Aśviačeńnie zbroi i žadańnie śmierci złačyncu — akiej? Adkazvaje śviatar Kuchta
Śviatar biełaruskaha pravasłaŭnaha prychodu ŭ Vilni Alaksandr Kuchta ŭ novym vypusku TOKu patłumačyŭ, ci mahčyma aśviačeńnie zbroi, ci možna žadać śmierci złačyncu, i raskazaŭ, što b skazaŭ ukrainskim vajskoŭcam i biełaruskim dobraachvotnikam.
Na pytańnie ab tym, ci možna žadać śmierci katu, na pohlad śviatara Alaksandra Kuchty, nielha adkazać adnaznačna.
«Jak ja mahu skazać: «usie ŭkraincy, prabačcie ŭsich rasijskich vajaroŭ, jakija vas tut zhvałcili». Zrazumieła, što heta tak nie pracuje. Zrazumieła, što ŭsio bolš składana. Achviary rasijskaha hvałtu ŭ heta žadańnie śmierci ŭkładajuć svaju bol. Heta historyja ŭ bolšaj stupieni pra bol.
Mnie padajecca, što heta historyja pra dobraha terapieŭta ŭ pieršuju čarhu. To-bok, nie akiej žadać kamuści śmierci, tamu što heta śviedčańnie ŭ pieršuju čarhu pra toje, što ŭ ciabie jak u čałavieka jość traŭma. I z hetaj traŭmaj treba pracavać. A traŭma moža być vielmi vialikaja. I na jakuju ty maješ sto adsotkaŭ pravoŭ».
Śviatar Kuchta nie zmoh taksama adnaznačna adkazać na pytańnie, ci možna davać błasłaŭleńnie tym ludziam, jakija iduć vajavać.
«Zrazumieła, kali siońnia da mianie pryjduć niejkim čynam rasijskija vajary i skažuć «baciuška, dabrasłavicie vajavać», ja skažu «nie». Što tyčycca ŭkrainskich vajskoŭcaŭ ci biełaruskich dobraachvotnikaŭ maja propaviedź, chutčej, budzie pra toje, što vy pavinny razumieć, što vy idziacie nie być hierojami ŭ relihijnym sensie. U vas prosta vybar taki: ci addać pad zło ŭsio svajo (što zło), ci być pakalečanymi hetaj vajnoj.
Vy idziacie, kab być pakalečanymi. Pasprabujcie voś u hetaj vajnie, voś u hetaj historyi nie apynucca ŭ stanie, dzie vy rastracili ŭsiu svaju čałaviečnaść. Pasprabujcie ŭsio ž taki pamiatać, što tam (jany vorahi, pytańniaŭ niama) taksama ludzi. I kali vajna skončycca, kali vy viernieciesia, taksama pamiatajcie pra toje, što vam treba budzie zmahacca doŭhi čas z saboju».
Kuchta źviartaje ŭvahu na taki momant, jak aśviačeńnie zbroi śviatarami:
«Mnie padajecca, što heta absalutna nieprymalna. Aśviačeńnie — heta pa sutnaści my kažam Bohu: «Haspodź, my chočam, kab hety pradmiet vykarystoŭvaŭsia va słavu tvajho imia». A zbroja — heta reč, jakaja prynosić śmierć. I voś jak sumiaścić pamiž saboju śmierć i Boha, jaki žyćcio? Mnie padajecca, što heta niemahčyma. I voś śviatary, jakija aśviačajuć zbroju, mnie padajecca, zdradžvajuć Jevanhiellu».
Hladzicie całkam:
Ciapier čytajuć
Łukašenka: U amierykancaŭ niama nijakaha płana, jany prosta zandujuć hlebu7
Kamientary