Adziny punkt propusku dla aŭtobusaŭ i lehkavych aŭto na polskaj miažy znachodzicca ŭ Breście. Abstanoŭka napružanaja — čerhi raściahnulisia na kiłamietry i sutki.
Kožny jedzie pa svajo — chto na adpačynak, chto na zakupy, a chtości prosta trymaje miescy na prodaž, piša Tochka.by.
Na vyjezd ź Biełarusi ŭ Polšču stabilna staić kala 500 mašyn i 50 aŭtobusaŭ.
Pa stanie na ranicu ŭ paniadziełak, naprykład, stajali 400 mašyn i 60 aŭtobusaŭ (viečaram u niadzielu naohuł było 80 aŭtobusaŭ).
Čarha raściahnułasia na dva kiłamietry — da samaj Bresckaj krepaści. Lehkavyja mašyny i zusim tulacca prosta la abočyny ŭ lesapałasie.
Miaža dzielić most praz raku Buh. Na padjeździe da jaho hrejecca na soncy krasovier.
Siamja jedzie adpačyvać — upieršyniu vyrašyli zładzić pajezdku pa Jeŭropie na mašynie. Maralna padrychtavalisia da pakutlivaha čakańnia. Paduškami abkłalisia, šmat ježy; za rulom — baćka. Prykmietna, što stamiŭsia, ale ŭśmichajecca — miažu amal prajšli.
«Paprasili siabra, jon miascovy, kab miesca ŭ čarzie nam prytrymaŭ. Jon 10 hadzin trymaŭ, i my sami jašče 15 hadzin. Za hety čas pahulali pa Bresckaj krepaści, pasiadzieli ŭ kafe», — žonka za šturmana na pasažyrskim.
Krychu dalej u čarzie stary miniven. U mašynie paŭsonnyja damy. Ale razmova zaviazałasia žyvoj — emocyi.
«Staim ź dziaviataj ranicy ŭčorašniaha dnia. Atrymlivajecca, užo 30 hadzin na miažy. Pakul pryjedziem, kramy ŭ Polščy ŭžo zakryjucca. Jašče adzin dzień stračany», — damy trymajucca z apošnich sił.
Žančyny nie chavajuć — jeduć na zakupy. Dadatkovy zarobak zusim nialohkim staŭ.
«Zarobak Br800, jak na ich pražyć», — słušny arhumient.
Damy časta katajucca praź miažu, tamu na pamiać viedajuć numary mašyn tych, chto prytrymlivaje miesca za hrošyki. Na polskim baku, sa słoŭ žančyn, za takoje «mordy i vokny bjuć». I navat za mienšaje.
«Aktyvisty na polskaj miažy mnie raźbili łabavoje škło. My adjechali ŭ kramu ŭziać pajeści. Iści było daloka. Viarnulisia na svajo miesca. Videa navat źniali za kim stajali», — uspaminaje ŭładalnica aŭto.
Bałazie chutka pryjechała palicyja, razabralisia. Škodu žančynam pałkija aktyvisty kampiensavali.
Ciapier pahladzim z advarotnaha boku — kolki ludzi stajać na polskim baku.
Zaruliŭ aŭtobus — mnohija pasažyry ciahnuć važkija darožnyja sumki. Navat tualetnuju papieru viazuć.
Padyšli da maładoj pary. Vyhladajuć śvieža — viartajucca z adpačynku. Razvažliva zakłali dva dni na prachodžańnie abiedźviuch miežaŭ.
Kali jechali ŭ Polšču, prastajali 16 hadzin. Spali, u telefonie siadzieli.
«Z našaha aŭtobusa čałaviek siem pierasieli ŭ inšy — što bližej da miažy byŭ. I ŭ naš pierasadžvalisia», — raspaviadaje mužčyna.
Dadomu viartalisia chutčej, miažu prajšli ŭsiaho za dźvie hadziny. Pašancavała. Aŭtorak, razhar dnia.
Pradprymalnyja hramadzianie zarablajuć na situacyi. Miesca ŭ čarzie kaštuje ad $30 da $200. I tolki da pieršaha šłahbaŭma — na terytoryi pryhraničnaha servisu.
Paśla pryjdziecca adstajać jašče hadzin 10. Jość pasłuha tańniejšaja — za Br10 u hadzinu pasiadziać za rulom vašaj mašyny. Kali daviarajecie nieznajomcam. Usio heta niezakonnaja pradprymalnickaja dziejnaść, ale śpiekulanty nikudy nie dzielisia.
Chto jedzie na aŭtobusie — pierasadžvajecca ŭ toj, što bližej. Chadzili čutki, što łajfchak užo nie pracuje. Nie — usio spraŭna pracuje.
Samy mudrahielisty varyjant — pajechać na ciahniku ŭ Kalininhrad. I trapić u Polšču praz punkt propusku «Mamonava».
Ciapier čytajuć
«Byŭ upeŭnieny, što ja niedatykalnaja asoba dla rasijan». Pieršaje intervju Jurasia Ziankoviča na svabodzie30
Kamientary
Stradanije vyzyvajet płodotvornoje, kardinalno prieobrazujuŝieje duchovnoje napriažienije, kotoroje na emocionalnom urovnie pomohajet čiełovieku osoznať to, čiemu śledujet byť. V stradanijach čiełovieka otkryvajetsia hłubokaja mudrosť, kotoraja vyšie vsiakoho rassudka. Dla vnutrieńniej žiźni skorb́ i raskajanije połny hłubokoho smysła.