Chalezin: Žyćcio paśla śmierci isnuje, my ŭsie žyviom u hrybnoj matrycy
Viadomy biełaruski dramaturh, suzasnavalnik i art-dyrektar Biełaruskaha svabodnaha teatra Mikałaj Chalezin u svaim kulinarnym šou padzialiŭsia «zakrytaj infarmacyjaj» ab tym, kudy ludzi traplajuć paśla śmierci.
Dramaturh raskazaŭ, što paśla śmierci, dzie b my ni apynulisia, u ziamli ci na ziamli, z nami «pačynajuć pracavać hryby». Jany prarastajuć praz nas, pierapracoŭvajuć nas u inšuju substancyju i hetak dalej. Tak, na dumku Chalezina, my praciahvajem isnavać.
«My praciahvajem źmianiać hety śviet, tamu što my na jaho ŭpłyvajem. Moža być, navat bolš, čym ciapier, u našym žyćci. A potym my stanovimsia častkaj hetaj usiudyisnaj, usiopranikalnaj hrybnoj matrycy, jakaja ŭ nas pa ŭsioj płaniecie.
I nie tolki pa ŭsioj płaniecie, jana ž taksama trapiła siudy z kosmasu. U vyniku heta i jość naša viečnaje žyćcio. My žyviom u hetaj hrybnoj matrycy i ničoha z hetym zrabić nie možam, my nie možam ź jaje vyskačyć, nie možam ź jaje źbiehčy», — skazaŭ jon.
Chalezin zaznačyŭ, što relihii, jakija śćviardžajuć pra žyćcio paśla śmierci, majuć racyju. Na jaho dumku, pytańnie tolki ŭ tym, dzie, jak i «čamu heta hryb, a nie dzied z baradoj?».
Toje, što žyćcio paśla śmierci isnuje — «zakrytaja infarmacyja». Dramaturh upeŭnieny, što ludzi buduć na siensacyju reahavać — «kapipaścić, dasyłać siabram».
Mikałaj Chalezin — suzasnavalnik i art-dyrektar Biełaruskaha svabodnaha teatra. Jon byŭ zasnavany ŭ 2005 hodzie ŭ Minsku, ale ciapier u krainie nie pracuje praz palityčnuju cenzuru.
Litoviec Vitalijus Mockus zaniaŭ pasadu Stryžaka ŭ «Bajsole». Chto heta taki?34
Kamientary