie priedłahała Biełarusi vstupiť v sostav Rośsijskoj Fiedieracii. Vy, naviernoje, hovoritie ob iźviestnoj priess-konfieriencii, v kotoroj učastvovali, s odnoj storony, Aleksandr Hrihoŕjevič Łukašienko, a s druhoj storony — Vładimir Vładimirovič Putin, hdie razhovor zašieł, poniatno, o čiem — o cienach na haz. I v odnoj iz rieplik moj priedšiestvieńnik skazał śledujuŝieje, čto tot, kto chočiet dla siebia kakich-to osobych cien, tot, kto rassčityvajet połučiť vnutriennije cieny, dołžien ponimať, čto takije cieny suŝiestvujut tolko dla subjektov Rośsijskoj Fiedieracii. No iz etoho nie vytiekajet, čto my v kakoj-to formie prihłašali k vstupleniju v našu Fiedieraciju Biełaruś ili kakuju-to druhuju stranu. Diskuśsija na etu tiemu možiet idti, eto absolutno normalno. No nikakoho juridičieskoho prihłašienija na etu tiemu niet. Boleje toho, takije vieŝi opriedielajutsia tolko putiem narodnoho hołosovanija. I, na moj vzhlad, biez vyražienija mnienija naroda zdieś i obsuždať niečieho. Eto dažie nie prierohativy priezidientov. Eto dołžno podnimaťsia jeŝie vyšie. Poetomu mnie kažietsia, čto tiemy etoj nie suŝiestvujet.
No jeśli hovoriť o pierśpiektivach, to oni, sobstvienno, zaklučajutsia v tom, o čiem ja tolko čto hovorił, oni zaklučajutsia v Sojuznom hosudarstvie. Vot tam my diejstvitielno dołžny nasyŝať eto Sojuznoje hosudarstvo riealnymi połnomočijami. My dołžny striemiťsia k horazdo boleje vysokoj stiepieni ekonomičieskoj intiehrirovannosti, k odinakovym praviłam torhovli, k niedopuŝienijam kakich-to zahraditielnych riešienij, k niedopuŝieniju konfliktov na etoj počvie. Vot zdieś jesť, nad čiem porabotať. Eto pravilno.
I jeśli my po etomu puti pojdiem, to u nas tohda budiet očień chorošieje buduŝieje.
SŁONIEVSKIJ A.A.: Spasibo.
MIEDVIEDIEV D.A.: Požałujsta.
HULAJEV A.A.: Ja chotieł by vsie-taki viernuťsia jeŝie raz k voprosu Sojuznoho hosudarstva.
Dieło v tom, čto takaja paradoksalnaja situacija v Biełarusi siehodnia: čiem dolšie suŝiestvujet … hosudarstvo, tiem bolšie sosłovij hovoriat o tom, čto u nasielenija padajet dovierije k etomu. I vot siehodnia voźnikajet vopros.
To jesť Vaša točka zrienija poniatna. Vy hovoritie o tom, čto nado nasyŝať jeho novym sodieržanijem. Eto tožie poniatno. No jeśli dieło budiet prodołžaťsia tak žie, kohda kontakty na urovnie činovnikov, a nasielenije nikak nie budiet vosprinimať eto kak ułučšienije, skažiem, žiźni, ułučšienije kontakta i tak daleje, to i dovierije budiet padať dalšie. Jesť li kakaja-nibud́ rabota nad vozmožnosťju rieformirovanija, nad vozmožnosťju sozdanija novych form?
MIEDVIEDIEV D.A.: Davajtie, tohda ja vsie-taki poprobuju obostriť Vaš vopros. Vy, Anatolij Arsieńjevič, ob etom mienia počiemu sprašivajetie? Vy sčitajetie, čto suŝiestvujet dieficit vzaimoponimanija mieždu rukovoditielami našich stran: mieždu priezidientami, mieždu pravitielstvami i eto skazyvajetsia na sud́bie Sojuznoho hosudarstva, potomu čto inačie ja nie očień ponimaju, v čiem suť voprosa?
HULAJEV A.A.: Suť voprosa v tom, čto, ja povtoriaju, opiať žie jeśli vieriť sociołohičieskim oprosam, … dovierija k etomu projektu kak k takovomu, i jeśli rabota budiet ostavaťsia na etom žie urovnie, to dovierije budiet padať dalšie.
MIEDVIEDIEV D.A.: Vy znajetie, my vsiehda dołžny pomniť o tom, otkuda my idiem i v kakom napravlenii. Potomu čto, koniečno, dovierije možiet padať ili rasti, nasielenije možiet byť niedovolno tiem, kak bystro riešajutsia tie ili inyje zadači. No ja prosto chotieł by obratiť vnimanije na to, čto jeśli u nas nie było by Sojuznoho hosudarstva, to urovień našieho sotrudničiestva był by druhim, v tom čiśle i riešienije riada voprosov osuŝiestvlałoś by inačie. I mnie kažietsia, ob etom nužno hovoriť, v tom čiśle i sriedstvam massovoj informacii, potomu čto davajtie voźmiem takuju čuvstvitielnuju tiemu, kak boŕba s krizisom. U nas niet ni s kiem takich osobych otnošienij finansovych, kromie kak s Biełaruśju. Biełaruś javlajetsia krupniejšim zajemŝikom našich sriedstv. Za poślednije hody było vydano, bukvalno, po suti, za dva s połovinoj hoda, było vydano bolšie 3 młrd. dołłarov, dienieh. My nikomu takich sriedstv v dołh nie priedostavlali. Počiemu my eto diełajem v otnošienii Biełarusi? Tolko potomu, čto my nachodimsia v ramkach Sojuznoho hosudarstva, potomu čto u nas očień tiesno intiehrirovannyje ekonomiki, i u nas jesť i političieskije obiazatielstva po otnošieniju druh k druhu.
Jeśli by rieċ šła o kakom-to druhom hosudarstvie, to naša pomoŝ była by skromnieje. U nas vied́ tožie nie blestiaŝaja situacija v ekonomikie. Boleje toho, po objemu padienija promyšlennoho proizvodstva u nas situacija chužie, čiem u vas. Ja posmotrieł po poślednim cifram, skorieje vsieho, v etom hodu biełorusskaja ekonomika dažie prodiemonstrirujet niebolšoj, skromnyj, no rost. A u nas budiet padienije. Da, rośsijskaja ekonomika bolšie, po mnohim pokazatielam silnieje, no u nas i ludiej živiet bolšie.
Počiemu ja hovoriu o krieditach? Potomu čto začastuju, kohda my rassuždajem o polzie tiech ili inych političieskich institutov, my zabyvajem ob ich riealnom napołnienii. No vot eti kriedity — eto i jesť ich riealnoje napołnienije. Napomniu, čto do sich por po linii MVF, po linii jevropiejskich krieditnych institutov obŝij objem poddieržki, okazannoj ekonomikie Biełarusi, tolko-tolko približajetsia k triem milliardam, da jeŝie i riešienija dažie vsie nie priniaty, a my užie eti dieńhi vydielili dla ekonomiki. Poetomu vot imienno etim i dołžno provieriaťsia našie sotrudničiestvo, imienno eto javlajetsia hłavnym kritierijem uśpiecha — to, kak my druh druhu pomohajem v opriedielennoj situacii.
U nas była dostatočno obširnaja diskuśsija na etu tiemu, v tom čiśle i u mienia s Aleksandrom Hrihoŕjevičiem vo vriemia proviedienija sammita SNH v Kišinievie. Takaja była čietkaja i, v obŝiem, inohda emocionalnaja dažie na etu tiemu diskuśsija. No ja tohda skazał v zakrytom formatie, i siejčas vam hovoriu o tom, čto imienno naša poddieržka po otnošieniju k Biełarusi zaklučajetsia v osobom otnošienii. No pomimo vot takich śpiecialnych otnošienij, kotoryje śviazyvajut naši strany, u nas jesť i instituty, kotoryje my sovmiestno prodvihajem, v častnosti, Antikrizisnyj fond, kotoryj my sozdali v ramkach JevrAzES. I to, čto Rośsija pošła na sozdanije etoho Fonda, pokazyvajet, čto my nieravnodušny k tomu, kak strojatsia naši ekonomičieskije otnošienija s bližajšimi partnierami, s bližajšimi sosiediami. My, napomniu, v etot Antikrizisnyj fond vkładyvajem 7,5 młrd. dołłarov, druhije strany — suŝiestvienno mieńšie, Kazachstan vkładyvajet opriedielennuju leptu. Vsie ostalnyje strany vkładyvajut otnositielno niebolšije summy, no vostriebovať-to oni mohut suŝiestvienno bolšije summy. I jeśli etot miechanizm zapustiť, to my połučim, opiať žie, poddieržku v usłovijach krizisa.
Poetomu ja dumaju, čto vot našie tovariŝiestvo, naši sojuźničieskije otnošienija dołžny provieriaťsia pri pomoŝi vot etich ekonomičieskich schiem, pri pomoŝi osobych ekonomičieskich otnošienij. I kohda vot ja, naprimier, słyšu ot našich partnierov inohda, čto my niedostatočno pomohajem druh druhu, u mienia eto vyzyvajet udivlenije, potomu čto nikto tak nie pomohajet svoim partnieram, kak Rośsijskaja Fiedieracija. I eto vsiecieło i połnosťju otnositsia k Biełarusi.
RAKOVSKAJA Ł.P.: Vy znajetie, vot my zdieś vsie žurnalisty hosudarstviennych i nie hosudarstviennych izdanij, no ja dumaju, čto vsiech nas objediniajet to, čto my biełorusy, hraždanie Biełarusi, patrioty svojej strany. Vy znajetie, byvajet prosto inohda očień bolno, obidno i nieprijatno čitať v fiedieralnoj rośsijskoj prieśsie tie zajavlenija, kotoryje, nu, ja nie znaju dažie, nie dumaju, čto žurnalisty voobŝie mohut ... Jeśli u nich tohda takije ubieždienija, nieužieli oni tak płocho otnosiatsia k Biełarusi? To jesť takije očień emocionalnyje vieŝi, naprimier, čto Biełaruś nachlebnica Rośsii, tak skazať, hiri na puti jeje raźvitija.
My vsie priekrasno ponimajem, čto jesť svoboda słova, i čto, v obŝiem-to, eto śviatoje, eto instrumient, voobŝie vozmožnosť suŝiestvovanija žurnalista kak profieśsionała.
No čto by Vy požiełali rośsijskim žurnalistam, kotoryje, v obŝiem-to, vot tak pišut o Biełarusi? Naprimier, niedavno ssyłka na anonimnyj istočnik iz Kriemla, hdie prosto, v obŝiem-to, v oskorbitielnoj formie było skazano, čto, naviernoje, kto-to užie nie chočiet byť priezidientom svojej strany. Eto Vy pomnitie, naviernoje.
MIEDVIEDIEV D.A.: Ja vsie pomniu. U mienia profieśsija takaja.
Čto by ja požiełał žurnalistam iz Biełarusi ili rośsijskim žurnalistam tolko odnoho — hovoritie pravdu. Eto śviataja obiazannosť luboho žurnalista, biezotnositielno toho, v kakoj stranie on živiet i v kakom sriedstvie massovoj informacii rabotajet: ili v skromnom intierniet-izdanii, kotoroje čiślit siebia v kačiestvie oppozicionnych, ili v moŝnom hosudarstviennom ŚMI. Obiazannosť — hovoriť pravdu.
Čto žie kasajetsia ocienok, to oni vsiehda budut očień raźličnymi. Zdieś niečieho obižaťsia. Tie, kto pišut ekonomičieskije eśsie, razhovarivajut na tiemu o tom, čto kto-to tam — hiria, a kto-to — pomoŝnik, vyskazyvajut svoju točku zrienija. K etomu otnosiťsia nužno spokojno, tiem boleje čto altiernativnyje ili diamietralno protivopołožnyje točki zrienija vyskazyvajutsia v biełorusskich sriedstvach massovoj informacii po povodu pomoŝi i poddieržki Rośsijskoj Fiedieracii. Ja nie vižu v etom ničieho płochoho. Zdieś nie za čiem druh na druha obižaťsia. No obiazannosť hovoriť pravdu diejstvitielno eto śviataja obiazannosť luboho sriedstva massovoj informacii. Čto žie kasajetsia tonalnosti diskuśsii i našiej korriektnosti, to zdieś, v obŝiem, jesť o čiem pohovoriť.
Naviernoje, my tožie niebiezupriečny, ja imieju v vidu Rośsijskuju Fiedieraciju, otdielnych dołžnostnych lic, kotoryje čto-to hovoriat, ili niekich istočnikov, kotoryje tie ili inyje sihnały posyłajut. No mnie by chotiełoś obratiť vnimanije na to, čto za poślednieje vriemia so storony našich biełorusskich partnierov i samoho Priezidienta Biełarusi było sdiełano značitielnoje čisło emocionalnych zajavlenij, kotoryje začastuju vychodili za ramki dipłomatičieskoho protokoła, a jeśli hovoriť priedielno otkrovienno, nosili vieśma śpiecifičieskij charaktier po otnošieniju k otdielnym dołžnostnym licam Rośsijskoj Fiedieracii. Ja imieju v vidu i členov pravitielstva, i priedsiedatiela pravitielstva našiej strany. Mnie eto nie nravitsia, ja sčitaju eto niedopustimym. Boleje toho, popytki kakim-to obrazom pokazať, čto my možiem vystraivať tiepłyje otnošienija ličnyje, no v to žie vriemia pri sootvietstvujuŝich charaktieristikach, davajemych členam pravitielstva Rośsijskoj Fiedieracii, eto puť v tupik, potomu kak eto pravitielstvo, kotoroje było naznačieno Hosudarstviennoj Dumoj po mojemu priedstavleniju. I kohda tot ili inoj moj kolleha polemizirujet s etim pravitielstvom — on polemizirujet so mnoj. Zdieś druhoho varianta byť nie možiet. Vyvod: nužno byť boleje sdieržannymi
Požałujsta.
RAKOVSKAJA Ł.P.: Žurnalistam tožie.
MIEDVIEDIEV D.A.: Koniečno, vam tožie.
SIERIEDIČ I.P.: Niekotoryje analitiki i u vas, i u nas v Biełarusi zamiečajut, čto Rośsija dublirujet jeśli nie každyj šah, to počti každyj šah Łukašienko, kotoroho v našiem … koje-kto nazyvajet poślednim diktatorom Jevropy. U nas nikohda hubiernatorov i merov nie vybirali, oni naznačaliś i naznačajutsia, i vy otkazaliś ot priamych vyborov. U nas na tielevidienije, na radio, v hosudarstviennyje haziety nie možiet probiťsia ni odin oppozicionier, i ja davno nie vižu na vašich ekranach ni Niemcova, ni Kaśjanova, ni Kasparova, možno prodołžať provodiť eti paralleli. Eto čto, vyražienije solidarnosti s Aleksandrom Hrihoŕjevičiem ili diemokratija kakaja-to svojeobraznaja po-rośsijski?
MIEDVIEDIEV D.A.: Znajetie, ja siejčas davał ocienku emocionalnym vsiakim vieŝam, kak Vy, naviernoje, obratili vnimanije, dostatočno takuju łakoničnuju i, nadiejuś, čietkuju. Čto žie kasajetsia vsiakoho roda poleznoho opyta, jeho možno i skopirovať, počiemu niet? Eto, na moj vzhlad, nie samaja płochaja vieŝ. No jeśli hovoriť, skažiem, o političieskom ustrojstvie, pri vsiem uvažienii k našim biełorusskim druźjam i k biełorusskomu političieskomu ustrojstvu, k biełorusskim praviłam, nie tolko u vas hubiernatory naznačajutsia na dołžnosť ili, kak u nas, nadielajutsia połnomočijami nie putiem vyborov. Jesť i druhije strany, jevropiejskije strany, kak priniato hovoriť opiať žie, s raźvitoj diemokratijej. Eto vopros užie konkrietnoho hosudarstva, kakuju sistiemu vosprinimať, ja na etu tiemu nieodnokratno hovorił i jeŝie raz mohu skazať v etom kruhu.
Ja nie sčitaju, čto izbranije hubiernatorov javlajetsia priznakom diemokratičnosti toho ili inoho hosudarstviennoho ustrojstva. Boleje toho, v riadie słučajev takoho roda tiechnołohii sozdajut protivopołožnyj effiekt. Poetomu my v kakoj-to momient pomieniali etu situaciju. Ja užie nieodnokratno na etu tiemu tožie hovorił, ja nie sčitaju pravilnym vozvraŝaťsia k vybornosti hubiernatorov, vo vsiakom słučaje, v istoričieskoj pierśpiektivie. No eto moja točka zrienija. Jestiestvienno, vsiakij čiełoviek, kotoryj vpośledstvii budiet rabotať v dołžnosti priezidienta, možiet svoju točku zrienija priedjaviť obŝiestviennosti. No mnie kažietsia, čto dla Rośsii eto naiboleje optimalnaja sistiema upravlenija, potomu čto upravlať Rośsijej, skažu vam otkrovienno, eto očień nielehkoje dieło, eto vsie-taki Fiedieracija s 83 subjektami Fiedieracii, kotoraja prostirajetsia poka jeŝie na tierritorii 11 časovych pojasov.
Tiepieŕ v otnošienii sriedstv massovoj informacii. Opiať žie, eto vieŝi užie takije subjektivnyje, ocienočnyje. Mnie nieodnokratno prichodiłoś na eti voprosy otviečať, i vam skažu: ja nie sčitaju, čto v našich sriedstvach massovoj informacii, v našiem miedijnom pole proischodit kakoj-to riehriess. Druhoj vopros, čto my mieniajemsia, i naši ŚMI otličajutsia ot ŚMI 90-ch hodov. Možiet byť, v nich mieńšie takich političieski zaboristych tiem, no tolko liš potomu, čto oni v mieńšiej stiepieni intieriesny našim hraždanam. V 90-je hody niedostatok matierialnoho błahopołučija kompiensirovałsia bieskoniečnymi političieskimi diskuśsijami. Eto, kstati, odin iz sposobov upravlenija: kohda jesť niečieho, łučšie podkinuť tiemu dla razhovora. No kohda my nacieleny vsie-taki na takoj sozidatielnyj trud, nužno rabotať, eto otkrovienno vam skažu. No vsie oppozicionnyje piersonaži vpołnie sposobny doniesti svoju točku zrienija do samych širokich kruhov našiej zaintieriesovannoj obŝiestviennosti.
Jeśli hovoriť o nazvannych Vami ludiach, vopros v tom jeŝie koho tie ili inyje ludi, političieskije siły kakije oni priedstavlajut. U nas jesť pozicionnyje partii, i vchodiaŝije v sostav parłamienta, i nie vchodiaŝije v sostav parłamienta, kotoryje riehularno pojavlajutsia v ŚMI, jestiestvienno, i v tielevizionnych formatach, i hovoriat, v obŝiem, vsie, čto chotiat. No jeśli tie ili inyje političieskije fihury voobŝie nikoho nie priedstavlajut, to oni, kak praviło, nikomu i nie intieriesny. No dažie u takich ludiej jesť vozmožnosť doniesti svoju točku zrienija pri pomoŝi sovriemiennych tiechnołohij. Jeśli hovoriť ob intiernietie, to u nas około 50 młn. čiełoviek praktičieski polzujutsia intiernietom. Eto počti połovina vzrosłoho nasielenija našiej strany, počti połovina. Tam ohromnoje količiestvo miedijnych riesursov, ohromnoje količiestvo intierniet-riesursov, v tom čiśle massa oppozicionnych. Vsie, kto chotiat, i upomianutyje Vami kollehi, oni hovoriat vsie, čto im zabłahorassuditsia, oni obličajut vłasť, oni priedłahajut svoi rieciepty ispravlenija situacii, oni učastvujut v publičnych mieroprijatijach. Tak čto v etom smyśle ničieho nie iźmieniłoś, naoborot, mnie kažietsia, stało łučšie.
Požałujsta.
KOROL A.S.: Osnovnoj smysł Vašiej staťji «Rośsija, vpieried!», kak i Posłanija možno vyraziť v dvuch słovach: modiernizacija i diemokratizacija, ot upravlajemoj diemokratii k normalnoj diemokratii po jevropiejskim standartam. V kontiekstie Vašich idiej, čto by Vy priedłožili pod łozunh «Biełaruś, vpieried!» i kak Vam vidiatsia vozmožnosti sposobstvovanija so storony Rośsii diemokratičieskim pieriemienam v Biełarusi?
MIEDVIEDIEV D.A.: Ja poślednij čas potratił na to, čtoby postaraťsia vam, vo vsiakom słučaje, i čieriez vas biełorusskim hraždanam dokazať odnu niechitruju vieŝ, čto Rośsija nie striemitsia k tomu, čtoby čto-libo naviazyvať…
KOROL A.S.: Moralno sposobstvovať.
MIEDVIEDIEV D.A.: …i sposobstvovať. No my, koniečno, zaintieriesovany v raźvitii biełorusskoho obŝiestva i hosudarstva, eto somnienija nie vyzyvajet i nie dołžno vyzyvať.
Diejstvitielno, v mojem trudie etom «Rośsija, vpieried!», v sootvietstvujuŝiej staťje i vpośledstvii v Posłanii priezidienta hovoriłoś o nieobchodimosti modiernizacii političieskich i ekonomičieskich institutov v našiej stranie. Ja sčitaju, čto vriemia dla etoho prišło, potomu čto my mnoho vriemieni, poślednije počti diesiať let, potratili na to, čtoby stabilizirovať našie hosudarstvo, sdiełať jeho boleje silnym, boleje adiekvatnym sovriemiennym vyzovam, i my zdieś koje-čieho dobiliś, ja sčitaju. Eta rabota viełaś, na moj vzhlad, sieŕjezno i dostihła riezultatov.
No ciel raźvitija hosudarstva zaklučajetsia nie tolko v stabilnosti hosudarstviennych institutov i nie stolko v stabilnosti hosudarstviennych institutov, skolko v tom, čtoby v etom hosudarstvie komfortno žiłoś jeho hraždanam, a dla etoho nieobchodimo soobrazovyvať ekonomiku i političieskuju śfieru s triebovanijami dnia. I poetomu nužna modiernizacija. Modiernizacija nie označajet otricanija toho, čto sdiełano. Modiernizacija — eto raźvitije, raźvitije s učietom našich vozmožnostiej i s učietom okružajuŝiej situacii, vklučaja, skažiem, v našiej stranie, krizis, syŕjevuju napravlennosť našiej ekonomiki, niesovieršienstvo mnohich socialnych institutov i nieobchodimosť sovieršienstvovanija političieskoj sistiemy. Tak vot, ja dumaju, čto vsie eti problemy v značitielnoj mierie, vo vsiakom słučaje, prisuŝi i dla druhich hosudarstv, kotoryje obrazovaliś na bazie byvšieho Sovietskoho Sojuza, i Biełarusi v tom čiśle. Niet ni odnoho hosudarstva, kotoroje by kardinalno vyrvałoś vpieried i mohło by sčitaťsia raźvitym i samodostatočnym, niet takoho hosudarstva, i Biełaruś nie takova, i Rośsija nie takova, i druhije strany nie takovy. Poetomu my dołžny vnimatielno smotrieť za tiem, kakije idiei priedłahajutsia u sosiediej. My, kstati, eto diełajem, i vsiehda s bolšim intieriesom vosprinimajem tot opyt, kotoryj nakoplen našimi sosiediami. Poetomu jeśli kakije-to idiei iz mojej staťji i Posłanija Priezidienta prihodiatsia našim biełorusskim druźjam, ja budu očień rad.
JEVTUCHOV V.M.: Dmitrij Anatoljevič, jeśli ocieniť rośsijskuju politiku, naskolko ja mohu jeje ocieniť, s 90-ch i do nyniešnieho vriemieni jesť takoj odin faktor: Rośsija tieriajet druziej na postsovietskom prostranstvie. U koho-to, vyražajaś Vašimi słovami, tranzit nie vsiehda stabilen, u koho-to jeŝie kakaja-to situacija. I v poślednije hody składyvajetsia vpiečatlenije, čto niečto pochožieje proischodit i v otnošienii Biełarusi, Vy ocharaktierizovali eto v Słovienii «nie vsie tak prosto». Možno hovoriť o hazovoj vojnie, o skandale mołočnom, kakoj-to sacharnoj problemie, kakije-to ultimatumy jesť ot rośsijskich činovnikov, to jesť nie opasajetieś li Vy, čto vot eta politika, ona kak by vytołkniet iz etoj niši druha i sojuźnika, kotoruju poka zanimajet Rośsija u Biełarusi, Rośsiju vytołkniet i kakaja-to strana zajmiet etu nišu?
MIEDVIEDIEV D.A.: Da ja ničieho nie opasajuś, jeśli by ja čieho-to opasałsia, ja by priezidientom nie rabotał. Znajetie, nužno prosto zdravo smotrieť na vieŝi. My nikoho iz druziej nie potieriali. Boleje toho, my so vsiemi chotim raźvivať partnierskije, družieskije otnošienija, a s Biełaruśju — sojuźničieskije otnošienija, očień blizkije otnošienija. My ni s kiem nie razhovarivajem na jazykie ultimatumov. Eto było by prosto nieproduktivno i niepravilno. No my chotim, koniečno, učieta i našich intieriesov.
Rośsija, da, bolšaja strana. No eto nie značit, čto u nas nie dołžno byť ekonomičieskich intieriesov. Ja Vam cifry privodił po povodu krieditovanija. Kstati skazať, siejčas rassmatrivajetsia i vopros o priedostavlenii dopołnitielnoho nabora krieditov po kommierčieskoj linii dla Biełarusi. Rassmatrivajetsia i užie, po suti, riešien vopros o priobrietienii krupnoho biełorusskoho banka. Eto označajet, čto ekonomičieskije projekty raźvivajutsia. Poetomu nikakich ultimatumov niet. No my dołžny vsie-taki rabotať na bazie rynočnych otnošienij. My nie možiem torhovať, skažiem, po cienam, kotoryje suŝiestviennym obrazom otličajutsia ot mirovych cien. Eto było by prosto niepravilno i nieproduktivno.
Da, my dołžny sozdať usłovija unificirovannyje, jedinyje usłovija dla torhovli, s tiem čtoby nie było obidno; s tiem čtoby pošliny byli razumnyje. I vot eto budiet priedotvraŝať vsiakoho roda konflikty, kotoryje byli v etom hodu. Ohovoriuś: u nas vsie-taki, słava bohu, nikakoj «hazovoj vojny» s Biełaruśju niet. U nas była očień słožnaja situacija s ukrainskimi potriebitielami imienno v siłu političieskich trudnostiej, kotoryje pierieživajet ukrainskoje hosudarstvo. No s Biełaruśju u nas etoho niet. My prosto dovolno dołho vsiehda obsuždajem usłovija, no v koncie koncov vychodim na kakije-to okončatielnyje, razumnyje, kompromissnyje dohovoriennosti. Poetomu Rośsija nikoho nie tieriajet. Rośsija chočiet rabotať civilizovanno, chočiet rabotať po-sovriemiennomu, chočiet rabotať tak, kak eto ustraivajet našich partnierov. I vot jeśli my tak budiem rabotať, u nas budut samyje łučšije, samyje tiepłyje, samyje partnierskije otnošienija, jeśli my budiem uvažitielno otnosiťsia k intieriesam druh druha.
CHODOSOVSKIJ V.V.: Dmitrij Anatoljevič, kak Vy možietie prokommientirovať tiezis o tom, čto imienno ŝiedraja pomoŝ Rośsii v vidie diešievych enierhonositielej, krieditnoj poddieržki kak raz-to die-fakto i zatormoziła strukturno-ekonomičieskije rieformy v Biełarusi, i dažie prociess diemokratizacii?
I kak by v prodołžienije razhovora o modiernizacii. Nie stoit li siehodnia boleje čietko zajaviť o modiernizacii etich otnošienij, čtoby nie povtoriałaś takaja situacija? Spasibo.
MIEDVIEDIEV D.A.: Spasibo. Vy znajetie, eto vsie iz obłasti hipotiez: dali by mieńšie, bystrieje by rieformy pošli. Chotia, koniečno, ja sam dumaju ob etom, nie primienitielno k našim otnošienijam, a primienitielno k našiej ekonomikie. No eto vsie schołastičieskije rassuždienija. Vot jeśli by u Rośsii było mieńšie haza i mieńšie niefti, my łučšie by žili, ili chužie? S odnoj storony, vrodie chužie, potomu čto u nas by mieńšie był by eksportnyj potienciał. S druhoj storony, my, naviernoje, bystrieje by provieli diviersifikaciju ekonomiki, i v etom smyśle byli by łučšie zaŝiŝieny ot krizisa. To žie samoje otnositsia i k Biełarusi. My diejstvitielno pomohali, vieśma ŝiedro pomohali v opriedielennyj pieriod dla toho, čtoby naši sosiednije hosudarstva, i Biełaruś v tom čiśle, raźvivaliś. No my nie sčitali eto čiem-to osobiennym, potomu čto my vsie vyšli iz Sovietskoho Sojuza, u nas u vsiech byli odinakovyje i vieśma odnobokije ekonomiki. I jeśli by my v kakoj-to momient, v 90-je hody, skazali by, vsio, budiem postavlať haz po tiem žie usłovijam, čto v Jevropu, ekonomiki mnohich hosudarstv, i Biełarusi, i Ukrainy, i niekotorych druhich, prosto zachlebnuliś by. Nu, eto było by prosto nieprijemlemo dla nas, eto niedopustimo, eto očień blizkije dla nas hosudarstva, vašie hosudarstvo v tom čiśle.
No v kakoj-to momient nužno, koniečno, pieriechodiť užie na sovriemiennyje otnošienija, na normalnyje rynočnyje otnošienija, i my našli v siebie siłu voli sdiełať eto. Ja imieju v dannom słučaje i Rośsijskuju Fiedieraciju, i našich biełorusskich partnierov. U nas jesť płan, kakim obrazom my vyvodim eti cieny na sovriemiennyje cieny, na cieny, osnovannyje na ravnyje dochodnosti, na jevropiejskije cieny, i my k etomu budiem i dalšie striemiťsia. Vsie žie ostalnoje — eto iz obłasti hipotiez, kak ja skazał, i niesostojavšichsia vieŝiej, poetomu ob etom možno rassuždať v analitičieskich staťjach, no biessmyślenno hovoriť v riežimie političieskoj praktiki.
Vlijanije žie ekonomičieskoj situacii na političieskije instituty, ono jeŝie boleje słožnoje. Poetomu kohda kto-to pytajetsia vystroiť vot takuju schiemu, čto ni bud́ pomoŝi, tot ili inoj političieskij riežim by užie zakončiłsia, on dopuskajet odnu ošibku. Eto v tieorii tak, a na praktikie vsie inačie, eto zavisit ot ohromnoho količiestva faktorov. Ohromnoho količiestva faktorov! I ja nie budu, jestiestvienno, analizirovať pod etim uhłom situaciju v Biełarusi ili v druhoj stranie na postsovietskom prostranstvie, no nie vsie riešajut dieńhi. Očień mnohoje zavisit ot političieskoj kultury naroda, očień mnohoje zavisit ot toho, kak nastrojeny elity, očień mnohoje zavisit ot obrazovanija, očień mnohoje zavisit ot diejatielnosti sriedstv massovoj informacii, vy nie povieritie. I vot tolko v etom słučaje možno hovoriť o tom, čto ta ili inaja strana hotova, dopustim, k kakomu-to novomu etapu v svojem raźvitii ili nie hotova ili čto ekonomika povlijała ili nie povlijała. Poetomu, mnie kažietsia, my dołžny smotrieť v buduŝieje, a vot eto buduŝieje dołžno byť partnierskim, sovriemiennym kak ja užie hovorił, i osnovannym na prahmatičieskom, no dobrožiełatielnom podchodie. Vot jeśli my etich principov budiem pridierživaťsia, u nas budut stabilnyje i očień blizkije otnošienija.
CHODOSOVSKIJ V.V.: V formatie dvustorońnich otnošienij eto diełať bystrieje i lehčie, čiem v formatie Sojuznoho hosudarstva? Tut jesť kakije-to političieskije aśpiekty?
MIEDVIEDIEV D.A.: Ja užie skazał ob etom. Vy znajetie, ja jeŝie raz skažu. Ja sčitaju, čto Sojuznoje hosudarstvo, kakije by my ni priedjavlali siejčas prietienzii k kakim-to elemientam raźvitija etoho hosudarstva, no ono syhrało važniejšuju funkciju — ono sbliziło naši strany, ono sozdało miechanizm dla raboty. Poetomu otchod v obratnuju storonu był by riehriessom. Nam nužno Sojuznoje hosudarstvo nasyŝať riealnymi połnomočijami ili modificirovať jeho kak-to soobrazno intieriesam dnia, dopustim. No, vo vsiakom słučaje, už točno niet smysła razrušať jeho i hovoriť o tom, čto davajtie, partnierstvovať kak-to po-novomu. My žie ponimajem, čiem eto zakančivajetsia. Kohda odni partnierskije śviazi razryvajutsia, a druhije nie sozdajutsia, mieždu stranami voźnikajut problemy, mieždu ekonomikami voźnikajut problemy i ludi ot etoho stradajut. Eto samoje nieprijatnoje.
Aleksiej Aleksiejevič, Vy budietie vopros zadavať ot imieni biełorusskich …?
HROMOV A.A.: Jeśli možno…
HULAJEV A.A.: Kstati, o sriedstvach massovoj informacii, Dmitrij Anatoljevič, a kak Vy otnositieś k tomu, čto Vas nazyvajut «błohier».
MIEDVIEDIEV D.A.: Normalno otnošuś, potomu čto ja i jesť błohier. Ja žie imieju svoj błoh, značit, poetomu ja — błohier, no osobiennyj, naviernoje, błohier, vsie-taki u mienia takoje śpiecifičieskoje połožienije. No v ciełom ničieho zazornoho nie vižu v tom, čtoby nazyvaťsia błohierom ni dla obyčnoho hraždanina, ni dla priezidienta bolšoj strany. Kstati, u mienia massa kolleh-błohierov, kotoryje tožie imiejut svoj błoh i zanimajutsia etim nie mienieje aktivno, čiem ja. Tak čto ničieho płochoho.
HULAJEV A.A.: Zamiečatielno.
SKURKO A.: Možno utočniajuŝij vopros?
MIEDVIEDIEV D.A.: Požałujsta, kollehi.
SKURKO A.: Otviečaja na vopros Anatolija Arsieńjeviča Hulajeva, Vy upomianuli o tom, čto v Biełarusi v śledujuŝiem hodu budiet nabludaťsia ekonomičieskij rost. Niebolšoj, no budiet nabludaťsia.
MIEDVIEDIEV D.A.: V etom hodu, ja skazał.
SKURKO A.: V etom. Iźvinitie. V otličije ot Rośsijskoj Fiedieracii, po Vašiemu mnieniju, čiem obusłovlena takaja situacija?
MIEDVIEDIEV D.A.: Čiem obusłovlena? Obusłovlena nieskolkimi vieŝami. Masštabami ekonomiki rośsijskoj, s odnoj storony, i problemami, s kotorymi naša ekonomika stołknułaś v krizisnyj hod, izbytočnoj eksportno-syŕjevoj orijentacijej našiej ekonomiki, ja ob etom otkrovienno žie skazał niekotoroje vriemia nazad, i poetomu dovolno suŝiestviennym provałom, kotoryj my nabludali v riadie siektorov našiej ekonomiki, v častnosti, v mietałłurhičieskom siektorie, v avtomobilnom siektorie i po niekotorym druhim vidam proizvodstva, osobienno v monohorodach. Imienno poetomu my «provaliliś» bolšie, čiem ožidali.
Čto žie kasajetsia situacii v Biełarusi, to, mnie kažietsia, eto śviazano s nieskolkimi vieŝami. Vo-piervych, vsie-taki vaša ekonomika okazałaś čuť boleje zaŝiŝiennoj i błahodaria diviersifikacii proizvodstva, kotoraja suŝiestvujet, i błahodaria, možiet byť, tiem riešienijam, kotoryje prinimaliś vovriemia. Ničieho nie choču skazať płochoho o riešienijach, kotoryje prinimali biełorusskije partniery. Mnie kažietsia, oni byli sovriemiennymi i svojevriemiennymi. Nu i, jeśli chotitie, błahodaria opriedielennoj poddieržkie, kotoraja była okazana biełorusskoj ekonomikie, v tom čiśle so storony Rośsijskoj Fiedieracii. Jeśli by nam takuju poddieržku kto-to okazał, soobrazno masštabam našiej ekonomiki, možiet byť, cifry našieho padienija byli by čuť pomieńšie.
A vot tam u nas užie Irina Olehovna chočiet čto-to sprosiť.
LEVŠINA I.O.: Da, spasibo.
Niekotoryje politołohi sčitajut, čto otnošienija mieždu Moskvoj i Minskom osłožniajut nieprostyje ličnyje otnošienija mieždu Aleksandrom Łukašienko i Vładimirom Putinym.
Ja by prosiła Vas prokommientirovať eto mnienije. I kakovo vlijanije ličnych otnošienij politikov v biełorussko-rośsijskom sotrudničiestvie?
MIEDVIEDIEV D.A.: Vy znajetie, ja častično užie na etot vopros otviečał, kohda hovorił ob elemientach polemiki, kotoraja suŝiestvujet, kotoraja dołžna viestiś, na moj vzhlad, v korriektnych formach. Poetomu vot ob etom pomniť nužno vsiehda.
Čto žie kasajetsia ličnych otnošienij, to, naskolko ja znaju, mieždu Aleksandrom Łukašienko i Vładimirom Putinym byli vsiehda normalnyje partnierskije otnošienija, kohda moj priedšiestvieńnik rabotał priezidientom. Eto nie značit, čto oni nie sporili. Oni sporili, koniečno. Eto normalno absolutno. Točno tak žie, kak i u mienia, chorošije partnierskije otnošienija s Aleksandrom Hrihoŕjevičiem. Eto tožie nie značit, čto my nikohda nie sporim druh s druhom i čto my vo vsiem sohłašajemsia.
Druhoj vopros, čto mnie priedstavlajetsia, očień važno vosprinimať partniera nie prosto uvažitielno, no i pytaťsia słyšať jeho. Eto załoh uśpiecha. No v politikie, i v etom ja ubiediłsia užie sam, biezusłovno, ličnyj faktor imiejet značienije. Otricať eto biessmyślenno. No on nie javlajetsia samodavlejuŝim.
Priviedu Vam odin prostoj primier, kotoryj ja nieodnokratno užie privodił. U nas s administracij Džordža Buša mładšieho v ličnom płanie byli očień chorošije otnošienija, tiepłyje otnošienija, čto nie pomiešało v kakoj-to momient našim miežhosudarstviennym otnošienijam diehradirovať počti do urovnia «chołodnoj vojny», vot, na moj vzhlad, očień točnyj primier: chorošije otnošienija mieždu politikami — płochije miežhosudarstviennyje otnošienija. Byvajet i inaja situacija: mieždu vysšimi dołžnostnymi licami prochładnyje otnošienija, a miežhosudarstviennyje otnošienija, oni na takom urovnie nachodiatsia, čto nikakije prochładnyje otnošienija ich nie uničtožajut. No, koniečno, kohda i ličnyje otnošienija mieždu politikami, i miežhosudarstviennyje otnošienija nachodiatsia v harmonii, eto pozvolajet raźvivať v ciełom otnošienija mieždu stranami, mieždu narodami samym łučšim obrazom.
KOROL A.S.: Płanirujetsia li u Vas dvustorońniaja vstrieča vo vriemia Vašieho vizita v Minsk, dvustorońniaja vstrieča s Łukašienko?
MIEDVIEDIEV D.A.: Vo vriemia vizita v Minsk my s Aleksandrom Hrihoŕjevičiem tak ili inačie obiazatielno pohovorim, obiazatielno pohovorim, no tak nie byvajet, u nas siejčas jeŝie dažie format okončatielno nie opriedielen. Ja, otkrovienno hovoria, dažie jeŝie nie znaju, kohda ja pojedu, ja prosto dumaju, tut jesť riad idiej, no v lubom słučaje takoho nie byvajet, čtoby my vstrietiliś i nie pohovorili. Eto možiet byť boleje prodołžitielnoje vriemia, mienieje prodołžitielnoje vriemia, no u nas niet dieficita obŝienija, my vstriečajemsia riehularno. Poślednij raz ja u vas v hostiach był, my tak dovolno płotno poobŝaliś vo vriemia proviedienija učienij, potom vidieliś v Kišinievie, tam u nas był takoj publičnyj variant obsuždienija, v tom čiśle krizisnych javlenij v mirovoj ekonomikie. My po tielefonu obŝajemsia, tak čto i u vas čto-nibud́ pridumajem.
Požałujsta.
CHODOSOVSKIJ V.V.: Skažitie, požałujsta, kakaja rol vojenno-stratiehičieskoj sostavlajuŝiej v otnošienii stran? Nie siekriet, čto naši sosiedi po NATO, v smyśle, strany NATO, očień boleźnienno otrieahirovali na niedavnije učienija, to jesť uvidieli tam uhrozy dla siebia so storony biełorussko-rośsijskich sił.
MIEDVIEDIEV D.A.: Vy znajetie, očień važnaja rol v vojenno-stratiehičieskoj sostavlajuŝiej, potomu čto my — Sojuznoje hosudarstvo i blizkije partniery. Ja sčitaju, čto eto tot komponient, o kotorom my nie dołžny zabyvať, my dołžny jeho vsiačieski ukrieplať, tiem boleje čto Jevropa siehodnia nie priedstavlajet soboj monolita. Jevropa sostoit iz raznych stran, niesmotria na naličije Jevrosojuza. V Jevropie suŝiestvujet odin bolšoj vojennyj błok, on nazyvajetsia NATO.
U nas kakoho-to otdielnoho vojennoho błoka nie suŝiestvujet, no tiem nie mienieje u nas jesť sojuźničieskije obiazatielstva, v tom čiśle obiazatielstva, kotoryje suŝiestvujut i mieždu Rośsijej i Biełaruśju, i mieždu Rośsijej i druhimi členami ODKB. ODKB nie javlajetsia v priamom smyśle etoho słova vojennym błokom, no eto vsie-taki Orhanizacija, imiejuŝaja vojennuju sostavlajuŝuju. V poślednieje vriemia my ukriepili jeje, sozdali KSOR. My rady tomu, čto Biełaruś učastvujet v etich Kollektivnych siłach, niesmotria na to, čto tam była niekotoraja pauza v podpisanii dokumientov, tiem nie mienieje ja sčitaju, čto eto polezno i dla KSOR, i dla samoj Biełarusi.
Poetomu ja sčitaju, čto etot komponient nam nužno raźvivať, potomu čto v koniečnom sčietie naša vojenno-stratiehičieskaja sostavlajuŝaja, kak Vy skazali, sposobstvujet ukriepleniju biezopasnosti na Jevropiejskom kontinientie. Jeśli žie komu-to nie očień nraviatsia naši učienija… Nu, vy, ponimajetie, kakaja vieŝ, jeśli druhije strany provodiat učienija, jeśli učienija prochodiat v ramkach NATO, my nie učastvujem v etich učienijach, no u nas, pravda, jesť i svoi partnierskije otnošienija s NATO, my dołžny tožie otrabatyvať tie ili inyje vojennyje navyki, ničieho v etom śvierchjestiestviennoho niet. Učienija, kotoryje my provodili, oni, koniečno, nosiat oboronitielnyj charaktier. Oni nie protiv koho nie napravleny, no my, koniečno, trienirujem siebia. Eto normalno. Ja sčitaju, čto eto budiet prodołžieno, i nie tolko ja tak sčitaju, i Priezidient biełorusskij takžie sčitajet. My dohovoriliś, čto my podobnyje učienija budiem provodiť raz v dva hoda, sčitaju eto poleznym.
U mienia jesť priedłožienije dať vyskazaťsia žienŝinam očień korotko i rasstaťsia na etom. Ładno?
BOBOJED U.Ł.: Dmitrij Anatoljevič, Tamožiennyj sojuz … i kak, po Vašiemu, dołžny byť unificirovany pošliny na inomarki, to, čto bolšie vsieho siehodnia vołnujet nasielenije Biełarusi. Vsie-taki dołžna li, po Vašiemu mnieniju, podnimať Biełaruś pošliny na avto ili Rośsija budiet nu chotia by 1 ijula opuskať eti pošliny?
MIEDVIEDIEV D.A.: Vot smotritie, v otnošienii pošlin na inomarki — čuvstvitielnaja vieŝ, koniečno, očień osobienno dla Biełarusi, imieja v vidu to, čto u vas eti pošliny byli nieznačitielnymi po otnošieniju k našiej stranie. No už jeśli my dohovarivajemsia o Tamožiennom sojuzie, a eto v ciełom dla nas vyhodno, ja jeŝie raz ob etom hovoriu, to my, koniečno, dołžny unificirovať i pošliny, pričiem pojti na vzaimnyje diejstvija. S odnoj storony, śnižajutsia pošliny na inomarki v Biełarusi, s druhoj storony, my hotovy k śnižieniju riada płatiežiej, pošlin po krupnym mašinam: po MAZam v častnosti, po avtomobilam sootvietstvujuŝiej katiehorii. Ja ponimaju, čto eto boleźnienno, no nam nužno etot pieriod pieriežiť. V koniečnom sčietie, užie sozdav Tamožiennyj sojuz, my možiem v kakoj-to momient dohovoriťsia o novych jedinych praviłach ihry, v tom čiśle i po torhovle avtomobilami. Tiem boleje čto i Rośsijskaja Fiedieracija, i Kazachstan, i Biełaruś — vsie my vstupajem v VTO, i riad riešienij, kotoryje my siejčas dla siebia prinimajem, my tak ili inačie budiem adaptirovať užie k našiemu členstvu v VTO. Niet ničieho viečnoho, niet viečnych pošlin, no siejčas, na nyniešniem etapie, dla harmonizacii našich finansovych otnošienij, našich tamožiennych otnošienij na eto nieobchodimo pojti.
ŠIENDRIK M.M.: Dmitrij Anatoljevič, Vy tolko čto skazali, otviečaja na naši voprosy, čto naša družba provieriajetsia ekonomičieskimi otnošienijami. Eto sovieršienno vierno, no vot etot hod był dostatočno słožnym v torhovo-ekonomičieskom otnošienii dla našich stran.
MIEDVIEDIEV D.A.: Był.
ŠIENDRIK M.M.: V načale hoda vašie Ministierstvo ekonomičieskoho raźvitija i biełorusskoje Ministierstvo ekonomiki dostihli dohovoriennosti, v kotorych skazano, čto v usłovijach, v pieriod mirovoho krizisa ni v kojem słučaje nielzia uchudšať usłovija postavki tovarov na rynki druh druha. Skažitie, kak po Vašiemu, sobludaliś li eti dohovoriennosti? Jeśli niet, to počiemu, i aktualny li oni siejčas?
MIEDVIEDIEV D.A.: Znajetie, hod diejstvitielno był nieprostoj, mnie niečieho vozraziť. Vsiem było trudno, i siejčas do sich por trudno, i nam, i vam. My po maksimumu staraliś eti dohovoriennosti sobludať. Nie vo vsiem eto połučiłoś, potomu čto u nas jesť takije formy vzaimnoj torhovli, kotoryje v značitielnoj stiepieni osnovany na subsidijach, na hosudarstviennoj poddieržkie. V riadie słučaje proizošieł otkaz ot takoj hosudarstviennoj poddieržki, i proizošło eto i u vas, i u nas. Počiemu? Nu, potomu čto hosudarstvo priniało słožnoje, no otvietstviennoje riešienije pomoċ, prieždie vsieho, nacionalnomu proizvoditielu, eto fakt. V to žie vriemia po-krupnomu ničieho nie słučiłoś, pomimo riada tiechnołohičieskich nakładok, emocionalnych, pravda. My, v koniečnom sčietie, vyšli na normalnyj urovień sotrudničiestva. U nas i siejčas v dieviati riehionach našiej strany suŝiestvujet diesiať sboročnych proizvodstv, hdie sobirajutsia mašiny i tiechnika iz Biełarusi. No raźvie my čieho-to zakryli, ot čieho-to otkazaliś? Niet, eto vsie prodołžajetsia. Poetomu hod nieprostoj. No sčitať, čto my zabłokirovali našie sotrudničiestvo ili kak-to etot hod nas otbrosił suŝiestvienno nazad, ja nie mohu.
No, koniečno, iz etoho tožie nužno izvleċ uroki i podhotoviťsia k vozmožnym krizisam na buduŝieje, v tom čiśle i v smyśle vzaimnoj koopieracii, s tiem čtoby podumať o tom, čtoby na buduŝieje, dopustim, bolšieje količiestvo bankovskich institutov było hotovo krieditovať nie tolko nacionalnoho proizvoditiela, no i blizkoho proizvoditiela, s kotorym u nas suŝiestvujut koopieracionnyje śviazi.
Vot ob etom, točno, nužno podumať. I eto, kstati, povod dla toho, čtoby bankovskoje sotrudničiestvo raźvivałoś. Ja skazał o tom, čto «Śbierbank» u nas priobrietajet odin iz biełorusskich bankov.
ŠIENDRIK M.M.: «Biełpromstrojbank».
MIEDVIEDIEV D.A.: «Biełpromstrojbank». Nu i priekrasno. Značit, možiet byť, v riezultatie etoho finansovaja koopieracija budiet łučšie.
_________: Vopros iz druhoj opiery(?).
MIEDVIEDIEV D.A.: Ja skazał, čto žienŝinam dam vyskazaťsia. Ja vsiehda svoi obieŝanija ispołniaju, v otnošienii žienŝin — tiem boleje.
Požałujsta.
ZOŁOTOVA M.V.: Po povodu KSOR vopros užie niemnožko zatrahivałsia.
Aleksandr Łukašienko podpisał dokumienty po sozdaniju KSOR. No poka nie śliškom mnoho informacii było o suti etich dokumientov. To jesť intieriesno, kakich imienno diejstvij rośsijskaja storona ožidajet so storony Biełarusi v ramkach KSOR? Priedpołahajetsia li učastije biełorusskich vojsk v vojennych diejstvijach na tierritorii stran SNH, naprimier?
MIEDVIEDIEV D.A.: Vy znajetie, Aleksandr Hrihoŕjevič, kak i vsie ostalnyje priezidienty, nie podpisyvał nikakich siekrietnych protokołov k etim dohovoriennostiam, my vsie podpisyvali odin i tot žie dokumient o sozdanii Kollektivnych sił opierativnoho rieahirovanija. Dla čieho oni sozdajutsia? Dla otvietov na naiboleje słožnyje situacii tierrorističieskije, ekstriemistskije, dla otvieta na narkouhrozu. Eto opierativnyje siły, kotoryje my možiem ispolzovať dla śniatija etich problem, v tom čiśle i s ispolzovanijem vooružiennych sił, vojennoj siły. No na samom diele ja napomniu, čto v sootvietstvii s Dohovorom o našiej kollektivnoj biezopasnosti u nas diejstvujet takoje žie praviło, kak i v hosudarstvach Sieviero-Atłantičieskoho aljansa, v siłu kotoroho napadienije na odnu iz stran rassmatrivajetsia kak napadienije na vieś Aljans, na vsie strany Dohovora. Eto očień sieŕjeznaja formulirovka, my kak-to inohda o niej zabyvajem, no na samom diele eto i jesť partnierskije obiazatielstva, v tom čiśle vojennyje obiazatielstva. Poetomu zdieś ničieho novoho nie słučiłoś, my prosto sozdali dopołnitielnyj instrumient dla toho, čtoby opierativno otviečať na słožnosti našiej žiźni. Oni v značitielnoj stiepieni, koniečno, koncientrirujutsia nie na tierritorii našich stran, chotia u nas tožie svoi problemy jesť, i v Rośsii jesť, v Biełarusi, nadiejuś, ich pomieńšie. Eto, prieždie vsieho uhrozy, kotoryje prichodiat k nam s Vostoka, iz Afhanistana, Pakistana, niekotorych druhich sopriedielnych hosudarstv, i kotoryje v koniečnom sčietie prievraŝajutsia libo v tierrorističieskuju uhrozu, libo v sovieršienije priestuplenij. Vot na eti uhrozy i otviečajet etot novyj dokumient.
ZOŁOTOVA M.V.: Budut li biełorusskije vojska prinimať učastije v kakich-to vooružiennych diejstvijach, naprimier, na tierritorii odnoj iz stran Dohovora?
MIEDVIEDIEV D.A.: Vy znajetie, eto vopros, kotoryj dołžien razriešaťsia v sootvietstvii s dvumia dokumientami. Ja Vam otvieču kak jurist juristu: v sootvietstvii, s odnoj storony, s Konstitucijej Biełarusi i vnutrieńnim zakonodatielstvom Biełarusi, eto s odnoj storony, a s druhoj storony — v sootvietstvii s mieždunarodnym pravom, kotoroje imiejet nadnacionalnyj charaktier i, po idieje, dołžno imieť prieimuŝiestviennuju siłu po otnošieniju k vnutrieńniemu zakonodatielstvu. K čisłu nadnacionalnych dokumientov otnositsia i Dohovor o Kollektivnych siłach biezopasnosti. Diełajtie vyvody sami.
CHODOSOVSKIJ V.V.: Po Rośsii vopros možno?
MIEDVIEDIEV D.A.: Ja skazał, vsiem žienŝinam, a potom vot Vam, i vsio, kollehi.
RAKOVSKAJA Ł.P.: Dmitrij Anatoljevič, v Biełarusi, v obŝiem-to, kak i v Rośsii, biełorusam, kak i rośsijskim iźbiratielam, očień nravitsia, čto v Rośsii priezidient takoj enierhičnyj, sovriemiennyj… Nu, sovriemiennyj.
MIEDVIEDIEV D.A.: Chorošo. (Śmiech)
Kamientary