Tradycyjna na druhija vychadnyja vieraśnia ŭ Minsku adznačajecca Dzień horada. Nie staŭ vyklučeńniem i hety hod.
Z nadvorjem sioleta pašancavała, jano nie pieraškadžała ni pravodzić usie zapłanavanyja vuličnyja mierapryjemstvy, ni ŭ ich udzielničać.
Nie abychodziłasia biez aficyjozu. Na cyrymonii ŭkładańnia kvietak kala steły «Minsk — horad-hieroj» hałoŭnaj pavodle statusu asobaj była Natalla Kačanava, taksama prysutničaŭ ministr unutranych spraŭ Ivan Kubrakoŭ.
Pa słovach čytačoŭ vydańnia «Salidarnaść», na kožnym kroku byli milicejskija patruli. Ludzi aburalisia z nahody prachodu praz turnikiety da łakacyj, čerhaŭ i asabistaha dahladu. I ŭvohule, jak zvyčajna na padobnych mierapryjemstvach u Biełarusi, «siłavy» kampanient byŭ zaŭvažny.
Siarod prapanavanych suvieniraŭ byŭ i «mierč Pieršaha», choć ažyjatažnym popytam i nie karystaŭsia.
Pamiž Pałacam sportu i Stełaj «Minsk — horad-hieroj» zładzili histaryčny fiestyval «Minsk staražytny».
Płošča Svabody była addadziena pad pradstaŭleńnie hubiernskaha Minska. Tut ža hrała i simfaničnaja muzyka.
Niamała miesca tradycyjna było pryśviečana i vajennaj tematycy.
Asnoŭnaja častka hulańniaŭ prachodziła kala Pałaca sportu, ludna było taksama na nabiarežnaj Śvisłačy ŭ Trajeckim pradmieści. U miescach asnoŭnych łakacyj pracavali fud-korty.
Svaje mierapryjemstvy prachodzili pa rajonach Minska.
Zaviaršylisia subotnija ŭračystaści tradycyjnym fiejervierkam.
Ciapier čytajuć
«Škada, što ludzi mianie ličać takim idyjotam». Dziadok raskazaŭ, jak jaho zmahli vysačyć paśla piaci miesiacaŭ padpolla4
Kamientary