У Мінску ўсё ж назвалі прыпынкі ў гонар «паляка-рэваншыста» і «русафоба», супраць якіх марна ваявала Бондарава
Бондарава спрабавала сфальсіфікаваць апытанку наконт назваў прыпынкаў грамадскага транспарту ў Лошыцы, тайком пісала даносы і істэрыла праз «накруткі» на сайце адміністрацыі. Але не дапамагло — улады прыслухаліся да меркавання большасці мінчукоў, якія прагаласавалі за імёны дзеячаў беларускай культуры.
Летась на сайце адміністрацыі Ленінскага раёна Мінска вынеслі на абмеркаванне пытанне наймення прыпынкаў грамадскага транспарту, прапанаваўшы выказацца наконт імёнаў кампазітара Станіслава Манюшкі і географа Аркадзя Смоліча, у гонар якіх названыя суседнія вуліцы. Прарасійскія актывісты пяць дзён ціха накручвалі галасы супраць, але пасля таго, як пра апытанку даведалася шырокая грамадскасць, сітуацыя хутка павярнулася наадварот.
Як пазней высветлілася, гэта была ўжо другая апытанка на сайце. Першая, у якой большасць падтрымала прапанаваныя назвы, была «ціхенька» знятая Бондаравай і яе паплечнікамі пасля скаргі ў адміністрацыю. Пасля гэтага з’явілася новая апытанка, дзе прарасійскія актывісты галасавалі супраць, выдаючы сваё меркаванне за меркаванне большасці, якая быццам бы не хацела, каб у Мінску «ўвекавечвалі імёны ворагаў дзяржавы».
Але іх высілкі аказаліся дарэмнымі: усяго за дзень беларусы здолелі павярнуць сітуацыю ў адваротны бок. За імёны Манюшкі і Смоліча прагаласавала больш за 9500 чалавек, або больш за 88% удзельнікаў. Бондарава запісала відэа з істэрыкай, абвінавачваючы «бота-ферму» ў «накрутках» і абураючыся, што вынік пададуць як «народны выбар». Не могучы перамагчы беларускае грамадства ў сумленным галасаванні, яна зноў падала скаргу ў адміністрацыю раёна, у якой выкрывала «паляка і рэваншыста» Станіслава Манюшку, «нацыяналіста і саветафоба» Алеся Дудара (які ў апытанцы ўвогуле не фігураваў. — НН) ды «русафоба» Аркадзя Смоліча.
Здавалася, што да Бондаравай прыслухаліся — апытанку хутка прыбралі з сайта, і ніякіх навін пра працяг гэтай гісторыі не з’яўлялася. Да таго ж было складана зразумець, дзе менавіта знаходзяцца гэтыя прыпынкі, бо вуліца Станіслава Манюшкі ў дакументах планавання праходзіла як «Праектаваная №1», а вуліца Віктара Турава — як «Праектаваная №2». Аднак цяпер стала вядома, што прыслухаліся да здаровага сэнсу і меркавання большасці: два прыпынкі атрымалі назву «Станіслава Манюшкі», а трэці — «Аркадзя Смоліча».
Цяпер чытаюць
У Мінску ўсё ж назвалі прыпынкі ў гонар «паляка-рэваншыста» і «русафоба», супраць якіх марна ваявала Бондарава7
Каментары