«Jak dźmuchaŭcoŭ u poli». Biełarusy raskazali, jakija hryby stali źjaŭlacca paśla ŭstojlivaj śpioki i karotkich daždžoŭ
Hetaje leta ździŭlaje nadvorjem. U pačatku červienia biełarusy patanali ŭ daždžach i radavalisia chutkamu rostu hryboŭ, ale ŭžo ŭ kancy miesiaca hrybnicy trapili pad upłyŭ zasuchi i litaralna spynilisia ŭ raźvićci. U lipieni nadvorje vyhladaje niavyznačanym. Adnak daždžy, jakija imkliva pranieślisia pa krainie, chutka zvabili zajadłych hrybnikoŭ z damoŭ i kvater. Što ciapier jany znachodziać u lesie, prasačyŭ Telegraf.news.
Niahledziačy na toje, što daždžy prajšli paśla ŭstojlivaj zasuchi, hrybnicam ababkaŭ i vysakarodnych baravikoŭ, vierahodna, spatrebicca bolš času dla adnaŭleńnia.
«Hryboŭ niama», — vynosiać svoj vierdykt biełaruskija źbiralniki i tolki znachodziać adzinkavyja asobniki čyrvonahałovikaŭ i biełych.
Adnak bahaćcie i maštaby ŭzyšoŭšych lisičak dziviać ujaŭleńnie. Sacsietki milhajuć poŭnymi košykami kučaravych žoŭtych hryboŭ, u jakija nie schadziŭ chiba što tolki lanivy. Pahladzieli, u jakich rehijonach źbirajuć uradžai.
«Siońnia pajechała za čarnicami. «Ni kroku ŭ bok!», — zahadała sabie. Pryjšła ŭ les i pajšła šukać lisički!», — raskazała adna ź biełarusak u hałoŭnym pabliku biełaruskich hrybnikoŭ u VK «Hrybnyja vojski Biełarusi».
«Lisički jość, a budzie jašče bolš! Znajšli doŭhaje, prosta ašałamlalnaje miesca, dzie ich uzdoŭž i papiarok, jak dźmuchaŭcoŭ u poli. Ale knopki, im treba padraści. Hałoŭnaje, kab nie zasochli», — raskazaŭ hrybnik ź Viciebskaj vobłaści.
«Nie byŭ u lesie 4 dni, paśla pryjezdu ŭbačyŭ sumnuju karcinu — mohiłki pierarosłych vialikich biełych, škada nichto ich nie sabraŭ. Paśla daždžoŭ novy słoj nie vyjšaŭ, prajšła pieršaja chvala. Padabraŭ tolki paračku tych, chto vyžyŭ», — raskazaŭ hrybnik pra stanovišča na palihonie pad Barysavam na 6 lipienia.
Vialikija ŭradžai lisičak źbirajuć žychary Minščyny i Homielskaj vobłaści. U pryvatnaści, u Mazyry vyjavilisia asabliva bujnyja ekzemplary.
U toj ža čas hrybniki adkryli siezon palavańnia na viasiołku. Hety lačebny i kaštoŭny hryb, jak zapeŭnivajuć vopytnyja «cichija palaŭničyja», nie baicca ni śpioki, ni zasuchi i prydatny ŭ ježu navat u syrym vyhladzie.
Navukoŭcy sprahnazavali, jaki sioleta budzie ŭradžaj hryboŭ i jahad
300 dalaraŭ za tur u hryby, 400 — kab trapić u zakryty čat amataraŭ hryboŭ: biełaruski hrybnik pradaje svaje viedy
Akazvajecca, źbirajučy hryby, možna narvacca na štraf. Čaho rabić nielha?
«Za raz sabraŭ 500 hryboŭ!» Biełarus navučyŭsia biespamyłkova vyznačać supieruradžajnyja palany
Kolki sioleta tracili na viasielli ŭ Biełarusi? Sabrali realnyja ličby tych, chto pabyvaŭ u ZAHSie6
Kamientary