«Kali adbyłasia hetaja trahiedyja ŭ Izraili, pa-mojmu, nie znajšłosia na płaniecie čałavieka, jaki nie byŭ by na baku Izraila ŭsim sercam. I ja. … Ja nie viedaju narmalnaha čałavieka, chto b padtrymlivaŭ CHAMAS. Ale toje, što adbyvajecca ciapier z paleścinskim narodam, jaho źniščeńnie, taksama mała chto padtrymlivaje».
Piśmieńnica i łaŭreatka Nobieleŭskaj premii Śviatłana Aleksijevič u śpiecvypusku TOKu raskazała staŭleńnie da kanfliktu i patłumačyła, čamu chejtary darma abvinavačvali jaje.
U internecie raspaŭsiudziłasia infarmacyja pra toje, što Śviatłana Aleksijevič uručyła premiju RAW in WAR paleścinskim žurnalistkam za aśviatleńnie vajennaha kanfliktu ź Izrailem u Siektary Haza. Mnohija ŭspryniali heta jak padtrymku piśmieńnicaj Paleściny i, adpaviedna, CHAMAS.
Viadučaja TOKu Nastaśsia Roŭda źviarnułasia da piśmieńnicy z prośbaj patłumačyć jaje pazicyju.
«Ahałoska, jakuju atrymała ŭznaharoda ŭ hetym hodzie, mianie vielmi ździŭlaje. Heta nahadała mnie sprobu našaha KDB — darečy paśpiachovuju, — pasvaryć mianie ź Cichanoŭskaj. I ciapier, pa-mojmu, heta nahadvaje niešta padobnaje»,
— zaŭvažyła piśmieńnica i adznačyła, što nie viedaje, adkul uziałasia takaja infarmacyja:
«Tamu što ja nie siabra žury hetaj premii. Ja nie ŭručała hetuju premiju. I ŭvohule hetuju premiju nie ŭručali!»
Nasamreč cyrymonija adbudziecca viasnoj 2025 hoda. Ale Śviatłana Aleksijevič zapeŭnivaje, što navat nie ŭvachodziła ŭ žury. Jana prosta atrymlivała hetu premiju ŭ 2018 hodzie.
«I kali premiju abviaščajuć, to try — piać byłych hierojaŭ hetaj premii vykazvajuć svajo mierkavańnie. I mianie taksama spytali. I ja… Tam, pa-mojmu, roŭna try skazy byli», — raskazvaje Aleksijevič.
«Pakul vajskoŭcy i palityki havorać movaj vajny, žančyny-žurnalistki abaraniajuć žyćcio, achviarujučy svaim ułasnym žyćciom pad abstrełami. Ratujuć samo žyćcio.
Jany nam raspaviadajuć praŭdu pra pakuty svajho naroda. Žančyny zaŭsiody abaraniajuć žyćcio, tamu što žyćcio prychodzić u hety śviet praz žančynu», — takaja dumka Aleksijevič była pryviedziena ŭ pres-relizie arhanizataraŭ premii.
Kankretnych imionaŭ jana nie nazyvała, ale pakolki ŭ pres-relizie ŭ jakaści prykładaŭ ukazvalisia dźvie paleścinskija žurnalistki ź nieadnaznačnaj reputacyjaj, mnohija padumali, što Aleksijevič padtrymlivaje piersanalna ich.
Tłumačačy svaje adnosiny da kanfliktu pamiž Izrailem i Palestynaj, Aleksijevič adznačyła:
«Kali adbyłasia hetaja trahiedyja ŭ Izraili, pa-mojmu, nie znajšłosia na płaniecie čałavieka, jaki nie byŭ by na baku Izraila ŭsim sercam. I ja.
Hetyja kadry žudasnyja. Absalutna ŭsie na baku [Izraila]. I navat studenty ŭ Hiermanii, ź jakimi ja razmaŭlała i jakija ciapier padtrymlivajuć Paleścinu, (…) nichto nie padtrymlivaje CHAMAS.
Ja nie viedaju narmalnaha čałavieka, chto b padtrymlivaŭ CHAMAS. Ale toje, što adbyvajecca ciapier z paleścinskim narodam, jaho źniščeńnie, taksama mała chto padtrymlivaje.
Ja dumaju, što treba šukać dypłamatyčny šlach rašeńnia kanfliktu na Blizkim Uschodzie. Źniščeńnie narodu nikoli nie było rašeńniem kanfliktu», — padkreśliła nobieleŭskaja łaŭreatka.
Hladzicie całkam:
Kamientary