«U mianie vypali ŭsie vałasy». Biełaruska pieraniesła strašnuju anhinu
U pačatku 2024 hoda Volha Majchroŭska pryjechała ŭ Varšavu, kab pracavać barystaj. Ale ŭžo niekalki miesiacaŭ žančyna nie moža viarnucca da zvyčajnaha žyćcia: jana pierachvareła na takuju ciažkuju anhinu, što bajałasia — nie vyžyvie.
«Bajsoł» adkryŭ zbor na toje, kab dapamahčy Volzie adnavić zdaroŭje paśla chvaroby — paŭdzielničać možna tut.
«Raspačałasia hnojnaja anhina, uvieś rot i jazyk byli ŭ mianie pakrytyja jazvami»
Siońnia Volzie 45 hadoŭ, i amal dziesiać ź ich žančyna nie moža chadzić — usio praz avaryju ŭ śniežni 2015-ha i pierałom chrybietnika. Paśla avaryi Volha pierajšła na dystancyjnuju pracu — znajšła vakansii mieniedžarki pa prodažach, administratarki ŭ načnym kłubie, a taksama pasprabavała viazać na prodaž. Hetaje ŭmieńnie jana skarystała ŭ 2020-m, kali viazała bieł-čyrvona-biełyja šapki ŭ padarunak i na prodaž, paśpieła paŭdzielničać u pratestach.
U pačatku 2024 hoda Volha z synam pierabrałasia ŭ Varšavu. Kaviarnia «Inkluziŭny barysta» ŭziała jaje na pracu.
A ŭ kastryčniku žančyna mocna zachvareła. Jana zhadvaje, što ŭ jaje pačali vielmi mocna baleć zuby — Volha źviazvaje heta z tym, što dvojčy trapiła pad zalevu, i ŭ jaje raspačałosia zapaleńnie nierva. Dalej było tolki horš:
«Pačała mocna baleć šyja, nie mahła jaje paviarnuć. [Była] tempieratura 40, jakaja zusim nie źbivałasia. Adčuvała mocnuju słabaść, nie mahła ŭstać z łožka. Raspačałasia hnojnaja anhina, uvieś rot i jazyk byli pakrytyja jazvami.
U mianie vypali praktyčna ŭsie vałasy, potym adstryhła reštki. Dziakuj Bohu, jany pačali adrastać, i ciapier u mianie karotkaja stryžka».
Na toj čas u Volhi nie było polskaha dazvołu na žycharstva, tamu jana nie mahła karystacca miedycynskaj dapamohaj pa dziaržstrachoŭcy. Vyratavała toje, što doma byli zapasy antybijotykaŭ, a ź nierecepturnymi lekami dapamahli siabry.
«U mianie nastolki byŭ pryhniečany duch, što dumała — nie ačuniaju»
Pakul žančyna lažała doma z anhinaj, jaje dahladaŭ syn:
«Syn hatavaŭ jeści — rabiŭ bulony ci nabyvaŭ u kramie hatovy sup dla mianie. Ja praktyčna nie mahła hłytać, płakała, ale viedała, što mnie treba jeści. Časam za dzień tolki piła leki, bo zusim nie mahła hłytać, časam piła abiazbolvalnyja, kab mahła hłytać sup.
Syn dapamahaŭ mnie z adzieńniem, z prańniem. Dahladaŭ mianie, dapamahaŭ pavaročvacca».
Kali zrabiłasia trochi lahčej, Volha atrymała polski DNŽ i trapiła da doktara ŭ paliklinicy. Tam joj vypisali antybijotyki i raskazali, jak lačycca dalej. Praŭda, joj tak i nie patłumačyli, z čym źviazanaja nastolki ciažkaja anhina — doktar tolki adznačyŭ, što «ciapier šmat chto tak chvareje».
Na vyzdaraŭleńni ŭsio nie skončyłasia, bo ciapier Volzie davodzicca adnaŭlać zdaroŭje paśla anhiny. U jaje raspačalisia prablemy z zasvajeńniem žaleza i białku, i hiematołah ličyć, što chvaroba mahła dać uskładnieńnie na straŭnik žančyny. Tamu joj pryznačyli hastraskapiju i kałanaskapiju, kab zrazumieć, adkul prablemy z zasvajeńniem rečyvaŭ.
A ŭžo ŭ sakaviku 2025 hoda Volhu čakaje apieracyja. Usio praz toje, što padčas anhiny proležań jaje na cahlicy dajšoŭ da kostki. Takija situacyi, raskazvaje biełaruska, časta zdarajucca ź ludźmi na vazku. A ŭ jaje nievialički proležań utvaryŭsia jašče da anhiny:
«Ja prykładała da jaho maź, i ŭsio było narmalna, usio zažyvała. Ale kali ja zachvareła, mała ruchałasia i nie mahła dahladać toj proležań, jon mocna pavialičyŭsia. Mahčyma, treba było čaściej mianiać paviazku, ale ŭ mianie nie było sił».
Apieracyju na proležań Volzie zrobiać pa strachoŭcy, u adroźnieńnie ad abśledavańniaŭ. Heta budzie płastyka ciahlicy: chirurhi vyražuć źmiarćviełuju častku i, kab zamianić jaje, vykarystajuć zdarovuju ciahlicu pobač z ranaj.
Ciapier žančyna adčuvaje siabie našmat lepš, čym u časy anhiny. Rastuć novyja vałasy, pakazčyki ŭ jaje analizach viartajucca da normy. Proležań usio jašče balić, ale heta nie paraŭnać z tym, jak Volha adčuvała siabie padčas anhiny:
«Psichałahična ja była na dnie, dumała pra eŭtanaziju. Nie bačyła praśvietu ŭ hetaj chvarobie, nie viedaju, čamu ŭ mianie ŭźnikali takija dumki. U mianie nastolki byŭ pryhniečany duch, što dumała — nie ačuniaju».
U ciažkija časy dobra bačna, jakija ludzi ciabie atačajuć, i Volhu nie pakinuli biez padtrymki:
«Da mianie pryjazdžali — siabry, pastajannyja klijenty. Pryjazdžali barysta, ź jakimi ja pracavała, a kali pierad Novym hodam mianie špitalizavali, mianie i tam naviedvali. Padtrymka vielmi mocnaja».
«Bajsoł» adkryŭ zbor na toje, kab dapamahčy Volzie adnavić zdaroŭje paśla chvaroby — paŭdzielničać možna tut.
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆHetaja dziaŭčyna vyjšła ŭ centry Hrodna z płakatam «Nie vajnie». Jana raskazała, što pieražyła paśla
«Ja sam usio rabiŭ pravilna». Syn dyjakana paprasiŭ pazbavić vizy dačku hienierała — i trapiŭ u turmu za palityku
Biełyja dy čyrvonyja kvietki i mora śloz. Jak u Vilni sustrakali Palinu Šarendu-Panasiuk
Kamientary