«Hladzicie, ja pajšła da taty»: u Rasii ŭdava vajskoŭca skončyła žyćcio samahubstvam na vačach u dziaciej
Žančyna nie zmahła pieranieści śmierć muža. Dźvie dački zastalisia sirotami. A na situacyi pasprabavali nažycca machlary.
Trahiedyja adbyłasia ŭ Chakasii (Rasijskaja Fiederacyja). Jak paviedamlaje miascovaja Dziaržaŭtainśpiekcyja, 26 sakavika na trasie, jakaja złučaje stalicu respubliki Abakan i horad Ak-Davurak u Tuvie, pad kołami hruzavika zahinuła 41-hadovaja žančyna Halina Machańko. Momant trahiedyi trapiŭ u zapis videarehistratara mašyny, što jechała śledam.
Usio adbyłosia na vačach dźviuch dačok žančyny — vaśmi i piaci hadoŭ. Jany stajali na ŭzbočynie.
Jak paźniej vyśvietlili žurnalisty, letam Halina daviedałasia, što jaje muž prapaŭ bieź viestak na froncie. A za miesiac da trahiedyi joj paviedamili, što jon zahinuŭ.
Niedaloka ad miesca trahiedyi, na bierazie voziera, byli znojdzieny rečy žančyny. Pavodle adnoj ź viersij, Halina spačatku sprabavała ŭtapicca, ale nie zmahła prabić lod. Tady jana razam z dočkami vyjšła na ŭzbočynu darohi. Ubačyŭšy hruzavik, jana kryknuła dziaŭčynkam: «Hladzicie, ja pajšła da taty!» — i kinułasia pad koły.
Dziaciej, jakija pieražyli mocny stres, paźniej zabrała chutkaja dapamoha. Paviedamlajecca, što starejšaja dačka doŭhi čas nie mahła ničoha skazać. Ź imi pracujuć psichołahi.
Ale na hetym historyja nie skončyłasia. Jak paviedamlaje vydańnie «Arhumienty i fakty. Pierm», praź niekalki dzion u miascovych supołkach u sacsietkach pačali źjaŭlacca pasty ad nibyta «najlepšaj siabroŭki» Haliny, jakaja pierakazvała trahičnuju historyju i prasiła dapamohi na pachavańnie. U paviedamleńni byŭ ukazany numar bankaŭskaj kartki dla pieravodu srodkaŭ.
Adnak žurnalisty vyśvietlili, što na tuju ž samuju kartku ŭ tyja ž dni źbirali hrošy na dapamohu nibyta ciažarnaj žoncy inšaha žychara Chakasii, jaki byŭ znojdzieny miortvym paśla niekalkich miesiacaŭ pošukaŭ. U tym vypadku inicyjataram zboru byŭ «siabar źnikłaha». Paśla zvanka palicyi paviedamleńni byli vydaleny.
Ciapier čytajuć
«Paŭstańnia takich pamieraŭ u Biełarusi nikoli nie było». Historyk raskazaŭ, čym unikalny 2020-ty i što my voźmiem ź jaho na budučyniu7
Kamientary