Łukašenka pryjechaŭ na pole na paliravanym HAZiku ŭ supravadžeńni achoŭnika z aŭtamatam
Łukašenka siońnia pajechaŭ ahledzieć svajo pole, na jakim u hetym hodzie vysadzili łubin i haroch. Jaho pres-słužba pakazała siužet, u jakim jon chodzić pa poli, razhladaje kvołyja parastki i havoryć roznyja banalnyja słovy. Ale nasamreč, cikavaje ŭ siužecie, nazvanym «inśpiekcyjaj biez halštukaŭ, dakładaŭ i spravazdač», nie heta.
U kancy nievialikaha rolika Łukašenka kala palavoj darohi źniaty ŭ supravadžeńni viernaha Siarhieja Ciacieryna, jaki sprabuje taksama ŭstavić niejkija słovy ŭ Łukašenkaŭ manałoh, choć heta jamu słaba ŭdajecca.
«Hazik», na jakim Łukašenka ź Ciacierynym tudy pryjechali, až bliščyć, na im ni pylinki. A za «hazikam» staić mužčyna, uzbrojeny aŭtamatam — miarkujučy z usiaho, achoŭnik.
Takim čynam, na 29-m hodzie kiravańnia čałaviek, jaki siabie kaliści ličyŭ «narodnym prezidentam», baicca pajechać biez uzbrojenaha aŭtamatam achoŭnika navat pahladzieć, jak uzyšoŭ łubin na poli.
Ciapier čytajuć
Pavieł Vinahradaŭ upieršyniu raskazvaje, jak jaho zakinuli na samaje dno biełaruskaj turmy. Jak heta — kali susiedzi za cyharetu jaduć čužoje haŭno6
Kamientary