«Lezuć, rodnieńkija!» Ź pieršych dzion vosieni ŭ biełaruskich lasach pajšli apieńki
Choć vosień tolki pačałasia, biełaruskija hrybniki ŭžo paśpieli schadzić na raźviedku ŭ les. Chtości paskardziŭsia, što hryby ŭžo «mocna ciarpiać», a chtości ŭzradavaŭsia pieršym vosieńskim apieńkam. Vydańnie Telegraf.news pahladzieła, dzie i jaki čakać «uradžaj».
Tak, cełyja kupki apieniek znajšła žycharka Viciebskaj vobłaści padčas «prahułki pa lesie». Fatahrafijami jana padzialiłasia ŭ supołcy «Vkontaktie» «Hriby: Hribnyje vojska Biełarusi».
Jašče adna hrybnica ź Lepiela taksama sustreła vosień u lesie. Jana adznačyła, što «choć i sucha, ale asartymient dobry: biełyja, čyrvonahałoviki, polskija, hruzdy i vaŭnianki».
U Mścisłaŭskim rajonie taksama znajšli apieńki.
«Lezuć, rodnieńkija», — taksama ŭzradavałasia žycharka Minskaha rajona 1 vieraśnia i pakazała maleńkija apieńki.
U Biarozie ŭdałosia sabrać takija košyki z padasinavikami i hruzdami.
U Łahojskim rajonie takaja situacyja:
U toj ža čas u Vilejskim rajonie, pa słovach miascovaha žychara, «hryby jašče jość, ale mocna ciarpiać».
Kamientary