«Chaciełasia, kab žyćcio pastaviła mianie na miesca». Biełarus prajechaŭ bolš za 250 kiłamietraŭ pa Aŭstryi na rolikach
Bahdan žyvie ŭ polskaj Poznani, ale pryhodaŭ šukaje daloka za jaje miežami. U žniŭni jon nadumaŭ zrabić toje, na što mała chto advažycca: padčas adpačynku prajechać na rolikach kala 250 kiłamietraŭ — ad aŭstryjskaha Linca da Vieny. Spačatku heta hučała jak žart, ale ŭžo praź niekalki dzion jon apynuŭsia na aŭstryjskich viełaściežkach ź nievialikim zaplečnikam, biez hrošaj, ale z rašučaściu prajści dystancyju da kanca. Svajoj historyjaj chłopiec padzialiŭsia z Most
Čamu mienavita roliki
Bahdan pracuje ŭ dziciačym teatry i leta skłałasia tak, što miesiac kancertaŭ amal nie było. Tamu chłopiec vyrašyŭ viarnucca da svajho chobi — katańnia na rolikach.
Apošni raz jon kataŭsia jašče studentam. Heta było paŭtara hoda tamu ŭ Stambule, dzie Bahdan byŭ pa prahramie abmienu. Kab adnavić navyki, jon kupiŭ novyja koły, zapisaŭsia na karotki kurs u Poznani i pačaŭ treniroŭki. Paralelna šmat jeździŭ na rovary, kab padrychtavać nohi da nahruzak.
Rašeńnie prajechać mienavita 250 kiłamietraŭ pryjšło paśla sustrečy ź siabram, jaki tolki što viarnuŭsia z vandroŭki: jany z kampanijaj prajechali na rovarach ź Linca ŭ Bracisłavu praź Vienu.
«Ja hladžu i dumaju: kali jany mohuć prajechać 250 kiłamietraŭ na rovary, dyk čamu ja nie mahu na rolikach?» — śmiajecca Bahdan.
Zaplečnik na 10 kiłahramaŭ i nijakich hrošaj
Da pajezdki Bahdan abmiežavaŭsia minimumam: lohkija boty, telefon, dakumienty i nievialiki zaplečnik vahoj 10,5 kiłahrama biez uliku ježy i vady.
Napiaredadni startu złamałasia častka rolika, daviałosia terminova ramantavać. Potym akazałasia, što treba padramantavać i abutak. A ŭ momant vyjezdu vyśvietliłasia, što Bahdan nie ŭziaŭ z saboj ni bankaŭskaj kartki, ni najaŭnych.
«Ja pryvyk płacić telefonam, a pra keš naohuł nie padumaŭ», — pryznajecca jon.
Užo ŭ ciahniku chłopiec vyrašyŭ: kali niešta pojdzie nie tak, to prosta dajedzie aŭtaspynam tudy, kudy treba.
«Kramy zakryvajucca vielmi rana i ŭsiudy patrabujuć keš»
Bahdan startavaŭ apoŭdni z aŭstryjskaha horada Linc na Dunai. Spačatku daroha ŭzdoŭž raki zdavałasia idealnaj: roŭny asfalt, pakazalniki, biaśpieka. Ale ŭžo praź niekalki dziasiatkaŭ kiłamietraŭ pačałosia sapraŭdnaje vyprabavańnie: kaleni nyli ad adnoj i toj ža pozy, stomlenaść chutka nazapašvałasia.
«Samaja vialikaja dystancyja, jakuju ja kaliści prajazdžaŭ, była 20 kiłamietraŭ. A tut ja zrazumieŭ: usio, pačałasia sapraŭdnaja pryhoda», — zhadvaje jon.
Za pieršy dzień atrymałasia prajechać 68 kiłamietraŭ. Uviečary Bahdan dajechaŭ da nievialikaha horada Hrajn i chacieŭ spynicca ŭ kiempinhu: jamu treba było schadzić u duš i zaradzić telefon, a načleh na łaŭcy jaho całkam zadavalniaŭ. Ale biez namiota i najaŭnych jaho tudy nie puścili. U vyniku pryjšłosia arandavać apartamienty praz Booking — papularny servis dla pošuku i braniravańnia žylla — za 60 jeŭra.
«Ja tady ŭpieršyniu adčuŭ, što Aŭstryja zusim inšaja: kramy zakryvajucca vielmi rana i ŭsiudy patrabujuć keš. Ja navat pajšoŭ u kiebabnuju, ale i tam admovili biez najaŭnych. Urešcie daviałosia viačerać u italjanskim restaranie za 13 jeŭra», — raskazvaje jon.
«Ja nie mahu prosta ŭciačy, treba niejak addać hetyja hrošy»
Na druhi dzień Bahdan płanavaŭ prajechać jak maha bolš, bo da Vieny zastavałasia bolš za pałovu šlachu. Kaleni ŭžo baleli, ale jon vyrašyŭ trymać temp i ruchacca napierad.
Kala 120‑ha kiłamietra jaho čakała kamičnaja i adnačasova stresavaja situacyja: treba było pierapłyć na druhi bok Dunaju na paromie. Košt — 2,40 jeŭra. Bahdan sprabavaŭ patłumačyć, što ŭsie hrošy ŭ jaho na rachunku i što płacić jon pryvyk telefonam. Kapitan adkazaŭ: «Na druhim bierazie jość bankamaty, zapłaciš, kali parom vierniecca».
Ale ŭ bankamat nie było sensu iści: kartki ŭ Bahdana nie było, tolki telefon. Jon stajaŭ na druhim bierazie, nie viedajučy, jak być: nie chaciełasia padmanvać čałavieka, jaki jaho padvioz. Navat patelefanavaŭ maci, kab paraicca.
«Ja dumaŭ: blacha, što rabić? Ja nie mahu prosta ŭciačy, treba niejak addać hetyja hrošy», — zhadvaje jon.
U hety momant jon sustreŭ paru. Paśla niekalkich fraz vyśvietliłasia, što jany z Ukrainy, sami tolki pierajechali i jašče navat nie mieli rachunkaŭ u aŭstryjskich bankach. Ale chłopiec pašukaŭ pa kišeniach i drobiaźziu sabraŭ patrebnuju sumu.
«Ja addaŭ kapitanu 2,40 i padumaŭ: usio, maja karma čystaja», — kaža Bahdan.
«Ty ž navat nie bačyła mianie»
Spačatku Bahdan płanavaŭ źniać chosteł, ale na Booking usio kaštavała ad 100 jeŭra. Tańniejšy varyjant byŭ u susiednim horadzie — za 60 jeŭra, ale treba było jechać jašče dalej. Jon vyrašyŭ, što lepš prajechać tudy ciapier, kab na nastupny dzień zastavałasia mienš kiłamietraŭ, i paralelna pasprabavać znajści načleh praz Couchsurfing — mižnarodnuju płatformu, dzie ludzi biaspłatna prymajuć u siabie padarožnikaŭ.
Bahdan razumieŭ, što zajaŭki jon adpraviŭ zanadta pozna — admovy išli adna za adnoj. Tolki pad kaniec viečara dziaŭčyna z susiedniaha horada prapanavała patelefanavać. Pasłuchała jaho historyju i niečakana skazała, što Bahdan moža zastacca ŭ jaje, choć jaje samoj nie budzie doma — klučy pieradaść praź siabra.
«Ja byŭ u šoku i kažu: «Ty ž navat nie bačyła mianie». A jana adkazała, što pa razmovie čuvać: ja narmalny, i jana nie suprać», — raskazvaje Bahdan.
Dajechaŭšy da jaje horada, jon mieŭ za śpinaj užo kala 188 kiłamietraŭ.
252 kiłamietry na rolikach i jašče 22 pieššu
Na treci dzień da mety zastavałasia kala 60 kiłamietraŭ. Pa darozie sapsavaŭsia padšypnik: daviałosia źniać adno koła i praciahvać ruch u takim vyhladzie.
«Ja dumaŭ, što kali roliki pierastanuć jechać, to ja ŭžo dajdu pieššu. Da Vieny było niedaloka», — zhadvaje Bahdan.
Apošnija kiłamietry išli ŭzdoŭž Dunaja, pa kolkaści viełasipiedystaŭ i roleraŭ užo adčuvałasia, što vialiki horad pobač.
«Ja prosta zakachaŭsia ŭ Vienu. Usio było zroblena dla ludziej: drevy, darožki, raka, — i ja adčuvaŭ siabie častkaj hetaha ruchu», — kaža Bahdan.
U horadzie jon sustreŭsia sa staroj znajomaj, jakaja paklikała jaho da siabie, i ŭžo biez rolikaŭ prajšoŭ jašče 22 kiłamietry pieššu — prosta kab pahulać pa Vienie.
Pravieryć siabie luboj canoj
Za try dni Bahdan prajechaŭ 252 kiłamietry za 22 hadziny. Pajezdka abyšłasia jamu niatanna: kala 430 złotych na transpart (ciahniki i aŭtobusy), jašče prykładna 260 jeŭra na načleh plus vydatki na ježu.
«Mnie chaciełasia čahoś surovaha, kab žyćcio pastaviła mianie na miesca, — pryznajecca jon. — Ja viedaŭ, što ŭsio roŭna budzie pryhoda. Kali navat nie dajedu, to łaviŭ by aŭtaspyn i dabraŭsia inšym čynam. Ale ja chacieŭ pravieryć siabie».
«Za 500 rubloŭ lacieŭ u Minsk z Mahilova na samalocie». Minčuk pa paradku abjechaŭ usie miescy ź biełaruskich kupiur
«Adčuvańnie — fantastyčnaje». Ihar Kulej ździejśniŭ dziciačuju maru i staŭ pryvatnym piłotam u Polščy
«Tydzień u Brazilii, dzie ciabie abrabujuć, abo dva tydni ŭ biaśpiečnaj Biełarusi». Pa što zamiežniki jeduć u našu krainu
Ciapier čytajuć
Maładoj mamie z Navahrudka dali 6 hadoŭ za karupcyju. Jana dakazała svaju nievinavataść — ale kali ŭžo adsiedzieła1
Kamientary