Француз Себасцьян раней быў праграмістам, а цяпер прадае круасаны ў цэнтры Мінска.
Себасцьян родам з Ніцы, апісвае гісторыю Smartpress. У Францыі ён пазнаёміўся з расіянкай Вольгай, там нарадзіліся іх дзеці. Праз 15 гадоў сям'я рашыла пераехаць у іншую краіну, каб адкрыць сваю справу, бо ў Францыі гэта было для іх занадта дорага.
Мінск абралі, бо ў Вольгі шмат знаёмых тут і адна з пар вельмі хваліла наш горад.
«Некаторы час жылі паміж Францыяй і Беларуссю, вывучаючы рынак, узважваючы, ці атрымаецца адкрыць тут пякарню. Калі зразумелі, што ўсе бюракратычныя і эканамічныя пытанні вырашальныя, пераехалі канчаткова».
Пякарня Bonjour адкрылася насупраць Міхайлаўскага скверу.
Але чаму для яе адкрыцця выбралі Беларусь, а не Францыю, радзіму багета і круасана?
«Для мяне важна захаваць традыцыйны падыход да выпечкі: рабіць усё ўручную, з душой, як я задумаў. Але рэалізаваць такую канцэпцыю ў Францыі было б цяжка. Рахункі за камунальныя паслугі, а асабліва за электрычнасць такія высокія, што некаторыя нашы знаёмыя, у якіх былі пякарні, проста не спраўляюцца з аплатай даўгоў і вымушаныя закрывацца.
Асабліва цяжка даводзіцца якраз сямейнаму бізнэсу, маленькім, аўтэнтычным пякарням, якія не могуць выпускаць хлеб у прамысловых маштабах. Яны сыходзяць з рынку — і на іх месца прыходзяць вялікія карпарацыі з іх паўфабрыкатамі: гатовым цестам, якое трэба проста размарозіць… Вядома, гэта зусім не той смак выпечкі, зусім не той круасан!»
Себасцьян раней быў праграмістам. Але ў яго сям'і некалькі пакаленняў пекараў, іх гісторыя пачынаецца з 1828 года. Себасцьяну любоў да пякарскай справы перадала бабуля.
Галоўнай складанасцю, з якой сям'я сутыкнулася ў Беларусі пры адкрыцці пякарні, Себасцьян называе адсутнасць патрэбных інгрэдыентаў:
«Спрабуеш выпечку ў некаторых установах — і адразу адчуваеш маргарын! Для мяне гэта табу, мне патрэбны сапраўдны, натуральны прадукт. Але знайсці тут патрэбныя нам масла і муку аказалася цяжка. Цяпер змешваем беларускую муку з расійскай, каб дамагчыся патрэбнай кансістэнцыі цеста. Але гэта ўсё дробязі, у параўнанні з тым, як нас прынялі ў Беларусі! Дзякуючы гэтаму большасць цяжкасцяў, з якімі мы маглі б сутыкнуцца, абышлі нас бокам», — кажа Себасцьян.
Цяпер чытаюць
«Быў галодны, як з Асвенціма, не еў ні мяса, ні гародніны». Што вядома пра смерць бабруйскага журналіста, на якога завялі крымінальную справу ў Польшчы1616
Каментары
Калі пачынаць зваротны адлік да таго моманту, калі санстанцыя, пажарнікі, падатковая, фінміліцыя і інспекцыя каранціну раслінаў панапісваюць на гэтую пекарню штрафаў, што француз з жонкай будуць радыя пакінуць усё, разам з расійскай мукой і маслам у фонд "Белкаапсаюза", абы толькі ім далі жывымі і здаровымі ўцячы назад у тую Ніцу?
Лепей бы пакінуў яе ў Францыі.