«Prostamu biełarusu heta niavažna». Boty pravodziać čatyry roznyja ŭstanoŭki adnosna zakryćcia miažy
U adkaz na hibrydnyja ataki Polšča całkam zakryła miažu ź Biełaruśsiu, abhruntavaŭšy heta mierkavańniami biaśpieki. Pry hetym Varšava spadziajecca, što Kitaj zmoža nacisnuć na Łukašenku, kab toj spyniŭ napadki na svaich susiedziaŭ. Na zachodniaj miažy apuściłasia žaleznaja zasłona. Boty ŭ kamientarach tyktoka i jutuba atrymali ŭłasnyja zadańni ź interpretacyjami.
Pieršy naratyŭ, jaki prasoŭvajuć boty, palahaje na tym, što zakryćcio miažy nibyta nie zakranie zvyčajnych ludziej.
Kamientatary nastojvajuć, što dla ich asabista jak dla «prostych biełarusaŭ» ničoha nie źmienicca.
Adzin ź ich piša: «Ja prosty biełarus, i asabista mnie hetaje zakryćcio miažy da adnaho miesca». Druhija zadajucca rytaryčnymi pytańniami:
«Ja prostaja biełaruska, čamu dla mianie heta katastrofa?», «I ŭ čym katastrofa dla prostych biełarusaŭ?»
Inšyja pišuć: «Dla mianie nijakaj katastrofy», «Prostym biełarusam na heta načchać». «Uvohule pa barabanie. Biełarusi pa…», «Prostyja biełarusy kłali bołt na zakryćcio miažy».
«A pryčym tut Biełaruś? Heta Polšča vinavataja»
Druhi raspaŭsiudžany tezis — pierakładańnie adkaznaści na polski bok. Boty śćviardžajuć, što Biełaruś nie maje dačynieńnia da zakryćcia miažy, bo jana, naadvarot, uviała biaźvizavy režym dla susiedziaŭ ź Jeŭrasajuza.
«A što, Łukašenka zakryŭ miežy? (…) Pry čym Łukašenka da miežaŭ?», «Jak byccam by Biełaruś zakryła».
Časta ŭ jakaści arhumienta pryvodzicca biaźvizavy režym:
«Nahadaju, u nas ź Jeŭropaj biaźviz z boku Biełarusi. Pry čym tut Łukašenka?», «Jakraz Biełaruś i nie zakryvała miežy, kraina adkrytaja, bieź viz. Zachad baicca čamuści Biełarusi».
Vinavataj va ŭsim vystaŭlajecca vyklučna Polšča:
«Dyk Polšča zakryła. A pry čym tut Łukašenka?», «Pry čym tut Biełaruś? Heta Polšča zakryła miežy», «Polšča zakryła, a Biełaruś vinavataja», «Pry čym tut Biełaruś, kali ŭ palakaŭ dach pajechaŭ?»
Prablema dla Polščy i Kitaja
Jašče adzin naratyŭ skiravany na toje, kab davieści, što ad zakryćcia miažy pacierpić chto chočacie, ale nie Biełaruś. Hałoŭnymi paciarpiełymi nazyvajucca Polšča i navat Kitaj:
«Dla Kitaja prablema, dla Polščy taksama prablema. Pierakryli tannyja pradukty. Ale čamuści dla Biełarusi — katastrofa».
«Katastrofa dla Jeŭropy. A Biełaruś bołt kłała. Abkradajuć sami siabie».
Nie zabyvajucca boty zhadać i Śviatłanu Cichanoŭskuju, śćviardžajučy, što «katastrofa» nastupiła tolki dla jaje i jaje prychilnikaŭ: «Jakaja katastrofa? Dla Śvietki i jaje pamahatych. Dla ich, moža, i katastrofa. Pytańni da palakaŭ. Heta im pryśniłasia, što na ich niechta napadaje».
Ciapier čytajuć
Maładoj mamie z Navahrudka dali 6 hadoŭ za karupcyju. Jana dakazała svaju nievinavataść — ale kali ŭžo adsiedzieła1
Kamientary